က်န႔္က်န႔္ တစ္ေယာက္ သူ႔အိပ္ခန္းထဲရွိ စင္ျမင့္ေပၚမွာတင္ထားတဲ့ စုဘူးေလးကို ၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းခ်လို႔ေနသည္မွာ နာရီဝက္ေလာက္ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ထိုင္လိုက္ ထလိုက္ ၾကည့္လိုက္ သက္ျပင္းခ်လိုက္ျဖင့္။
"က်န႔္က်န႔္..."
"အမေလးေတာ့...က်န႔္က်န႔္ လန႔္တယ္..."
တစ္ေယာက္တည္းရွိေနစဥ္ ဝမ္ရိေပၚက ႐ုတ္တရက္ႀကီးဝင္လာတာေၾကာင့္ က်န႔္က်န႔္ လန႔္ျဖန႔္သြားသည္။ဝမ္ရိေပၚ က်န႔္က်န႔္ကို မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕ၾကည့္ရင္း...
"အမေလးတတဲ့ အထိလန႔္ရေအာင္ ဘာေတြလုပ္ေနလို႔လဲ..."
"ဟင္...က်န႔္က်န႔္ ဘာမွမလုပ္ဘူး..."
ဝမ္ရိေပၚ မသကၤာေပမယ့္...
"ဘာမွမလုပ္ဘူးဆိုလည္း ထြက္ခဲ့ေတာ့ မေန႔က စာေမးပြဲအေျဖလႊာယူခဲ့ ပါပါးက ၾကည့္ခ်င္လို႔တဲ့..."
"အင္းအင္း က်န႔္က်န႔္ ယူခဲ့မယ္..."
ဝမ္ေဖးရန္ သူ႔သား၏ အေျဖလႊာစာရြက္ကို ၾကည့္ရင္း မ်က္ႏွာႀကီးတည္တင္းေနသည္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အမွတ္နည္းလို႔ အဆင့္က D ရတာလဲလို႔ အေျဖလႊာေတာင္းၾကည့္ေတာ့ ၅၁ မွတ္နဲ႔ ကပ္ေအာင္တာျဖစ္သည္။ ေအာင္မွတ္က ၅၀ ဆို သူ႔သားက ၅၁ မွတ္ရသည္။မဆိုးပါဘူး။
ေအာင္တာကိုပဲေက်းဇူးတင္မိပါ၏။ က်န္တာကေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ ပဲသင္ရင္တတ္သြားမည္ဆိုတာ သူလည္းသေဘာေပါက္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဝါသနာအရနည္းနည္းေတာ့ ဆူလိုက္ရမွ။
ဝမ္ေဖးရန္ ဝမ္ရိေပၚကို ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ဆူေနတာကို က်န႔္က်န႔္ ၾကည့္ရင္း တဆတ္ဆတ္တုန္လို႔ေန၏။ဝမ္ရိေပၚကေတာ့ ျဖဳံကိုမျဖဳံ။အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ ဆူေျပာၿပီးသည့္ေနာက္ ဝမ္ေဖးရန္ က်န႔္က်န႔္ဘက္သို႔လွည့္လိုက္ကာ...
"က်န႔္က်န႔္ေလးျပ..."
"ေရာ့ ဦးဦးေဖးရန္..."
က်န႔္က်န႔္ တုန္တုန္ရီရီျဖင့္ သူ႔အေျဖလႊာကို ဝမ္ေဖးရန္၏လက္ထဲသို႔ထည့္လိုက္သည္။ဝမ္ေဖးရန္ သူ႔လက္ထဲက က်န႔္က်န႔္၏ အေျဖလႊာကို ၾကည့္လိုက္သည့္အခိုက္ မ်က္ခုံးႏွစ္ဖက္ေတာင္ပင့္သြားရသည္။ သူ႔အေဖျဖစ္သြားသည့္ပုံကို ဝမ္ရိေပၚၾကည့္လိုက္ၿပီး ႀကိတ္ရယ္လို႔ေနသည္။ မေန႔က သူျဖစ္သြားသည့္ပုံႏွင့္တစ္ပုံစံတည္း။
YOU ARE READING
Piggy Bank
Fanfictionစုဘူးလေး မပြည့်ခင်မှာ ထွက်သွားတယ်။ စုဘူးလေး ပြည့်ခါနီးမှာ ပြန်ရောက်လာတယ်။ ရိပေါ်က သိပ်ဆိုးတယ်..... ဒါပေမယ့် ရိပေါ်ကို ကျန့်ကျန့် ချစ်တယ်။
