DOĞUNUN KIZILI-AHUGÜZAR(tamamlandı)

18.Kırmızı kaplı defter.

***

Baray elindeki defterden kafasını kaldırdı ve yatakta masum masum uyuyan kıza baktı.

Defalarca yazılmış üstü karalanmış satırları okumaya çalıştı.

Yazılmış. Karalammış.

Yazılmış. Karalanmış.

Yazılmış. Karalammış. 

Yeniden yazılmış cümleyi okudu.

Onun mavi, her baktığımda hırcın dalgaları gördüğüm gözlerinde boğuluyorum.

Ne anlama geliyordu şimdi bu cümle. Baray'ın kafası karışıyordu. Ahugüzar onun için kapalı kutudan farksızdı. İçindekini merak ediyor ama açamıyordu. Ne yaparsa yapsın ne olduğunu da anlayamıyordu.

Şimdi küçük kızı onu kıskanıyor muydu?

"Yapma güzelim. Sakın yanlış duygulara kapılma daha fazla acı çekersin." Diye mırıldandı kendi kendine.

Baray Ahugüzar'ın da Narin gibi kıskançlık krizlerine girmesini istemiyordu. Bir tane sorunlu kadın yeterliydi hayatına. İkincisini kaldıracak güçü yoktu.

Kıskançlık insanı saman alevi gibi yakıyordu.

İlk Narin'in kıskançlıktan nasıl bir hale dönüştüğünü görmüştü. Sonrada kendi Ahugüzar'ı kıskanarak bambaşka bir adama dönüşmüştü. Her ikisinde de kıskançlıktan nasibini alan Ahugüzar'dı.

Narin Baray'ı Ahugüzar'dan kıskanırken Baray Ahugüzar'ı başka bir erkekten kıskanıyordu. Nasıl bir kısır döngü içinde kalmışlardı?

Açılan yorganı kızın üzerine çekti. Kalemi tekrar aldığı yere bıraktı kırmızı kaplı defteri bulduğu gibi yastığın altına sıkıştırdı. Kızın mis kokusu ciğerlerine dolarken yatağın boş tarafına uzandı.

Nasılda kandırmıştı küçük kız onu. Günlerdir acıyla kavrulmasına neden olmuştu. Başka birini sevdiğini düşünmesini sağlamış en acı şekilde de intikamını almıştı işte. Onun küçük kızıydı hala. Al dudaklarına kimse el dahi sürmemiş bedenine kem göz değmemişti.

Sadece kendisine aitti.

Kırılan kalbini bir an önce onarmalı ve küçük kız artık onun küçük kadını olmalıydı. Aralarında bir daha başka birinin bahsi geçmemeliydi.

İşi çok daha zor bir hal almıştı. Kızın yüzüne günlerdir bakmıyordu. Birden bire kızın onu kabullenmesi de affetmeside imkansızdı. Farkında olmadan hata üzerine hata yapmış, kızın sözlerine inanıp ona sırtını dönmüştü.

Bu kez de Ahugüzar kıskançlık rüzgarına kapılıyordu.  Kız sadece ona acı çektirmiyor, yaptıklarıyla kendi de misli misli yanıyordu.

"Ah aptal kız neden yaptın bize bunu?" dedi Baray yanında melek gibi uyuyan kıza bakarak.

Baray Ahugüzar'a ne zaman yaklaşmak istese Ahugüzar ona izin vermiyor geçen zamana rağmen yaşadıklarını ne unutuyor nede unutturuyordu. Bir de yetmezmiş gibi söylediği sözlerle de aralarına uçurumlar sokuyordu.

Baray'ın aklı tekrar deftere gitti. Ahugüzar'ın kendisi ile ilgili düşüncelerini oldukça merak ediyordu. Kızın kendisinden etkilediğinin farkındaydı. Ama kızın ikisinin arasına koyduğu mesafe ne kadardı bilmiyordu.

İçindeki şeytana uydu. Kızın yastığının altına sıkıştırdığı kırmızı kaplı deftere uzandı.

Ahugüzar yanındaki hareketlenmeyle gözlerini açtı.