Aşk Çeşmesi (Tamamlandı)

14. Bölüm Boşluk

"Yüzme mi öğretmişler bu telefonlara ayıptır arkadaş!"
Salonda sağa sola voltalıyor Belgin'le görüşmek için üstünü değiştiren Bera'yı bekliyordum "Teknolojik aletler bozulacak,bozulacak ki yenisi alınsın!"

Üzerinde kot pantolon Tshirt kapıdan  çıktığını haber veren Bera daha da tedirgin olmama neden olmuştu.

"Eşoftman.. eşoftmana ne oldu?" Ne dediğimi anlamamış gibi bana baktı. Çıkmak için kapıya yönelmesi kapının önüne geçmeme neden olmuştu.

"Cansel,iyi misin?"

"Bilmem ..."Bera'nın elini alıp alnıma bastırdım. "...iyi miyim?Üzerimde bir kırkklık var sanki."

Gözlerini kırpıştırdı. Neden böyle davrandığımı bir türlü anlamıyordu.

"Ben çıkıyorum."Beni çabalarımı umursamayıp dışarı çıktı.

"Git... Git de gör mükemmel aşk hayatını..." Küfretmek adına dudaklarımı ısırdım.

Salondaki koltuğa oturup Bera'yı beklemeye başladım.

Kaç saat orada oturur halde uyanık kalmaya çalıştım inanın bilmiyorum.  Bir an için azmimi kaybedip  uykuya teslim olmak üzere olduğumu hissettim.
Gözlerimi aralamak için beynime emir yağdırırken başım yana düştü. Dengemi kaybetmeyi koltuğa yığılmayı beklerken başımı tutan eller neye uğradığımı şaşırmama neden olmuştu.

"Sen mi geldin?" Yüzüm hala daha Bera'nın avcunda esnedim. Duruşumuzun tuhaflığı fark edemeyecek kadar yorgundum. "Neden duymadım ben."

Elini çekmedi bana bakıyor beni inceliyordu. "Neden yatmadın?"

"Seni bekledim." Bu sefer Bera'yı beklediğim doğruydu.

Gülümsedi. Yavaşça yerimde doğruldum. Kaslarımı esnettim. Tutulmuştum.

Uyku  sersemi halime gülerek bir poşet dolusu çikolatalı granola barı bana uzattı.

"Belgin ile konuştun mu?"

Gözleri mi ovuşturuyor ayılmaya çalışıyordum. Başını salladı.

Bakışlarımı ona dikip ne halde olduğunu anlamaya çalıştım 
Gözlerinin içi parlıyordu. Dudağında Bera'nın sahip olduğunu unuttuğum tatlı bir gülümseme vardı.

İç sesim söylememiş diye bağırdı. Bir an için Bera kırılmadı diye sevinsemde Bera'nın hala kandırılan taraf olduğu gerçeği acıklıydı.

İç çektim. İç çekişim güçlü bir esneme ile yarım kaldı. Bera'nın yüzünde ki gülüş daha da genişledi. Bakışları derin derindi. Anlamadığım anlamlandıramadığım bir hali vardı.

Dakikalarca ben onu o beni çözmeye çalışırken bakışma oyunumuzu bozan Bera oldu. " Yarın işe gidiceksin."

Hızla ayağa kalkıp beni kucakladı. O beni odama götürürken ben kucağımda ki çikolatalara sarılmış çoktan uyuya kalmıştım...

####

"Sen arabanın yanında beni bekle,ben birazdan geliyorum..."

Çalan telefonunu benden saklayan halam odasına geçerken ben hiç birşey olmamış gibi bahçeye çıktım. Etrafımdaki herkes benden birşeyler saklarken bir raddeden sonra umursamaz olmayı öğrenmeye başlamıştım.

Açılışı Bera'nın yaptığı gizli telefon görüşmeleri Doruk ve halam ile üst noktaya taşınmıştı. Birde benim herkesten gizli Eymen ile görüşmeye çabalamam gerçeği vardı.

Sahi Eymen demişken... Telefonumu çıkartıp cevapsız arama olup olmadığına baktım. Ekranda hiçbirşey görememem yüzümün asılmasına neden olmuştu.