HTDOSM

52

---

Kada araw na lumilipas ay unti unti kong dinadala sa bahay namin ni Allysa ang ilan kong gamit. desidido na ako sa desisyon ko...araw araw nagtetrending kami sa twitter dahil sa kalandian ko daw, sinungaling, magnanakaw at kung ano ano pa. I'm crying every night but I'm still fighting...dahil hindi lang ako ang mawawala kung hindi ako magpatuloy.

I'm totally depressed but doing my best to be fine because of my baby...I want my baby to live with peace and happiness, even though he or she is completely away from his father. alam kong mahirap ang napagdaanan ko na walang ama sa tabi, alam ko rin sa sarili ko na ayokong iparanas iyon sa anak ko kaya't kada gabi sinisisi ko ang sarili ko kung bakit ganito ang naging desisyon ko...alam kong hindi pa huli ang lahat pero para sa akin ay ito ang mabuti para sa aming lahat.

Hindi ko ipaparanas sa anak ko na mawalan ng oras, at pagmamahal kahit wala siyang ama sa tabi. kung nagawa iyon ni mama sa akin kahit sobrang hirap, ay makakaya ko din yon. I'm not totally healed...the scar and trauma was still here in my heart. the media and the people shattered my soul...they have no mercy...

One week passed by at nandito na kami sa bahay nila sa Ilocos Norte. I missed everything here, the province vibe, the memories, the laughter, the happiness, the sadness, the first time Sandro confessed his feelings to me and all the Love that I felt from the Marcoses.

"It's good to be back!" sinalubong kami ng magandang ngiti ni Tita. "How are you Laine?" tanong niya, I faked my smile.

"I-I'm good tita, kayo po?" tanong ko.

"We're good, busy as always" aniya. pagpasok namin sa loob ng bahay ay nandoon si Vinny na may kasamang babae yung kasama niya din sa lamay ni Mama. si Simon naman ay nasa office pa daw.

"Laine" agad na bumeso si Vinny sa akin, as usual napaka jolly niya at agad kong kinurot ang kaniyang pisngi niya. "This is Jade" pagpapakilala niya sa babaeng kasama niya.

"H-Hi, I am Jade" the girl offered her hand to me and I accept it.

"Hi Jade, nice to meet you! I'm Laine...Sandro's secretary--"

"No, she's the Girlfriend of my brother" sabat ni Vinny, at nagkibit balikat nalang ako. halatang mahiyain si Jade, dahil kay Vinny lang ito close at hindi gaanong nakikipag halubilo sa amin. we eat lunch together at tumambay lang kami ni Sandro sa poolside matapos kumain. nakahiga ako sa dibdib niya at nakayakap siya sa akin.

"You are not going to leave me, Laine diba?" he asked at dahan dahan akong tumingin sa kaniya.

"Iba pa rin talaga ang buhay province 'no?" I asked, pag-iiba ng usapan. "Nakakamiss dito" usal ko pa.

"Yeah, but I prefer living in the cities cause I don't know...I feel like I'm living my life" aniya. Hinawakan ko ang tiyan ko at lumanghap ng sariwang hangin. "Y-You want to live here again?" he asked at ngumiti ako.

"Gusto ko lang ng peace of mind, and I want to heal" ayon ang naisagot ko.

"W-Where?" he asked.

"In a far, far away...I don't know where is it but, I want to be heal in a far place where there is no judgemental society" sagot ko.

"O-Of course we will live there" sagot niya. Not with you, Sandro...you should do the same...

"Ikaw? ayaw mo ba ng peace of mind?" I asked.

"Sino ang may ayaw sa peace of mind?" he sarcastically asked. "As long as I'm with you, I can already feel the peace of mind" he kissed my head. "You're the peace of mind that I really, really want" aniya.

"Basta, don't forget to take care of yourself Sandro. you deserve a rest, kumain ka sa tamang oras at huwag mong pagurin ng sobra ang sarili mo...Prayer is the best medicine Sandro...yung mga tinuro ko sa'yo about life, household chores and everything...sana ma apply mo sa future or--"