Always, In All Ways (Change Series #4)

Chapter 11

"So, Gio, are you having a hard time in law school?"

Nakaupo na kami sa lamesa. Mom prepared Chicken Galantina and her specialty, Chicken Cacciatore. Siya talaga ang nagluto as if Gio came from a royal family. Bored na bored na nga ako kanina noong nasa sala pa lang kami at hinihintay namin ang dinner pero si Gio, nagbabasa lang ng libro sa tabi ko.

Nang tawagin kami, umupo na kami sa dining table. Nasa gitna si Daddy, sa kanan niya si Mommy at katabi ni Mommy si Maureen. Ako sa kaliwa ni Daddy at sa tabi ko naman ay si Gio.

"It's fine, Tito. Kaya naman po." Gio said but he sounded so humble. Paano niya 'yon nagagawa?

"So... are you planning to become a judge like Judge Vergara?" Mom asked Gio.

Tipid na ngumiti si Gio. "I want to practice litigation first and then, we'll see about that po."

Tahimik lang akong pinapakinggan ang usapan nila dahil wala naman akong sasabihin. Tuma-tango-tango lang ako kapag may sinasabi si Daddy.

"Kuya Gio, do you have chocolates there?" Maureen suddenly asked Gio.

Gio chuckled. "I don't have here, baby, eh. I'll just buy you some other time."

"Promise, Kuya?"

Gio nodded and smiled sweetly at Maureen. "I promise,"

"Bakit nga pala kayo magkasama ni Natalia? Are you dating?"

Nailaglag ko ang kutsara ko sa plato nang marinig ko ang tanong ni Daddy. Muntik pa akong mabulunan but thankfully, I manage to control myself from reacting too much.

Umiling ako. "Hindi po. Magkaibigan lang kami."

Tinignan ni Daddy si Gio at tinaasan ng kilay. "Is that true, Gio?"

Bahagyang natawa si Gio at tumango. "Yes po, Tito." Gio looked at me. "Just friends,"

"It's okay, hon," biglang sabi ni Mommy sabay haplos sa braso ni Daddy. "Sa friends naman lahat nagsisimula 'yan."

"Mommy!" pagbabawal ko sa kaniya pero tinawanan lang niya ako. Natawa rin si Daddy at si Gio sa tabi ko. Si Maureen naman ay nagtakip pa ng bibig pero kitang-kita ko naman na tumatawa siya.

"Ang defensive niya, 'di ba, hon?" tanong ni Mommy.

I frowned. "Mommy naman, eh."

"Basta, Gio. Friends or more than friends..." said by Dad. "I'll count on you, okay. Huwag mong hahayaang kung sino-sino ang manligaw rito sa panganay namin."

Bahagyang yumuko si Gio. "Makakaasa po kayo, Tito."

I was stressed when the dinner ended. Sila Mommy at Daddy kasi, para bang gustong-gusto na ako magka-boyfriend at kung kani-kanino na lang ako nirereto.

"You should come back some other time." sabi ni Daddy kay Gio. Nakatayo na kami sa tapat ng pinto at magpapaalam na si Gio.

Gio bowed a bit. "No problem, Tito." he offered his hand to Dad and Dad shook it pagktapos ay bumeso siya kay Mommy. "Bye, little girl. I'll bring your chocolate next time, okay." he gave Maureen a pat on her head.

Maureen giggled. "Thank you po, Kuya!"

"I'll go ahead po," sabi ni Gio at tumango naman ang mga magulang ko.

"Hatid ko lang po." I told them.

"Ang kulit nila," sabi ko kaagad pagkalabas namin ng pinto.

"Maybe they're dying to see you having a boyfriend. Bakit ba kasi ayaw mo pa?" Gio asked while we're walking towards his car.