DOĞUNUN KIZILI-AHUGÜZAR(tamamlandı)

28. Aşk ısırığı.

28. Aşk ısırığı.

Aşık oldum. Seviyorum.
Kalbim ve mantığım doğru yolda olduğumu söylüyor. Evet mantığım. Baray'a aşık olmak istemedim. Kendimle savaştım. Kalbime söz geçiremediğim için kabullenemedim. Onunla aramda olabilecek herşeyden kaçtım. Ama bu gece yaşadıklarım çok farklıydı. Her şey o kadar güzeldi ki ben daha fazla ona karşı koyamadım. Bana yaşattığı harika saatler. Kuytu köşelerimde hala dudaklarınını hissedebiliyorum. Beni göklere çıkarttı. Ah.. Göklere...

Bulutsuz gecenin maviliği.

Bana bakışları...
Muhteşemdi...
Kendimi onun kollarına bırakırken benden herşeyimi birer birer aldı.

Korkularım.
Tereddütlerim.
Şüphelerim.
Geriye sadece aşkım kaldı.
Bedenim tir tir titrerken karşısında çırılçıplak kalmak beni utandırsada o durmadı. Dudaklarını bir an olsun üzerimden çekmedi. Belki ilk kez karşısında çıplak kalmadım, ilk kez beni öpmedi, ilk kez dokunmadı ama bu gece yaşadıklarımız bambaşkaydı. Baray başkaydı. Dünya üzerinde sadece o ve ben kalmış gibiydik. Elleri tenimi okşarken, dili en mahrem yerlerimde keşfe çıktı. Yükseklerden düşmek diyorlar ya. Ben düşmedim. Bulutun birinden diğerine atladım. Bir an olsun pişman olmadım. Utanmadım. Kocam o benim. Aşık olduğum erkek. Ait olduğum erkek.

O sadece benim olmasada.

Moralimi bozmayacağım. Beni ne kadar istediğini gözümle görmesem, dün akşam beni istemediğini düşünebilirdim.
O bana hiç dokunmadı.
Yani dokundu ama dokunmadı. Sahip olmaya yeltenmedi. Hiç teşebbüste bile bulunmadı.
Bana 'bu senin gecen' dedi.
Yalnız beni fena kumpasa getirdi. Çünkü sonunda bana, tamamen kendimi ona bırakana kadar bir daha bana dokunmayacağını söyledi. Ciddi miydi bilmiyorum ama dün gece... Allahım... Harikaydı.

Ahugüzar kırmızı kaplı defterini kapatıp iki eliyle sararak göğsüne bastırdı. Çok mutluydu. Kalbi heyecandan çok hızlı çarpıyordu. Hemen yanı başında mışıl mışıl uyuyan kocasına baktı. Saçlarını okşayıp yanağına öpücük kondurdu. Baray uyanmadan uykusuna devam etti. Ahugüzar defterini komedinin çekmecesine bıraktı. Banyonun yolunu tuttu.

....

Baray Ahugüzar'ın banyo kapısını kapattığını duyunca gözlerini açtı. Onun mutlu hallerini izlemekten zevk alıyordu. Küçük şeylerden mutlu olabilen kız için gece yaşadıkları çok büyüktü. Dün gece en ufak tepkisini dahi yakından izlemiş olsada Baray kızın gerçek hislerini merak ediyordu. Bunu öğrenmenin tek yolunda biraz önce defterine yazdıklarını okumak olduğunu bildiği için son yarım saattir yatakta sessizce yatmış uyuyor numarası yapıyordu. Uyandığında Ahugüzar'ın defterine heyecanlı heyecanlı bir şeyler yazdığını görünce merakı kabarmış gizlice onu gözetlemeye başlamıştı. Yüzündeki gülümseme ve yazarken ki ifadesini izledikçe merakı da arttı.

Banyodan su sesi gelene kadar bekledi. Akan suyun sesi duyulduğu an hemen çekmeceyi açtı. Çekmecenin en üstünde duran kırmızı defteri eline aldı. Mıknatıslı kopçayı açmak için eli gittiğinde tereddüt etti. Yaptığı her ne kadar doğru olmasa da bir seferlik kendisine hoşgörülü olabilirdi.

Defterin kopçasını kaldırınca içindeki yine kırmızı ayraç ipin olduğu sayfayı açtı. Fakat sayfa boştu. Yazılı sayfalar daha geride kalıyordu. Hızlı hızlı bir kaç safta geri gidince bu kezde fazla geri gittiğini fark etti. Ama sayfadaki büyük harflerle yazılı kısım dikkatini çekti.

O SENİN KOCAN NARİN!!!

Okumak istediği sayfa orası değildi ama bu güne kadar Narin hakkında tek kelime konuşmayan kızın defterine ne yazdığını da merak etti. Sayfanın başına baktığında da şaşkınlığı arttı.