Aşk Çeşmesi (Tamamlandı)

1.Bölüm Başlangıç

...

Bir insan uykusuz kalmaya ne kadar dayanabilir? Ne kadar süre sıcak bir yatağın yumuşak bir yastığın konforunu çıkarmadan dinç ve dinamik kalabilir?

Bilimsel deneyler bile on bir günde uykusuz kalan deneklerin hayatla ve gerçekle bağlarını koruyamayacaklarını söylerken normal bir birey uyanık kalmaya ne kadar katlanabilir ?

İki gün... Üç gün ...

"Cansel artık uyuman lazım."

Kıpkırmızı kesilmiş gözlerim sadece ama sadece elimde ki telefona odaklıydı. Ne uyumam için ısrar eden deyim yerindeyse yalvaran annemi görüyor nede dediklerini duyuyordum.

Dile kolay 52 saat 42 dakika 15 saniyedir yaptığım iş görüşmesinden gelicek cevabı bekliyor, sürekli acabaları düşünüp durmaktan uyuyamıyordum.

"Gözünü bile kırpmadın kaç gündür , başın gözün dönüyor. Uzan artık. "

Elimde ki telefonu almaya kararlı annem ısrarcıydı. Ama azmi ile dağları ters düz edebilecek annemden daha ısrarlı biri varsa oda bendim.

Kariyer planımı en ince ayrıntısına kadar yapmıştım. Ve tüm planlarım Ankara'da yaşamamaya odaklıydı. Babamın işi yüzünden geldiğimiz Ankara'dan İstanbul'a tek geri dönüş yolum Savage dergisinde stajyer editör olmakdan geçiyordu.

Kurtuluşum olacağını düşünerek başvurduğum işe sayamadığım kadar fazla insanın başvurması gözümü korkutmuştu ama pes etmek benlik değildi.

Üniversite yıllarım asker bir baba ve psikolog bir annenin yanında geçmişti.

Biri doğru düzgün evde durmamasına rağmen aşırı sıkı kuralları ile beni boğuyor, diğeri her saniye seanstaymışım gibi sorunlarımın temeline inmeye çalışıyordu.

İstanbul'a gitme istediğim ailede büyük bir kaosa neden olmuştu.

Babam İstanbul'da artan suç oranlarının istatiğini önüme koymuştu mesela. Her ebeveyn çocukları için endişelenebilirdi. Bu doğal birşeydi. Anormal olan şey bu olayın hayatımın her saniyesinde tekrarlanmasıydı.

Avm'ye gitmek mi istiyorsun, o binada kaç kez hırsızlık yaşandı haberin var mı? Yılbaşı gecesi dışarıda mı eğleniceksin? Kalabalık eğlence yerlerinde ne tarz suçlar işleniyor haberin var mı?

Biri ile mi görüşüyorum yeni arkadaşlar mı edindim ? Sicilindeki her şeyi bir dosya kalınlığında önüme koyar o kağıtlardaki hiçbir detayı unutmazdı.

Üstelik yetki ve görevlerini kızının hayatına düzenlemeye kullanmak babam için aşırı normal birşeydi. Bir keresinde eski sevgilimin arabasına iki kez hız sınırını aştığı için binmeme izin vermemişti. Bunu da öyle gizli kapaklı değil yüzüne yüzüne söyleyerek yapmıştı.

Günün sonunda Eymen'den önceki bütün ilişkilerimde olduğu gibi aile müdahalesi ile ayrılığı yaşayan ben babam ile kavga ederken annem sakin kibar ses tonuyla günü bir psikolog olarak kapatmıştı.

"Konuşmak istermisin tatlım,ben iyi bir dinleyiciyimdir."

Annemden duymaya alışık olduğum bu sözler küçükken hoşuma gitsede arkadaşlarından koparılıp Ankara'ya sürülmüş bende tik yapmıştı.

"Arıycaklarını söylediler."

Yüzümü astım.

"Bu son seçenek değil,daha bir sürü fırsat çıkıcak önüne gelecekte."

Gelecekte... Gözlerimi kıstım. Buğulu gördüğüm anneme gelecek melecek yok benim o fırsata şuan ihtiyacım var der gibi bakıyordum. Yada baktığımı sanıyordum. Çünkü uykusuzluktan yer yer seyiren gözlerim yüzünden mimiklerimi yönetmekte pek başarılı olduğumdan emin değildim.