လောင်းရိပ်
(22)
မနက်ခင်း အချိန်အခါကို ပြန်ရောက်ခဲ့ လေပြီ...
ဆောင်းမနက်ခင်းမို့....ထုံးစံ အတိုင်း....
မြူနှင်းများက တဖွဲဖွဲပေါ့.....
Jeon စံအိမ်ကြီးက....
ဥတု သုံးရာသီလုံးမွာ
တင့်တယ်နေတာ မှန်ပေမယ့်....
ဆောင်း မနက်ခင်းတွေမှာတော့ ပိုပီး
လှပတင့်တယ်နေခဲ့သည်.....
တစ်ဖွဲဖွဲကျနေခဲ့သော မြူနှင်းလေးတွေက
ပို၍ အသက်ဝင်စေကာ....
ခံစားချက်တစ်ချို့အား ဆွေးမြေ့မြေ့လေး
ဖြစ်စေသည်မှာ အမှန်....
အလွမ်းဓာတ်ခံရှိသည့် လူတချို့အတွက်ဆိုလျှင်
လွမ်းလို့ကောင်းသော...
ရူခင်းမျိုး ဖြစ်မည်ထင်သည်.....။
....................................................................
"လှလှပပလေး အိပ်နေတာပဲ .....
မောင့်ချစ်သူလေးက.. ..''
အိပ်ရာမှ အရင်နိုးလာခဲ့သော...
မောင်က ရင်ခွင်ထဲတွင် အိပ်မောကျနေသော...
ချစ်ရသူလေး မျက်နှာကို ငေးကာ
တီးတိုးလေး ရေရွတ်မိသည်.....
"လှလိုက်တာကွာ.....
ဘယ်လိုတောင်လှရက်တာလဲ..''
မောင်တစ်ယောက်......
ရူးလောက်အောင် ချစ်မိတာတွေ.....
သေမတပ် သဝန်တိုခဲ့မိတာကြောင့်
ရက်စက်ခဲ့မိတာတွေဟာ
အကုန်လုံးမောင့် အပြစ်တွေချည်းပဲတော့မဟုတ်
ဆွဲဆောင်မူရှိကာ အရမ်းလှလွန်းသော
မင်နီးလေး အပြစ်တွေလဲပါနေသည်....
ဒီလောက်လှနိုင်တဲ့... လှရက်တဲ့....
ကောင်လေးကို ပိုင်ဆိုင်ထားရတာကြောင့်
မောင် ရူးမိသည်မှာ မဆန်း.....
အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုချင်းစီက...
မျက်နှာလွဲလို့ မရအောင်.....လှလွန်းသည်
တစ်ခါပတ်သတ်မိရင်...
တစ်ခါရူးမိရင်....
ပြန်ရူန်းထွက်လို့ မရ...
သွက်သွက်ခါအောင် ရူးသွားနိုင်အောင်
ပြုစားပစ်နိုင်တဲ့ အန္တရယ်များလှတဲ့ကောင်လေး
ဒီကောင်လေးကိုမှ....
ချစ်မိသည့်... ရူးမိသည့်.....
လူကြမ်းကြီးမောင်ဟာ...
သူ့အပိုင်လေးကို ဘယ်သူမှမပေးနိုင်ပါ...
