~AHUGÜZAR~
FİNAL part3: Sonsuz Hayat.
Zoraki bir evlilik.
Berdel nedir bilmezken berdel gitmek.
Kınayarak bakılan bir düzene kurban olmak.
Kuma olmak.
Kadere boyun eğmek.
Kaderin oyuncağı olmak.
Aşık olmak.
Evli bir adam aşık olmak.
Aşık olduğu için acı çekmek.
Ahugüzar elindeki teste bakıp, bir kez daha kaderin ona oynadığı oyuna ne tepki vereceğini bilmiyordu. Aklı tamamen durmuş sevinmeli mi, üzülmeli mi bilemiyordu. Üzülmeyecekti çünkü üzülecek bir şey yoktu. İçten içe seviniyordu da aslında ama içini kemiren şey neydi?
Eylül ayına göre fazla sıcak bir gündü. Akşam olmuştu ama hava da tatlı bir yaz günü sıcağı vardı. Baray ve Ahugüzar, Ahugüzar'ın okul kaydı ve kalacakları evi ayarlamak için Mardine gitmişlerdi. Oldukça yorucu günün ardından evde olmak gibisi yoktu.
Baray işlerin büyük kısmını Yıldıray'a yıkmış Ahugüzar'la bütün yaz doyasıya gezmiş balayı yapmışlardı. Üniversite sınav sonuçları açıklandıktan sonra anlaştıkları gibi Ahugüzar Mardin'deki üniversitede mimarlık bölümünü seçti, istediği bölümüde rahatlıkla kazandı. Sonuçlar geldiğinden beri genç kadın yerinde duramıyor sevinçi gözlerine bakan herkese yansıyordu. Baray da karısının mutluluğunu gördükçe verdiği kararın ne kadar doğru olduğundan emin oluyordu.
Baray beline doladığı lacivert havluyla, elinde ki beyaz baş havlusuyla saçlarını kurulayarak banyodan çıktı. Gözleri hemen odada karısını aradı. Yatağın kenarında oturan Ahugüzar elindeki çubuğa transa geçmiş gibi bakıyordu.
"Hamileyim." Dedi kendi kendine genç kadın. Kocasının biraz gerisinde olduğundan habersiz.
Baray'ın elindeki havluyu yere düştü. Ahugüzar'ın yanına gitti. Önünde diz çöktü. Elindeki çubuğa baktı. Biri kırmızı diğeri pembe iki tane çizgi vardı. Daha önce de defalarca görmüştü bu testlerden. Fakat pozitif sonucun nasıl olduğundan emin değildi. Ama negatifi biliyordu ve bu test kesinlikle negatif gibi durmuyordu.
"Okul telaşından günlerimin geçtiğini fark edemedim. Test almıştım dün. Duştan sonra yaptım. Eczacı yüzde doksan doğru çıkar dedi." Verdiği gereksiz bilgiler şaşkınlığını göz önüne seriyordu.
Göz göze geldiler.
Ahugüzar'ın orman yeşilleri dolu doluydu. İri bir damla yanağından aşağıya düştü. Baray ne yapacağını bilemedi. Kızın ıslanan yanağını sildi. Gözlerine baktı.
Neden ağlıyordu?
"Bizim bebeğimiz mi olacak?"
"Zümrüt gözlüm neden ağlıyorsun?"
Ahugüzar eliyle gözlerini sildi. Ağladığının farkında değildi. Gözlerinden daha fazla yaş dökülmeye başladı. Baray karısının yanına oturdu, genç kadını kucağına çekti. Ne tepki vereceğini bilemiyordu. Baba olacağı için kalbi kanatlanmış çoktan mutluluk çanları çalmaya başlamıştı. Ahugüzar'ın neden ağladığını bilmediği için sevinçini yaşayamıyordu.
"Anne oluyorum." Dedi dakikalar sonra Ahugüzar. Ağlak yüzü gülümsemesiyle çok şirin bir hal aldı. Baray kızın yüzünü avuçlarıyla sarıp alnından öptü.
"Anne-baba oluyoruz."
"Ben nasıl hissedeceğimi bilmiyorum. Baray içimde büyüyen bir bebek var."
"Bizim bebeğimiz."
DU LÄSER
DOĞUNUN KIZILI-AHUGÜZAR(tamamlandı)
Allmän skönlitteraturİstanbul'da yetişmiş, parlak bir gelecek hayali olan bir genç kız. Mutlu bir evliliği, çok sevdiği bir karısı olan bir adam. Onların yolları birbirini çok seven kardeşleri ile kesişti. Aşk hep doğru hissettirir mi? #özgürçicek
