Always, In All Ways (Change Series #4)

Chapter 36

"Guilty beyond reasonable doubt."

Napahinga ako nang malalim nang marinig ko 'yon. Ryan deserved this for what he did to me. Binaboy niya ako. Sinaktan niya ako. He deserved to rot in jail.

Gio really meant what he said dahil hindi na niya ako kinulit. He will just talk to me about the case pero hindi na ulit niya inopen-up ang sa amin.

Siguro, okay na siya.

Kaya dapat okay na rin ako.

Ganoon talaga, eh. Not meant to be.

"Buti nga! Gago! Tarantaro! Demonyo!" sigaw ni Addie kay Ryan nang dumaan siya sa gilid namin. Pilit kong hinahawakan ang dalawang braso niya para maawat siya.

"Dapat lang nangyari sa kaniya 'yon. She deserves it!" sigaw ni Ryan kay Addie.

Mabilis na nagpumiglas si Addie sa pagkakahawak ko sa braso niya at lumapit kay Ryan. I gasped when she slapped Ryan so hard.

"Mabulok ka sa kulungan! Walang hiya ka!"

I held Addie's arm, pilit na inaawat siya.

"Order in the court!" the Judge said after she hit the gavel.

"Addie,"

"Demonyo ka!" Addie shouted.

Calynn and Lian pulled Addie. Pilit nilang pinapakalma.

"Okay... okay na ako." sabi ni Addie nang medyo kumalma na siya.

We went outside the courtroom. Mabigat pa rin ang paghinga ni Addie nang lumapit sa amin si Gio.

"Salamat," I said.

He smiled. "You're welcome, Miss Verdadero."

Akala ko ay aalis na siya pero nakatayo lang siya sa harapan namin.

"Ano pa'ng kailangan mo?" masungit na tanong ni Addie.

"Hey, that's her lawyer." pangbabawal ni Calynn.

"Sige, alis muna kami, Nat." Lian smiled at me. "Tara nga nga!" She pulled the three with her.

"Do you have anything to say?" I asked.

"The trial ended."

"And?"

"I won't see you again."

I nodded. "And?"

Huminga siya nang malalim. "I don't think I can forget you. I know I said I would stop but I can't."

"Sana naisip mo 'yan bago mo ako iniwan, Gio. Sana naisip mo 'yan bago ka umalis nang walang paalam. Pwede mo naman kasing sabihin sa akin, pwede mong ipaliwanag sa akin pero hindi mo ginawa."

Bahagya siyang yumuko. "Because I have my reasons."

"And I don't care about those reasons anymore."

"I know it's impossible but I want to win you back, Natalia."

Sarkastiko akong natawa. "Tapos ano? Kapag naging okay tayo? Iiwan mo na naman ako kapag nadamay ako sa trabaho mo? Aalis ka na naman nang walang paalam?"

I don't think I can go through that pain again. When I would cry myself at night until I fell asleep. I would always overthink what I did wrong. I would always question myself... and my worth.

"Enough is enough, Gio. Tapos na tayo. Tigilan mo na ako. Naiirita na ako sa 'yo. Nasasakal na ako kapag nandiyan ka... kaya pwede ba? Tama na."

"Natalia, please, give me another chance. I will be better... I won't leave you again, I promise."