Wish Upon A Fading Star

Chapter 36

Malia POV:

I'm hoping mom and dad haven't returned yet. They'll reconsider if they see where I've gone, but I'm curious about the urgency. I hope it isn't about me, but if it is, I hope mommy and daddy can defend my choice. Sana nga-

"Huy! May nangyare ba kanina? Anong ginawa sayo ng ahas na Eva na yun? Sinaktan ka ba o ininsulto? Ikaw naman eh, sinabihan na kitang gusto ko pa makapag-usap sa kanya kanina pero nagmamadali ka. Yan tuloy hindi ko manlang siya binati?" Jessan suddenly declared.

"Oo nga naman Lia ako din" Keirt added.

"We already talked. But what do you mean na babatiin mo siya Jess?"

"Edi babatiin ng suntok! Mahirap ba yun? Tingnan mo ang ginawa niya sayo. Sa inyo! Alam mo dapat sa babaeng yan ilibing ng hindi bababa ng 100 feet para makapag meet up na sila ng asawa niyang si Satanas. Kung gaano ka banal yung pangalan ganoon din ka demonyita-"

"At hindi naman kagandahan ang ugali hindi kagaya ng sa itsura niya nasobrahan ata sa plastic surgery ang babaeng yan. Baka ginayuma niyan si tito Greggy noong may gagawin sana sila" Kiert cutted Jessan pati si manong driver napatingin sa amin na sinabihan kong huwag magsumbong kila mommy sa ginawa naming tatlo sa ngayon. Mabuti na lang at masunurin si manong Roel.

"Guys! Even if she done something wrong and is sincere in her apology to me and my family. I'm confident that we can all forgive her, even if it's improbable"

"Ay jusko teh, malabong mangyare talaga yan, kelan ka nakakita na yung ahas ay magiging banal? Kahit anong alaga o gagawin mo, mapa amo lang yan matutuklaw ka pa rin niyan at ganyan si Eva. HIndi niya naman madadala yung pagka CEO niya sa pagkamatay niya. Baka nga naka sulat na yan yung pangalan niya sa impyerno, hinihintay na lang yan ni Satanas ma deds-"

"It's too much!" I cutted her.

"Tama na! Kahit ano pang kasalanan na nagawa niya if she'll repent and ask our forgiveness we will always forgive her. Just let her think muna, I know at the end she'll regret what she did. Specially to mommy. I'm sure you're aching for me as well, but none of us can do things that would anger mom and dad. For genuine, we should not have continued this earlier, perhaps you two of my remaining friends will be impacted, at yun ang pinaka kinatatakutan kong mangyare" I added as if I'm going to cry.

"Ayan ka na naman, siyempre kaibigan ka namin. Papaangatin ka namin kahit hindi mo alam na nahuhulog kana. Sino lang ba naman ang magtutulong-tulungan kundi tayong tatlo na lang ang natititra. At para kang sira! Sanay kaming sigawan pa man o kahit paluin pa ni tita Irene. Basta ang mahalaga ay tinutulungan ka namin at hindi inaalipusta"

"Mas masakit sa amin Malia na ikaw ang lumalangoy sa kahirapan at sakit na hindi mo naman dapat dinarama. Kaya namin pinapalakas ang loob mo dahil nalalapit na lang ang pinili mong desisyon. Kaya huwag mo sanang bigyan ng masama o baka sabihin mo na akala namin sayo ay mahina ka pero hindi. Kami ang magiging mahina kapag wala kana, kahit pigilan ka pa namin ngunit gusto mo nang magpahinga. Wala naman na kaming magagawa. Kahit masakit talaga ay susuportahan pa rin namin kasi kaibigan ka namin. Oo dapat sa hindi sa ganitong sitwasyon pero mapilit ka eh. Kaya sa araw na mawawala kana, hindi namin alam ni Jessan kung anong kalagayan ng mundo na wala kana. Sa mas madaling salita nahihirapan din kami at sinusubukang maging matapang dahil sayo. Sapagkat sa huli, kaming dalawa na lang ang matitira" Keirt spoke that long and made Jessan tear a little bit.

"Well I guess here we go again. Anuba! Don't cry muna. Simply set it aside for my funeral. No pala, because no one should grieve at my burial, as I will follow the one who will. I'm not interested in a somber funeral, I want you to be happy since I'm going to rest" I said as I wipe my tears.

"Bobita ka talaga! Sino bang tangang ang matatawa kapag ililibing kana? Hindi naman kami baliw, alangan kami magpapakasaya habang tinatabunan ka na ng lupa? Mabuti na lang sana kung si Eva yung ililibing" Jessan exclaimed.