Chapter 15

692 65 13
                                    

Malia POV:

I was shocked of what I saw.

For it's Jessan, Keirt and Oliver are across the street and Jessan's holding a cake and signaled me na bumaba.

I then quickly dialed Oliver's number. Despite the fact that I appear to be sad on my birthday, it is not too late for me to be happy.

On Call Oliver

"Oh my gosh! What are you guys doing here? Gabi na ah" I said.

"We'll tell you when you arrive here"

"Wait a minute. I'm afraid perhaps mommy will catch me." I utter.

"We'll just find a way up there, if that's okay with you."

"No! Baka mamaya mas lalo kayong mahuli, I can make my ways naman wait lang ha. I'll check lang if tulog na sila" banggit ko.

"Sure, mag-ingat ka" then I hung upped the phone.

Dahan-dahang ko inopen ang pintuan ko at mukhang lahat ng tao sa bahay ay tulog na, pati si manang.  All the lights are nearly out, and my sole source of illumination is my shadow and the light of the moon.

Bumaba ako ng hagdan, and as I approached the door I was about to open, the door got dramatically get louder.

"Please naman Lord, sana ay walang makarinig"I thought to myself as I continued to open the door cautiously.

After a few moments, I emerged unnoticed. Pagkarating ko nang gate ay salamat na lang at hindi gaano kalakas ang tunog nito at matagumpay akong nakatungo kila Jessan.

When I approached them, Jessan hugged me and handed me a cake.

"Oh teh, kabog ka talaga. Happy birthday!. Huy kayong dalawa sabayan niyo akong kumanta ng happy birthday kay Malia" Jessan note at nagsimula na nila akong kantahan.

"Happy Birthday to You

Happy Birthday to You

Happy Birthday Dear Malia

Happy Birthday to You!

"Hipan mo na yung cake mo teh, kanina pa ako natatakam jan sa binili na cake ni Oliver para sayo" giit ni Jessan.

"You bought this? Thank you so much!" sabi ko naman kay Oliver and already blew the cake.

"Why you guys came to our house this late? Baka mamaya ay pagalitan kayo ng parents nyo"

"Huy wag kang ano, sinabihan kami ni Oliver na pupunta sana siya jaan sa inyo kanina at siya na lang ang hahatid ng cake na to. Pero nakita ka niya sa garden niyo na mukhang malungkot at di mo daw feel yung birthday mo. Kaya minessage kami ng torpeng to, tsaka na namin sinamahan ni Keirt. Huwag kang mag-alala timing naman na kababalik lang namin sa bahay galing probinsya, tsaka sila nanay at tatay sinupport pa ako na pumunta dito para kahit papano ay ma celebrate natin ang birthday mo" Jessan answered.

I quickly switched my attention to Oliver and asked as to the veracity sa sinabi ni Jessan.

"Yes, it is true. I noticed you looking melancholy when I saw you in the garden. Thus, I decided to message Jessan and Keirt for me in order to brighten your birthday" Oliver spoke.

"Oh, yeah. I'm at the garden kanina, sana nag text ka. Okay lang naman sa akin. But thank you for this cake."

"Next time" he said and smiled at me.

"Huy! Anoto, design? Mga teh kung ayaw niyong kainin to. Dadalhin na lang namin ni Keirt sa bahay to at pagsaluhan. Baka kasi ilang oras pa kayong maglalandiang dalawa jan" Jessan suddenly spoke.

Wish Upon A Fading StarWhere stories live. Discover now