တင်ပါးကနေပင့်ချီပြီး ဖြူလွလွအိပ်ယာခင်းပေါ်ပစ်ချကာ ကိုယ်လုံးကျွတ် စုပ်ယူနမ်းရှိုက်နေလေသည်...
"အင်း....ဂျွန်..အရမ်း..မ..ကိုက်..နဲ့...
အား...''ရင်ဘတ်ပေါ်က အသီးလုံးကိုတခါ ကိုက်လိုက်ခြင်း...
သွေးများပင်စိမ့်ထွက်လာသည်...
တစ်ဆက်တည်း နှစ်ယောက်လုံးရဲ့အဝတ်များက အလိုလိုကင်းမဲ့သွားလျက်..."ဂျွန်....နာ...နာတယ်...ဟင့်...''
ရန်မက်ဆန်သောအနမ်းတို့ကိုရပ်တန့်လိုက်တာကြောင့် အနည်းငယ်စိတ်သက်သာရာရသွားသည်
ကျွန်တော့်စကားကို နားထောင်သေးတာပဲ...."စကြတာပေါ့...''
"ဟမ်း....အာ့....''
အစပျိုးခြင်းမရှိ တစ်ခါတည်းအရှိန်နဲ့ ထိုးသွင်းလိုက်တာကြောင့် ထယ့်မှာကော့ခနဲ...
ဒေါသထွက်နေတာမို့ ထယ့်ကိုမှတ်လောက်အောင်အပြစ်ပေးချင်သည့်စိတ်သာရှိသည်...
စိတ်အလိုအတိုင်း အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ဆောင့်ချတော့ ခုဏကရုန်းကန်နေတဲ့ ထယ်က နာလို့ထင် မျက်ရည်များရွှဲလို့ အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားကာ ကျွန်တော်ပြုရာ ခံနေလေသည်..."အ့....အင့်....အင်း....''
"ခါးကိုကော့ထား...''
"အင်း...''
ခါးကိုကော့ပေးလိုက်တော့ ခုဏကထက်အရှိန်တိုးမြင့်လာတဲ့ဂျွန်ကြောင့် နှုတ်ခမ်းကိုဆက်မကိုက်ထားနိုင်တော့...သာယာမှုကနည်းနည်း
နာလွန်းလို့ အော်ငိုမိသည်ထိ..."ဟင့်...အင်း....အ့...အ့....အား....''
"အင်း....ဆက်ကော့ထား...''
ဂျွန့်အလိုအတိုင်း နှစ်ကြိမ်မြောက်ပြီးဆုံးစေကာ
လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ထားရသည့် အိပ်ယာခင်းကလည်း တွန့်ကြေနေလျက်....
ကျွန်တော့်အောက်ပိုင်းအဝလည်း ကွဲသွားပြီထင်
နာကျင်မှုကအတိုင်းမသိ....
လူကမောလွန်းနာလွန်းလို့ မေ့မျောချင်လာသလိုလို...နှစ်ယောက်လုံးကလည်း ချွေးတစ်သီကြီးနှင့်
ဒါတောင်ဂျွန်ကမရပ်သေး နောက်တစ်ချီကိုအစပျိုးနေလေပြီ...."အင့်...ဂျွန်....အ့...တော်..ပြီလေ...အာ့...''
"အင်း.....အင့်...ငါမကျေနပ်သေးဘူး...''
YOU ARE READING
The Only One [zawgyi+unicode]
Fanfiction"တစ်ယောက်တည်းကိုပဲ ရူးရူးမူးမူးချစ်မိတာမို့ နာကျင်မှုဖြစ်စေ...ကြင်နာမှုဖြစ်စေ အကုန်ကျေ''နပ်'' လက်ခံတယ်... ကိုယ့်ရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော လူသားဆီကမို့လို့.....'' "ကိုယ့်အနားကို ဆွဲခေါ်ထားမိပြီး အများကြီးနာကျင်စေမိခဲ့လို့ ကိုယ့်ကိုခွင့်မလွှတ်ပါနဲ့... တစ်ဘဝလ...