အပယ်ခံကြင်ယာတော် အား ကယ်တင်ခြင်း / အပယ္ခံၾကင္ယာေတာ္ အား ကယ္တင္ျခင္း { U / Z }

💔2💔 { Z }

#ၾကင္ယာေတာ္ က နန္းေသြးေမြးေပးႏိုင္တယ္

အလြန္ေမႊးပ်ံ့လြန္းလွေသာ ရနံ႔ေၾကာင့္ က်ိဳးခ်န္ အိပ္ေနရာမွ ႏိုးလာခဲ့သည္။

က်ိဳးခ်န္ - ဝါး ေမႊးေနတာပဲ

- မင္း ႏိုးလာၿပီလား

အဲ့ေတာ့မွ မိမိအေရ႔ွမွာ ၾကက္ကင္ ကင္ေနေသာ မ်က္ႏွာဖံုးစြတ္ နဲ႔ လူကို ေတြ့လိုက္ရသည္။ ထိုသူက မည္သူနည္း

က်ိဳးခ်န္ - ကြၽန္ေတာ္ကို အသင္ ကယ္လိုက္တာလား။

- အင္း မင္း ဟိုသစ္ပင္မွာ ခ်ည္ခံထားရလို႔၊

က်ိဳးခ်န္ - ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

*ေဝ့ ေရွာင္လီ သူက ဘယ္သူလဲ*

*ခနေလး Host ကြၽန္ေတာ္ရွာလိုက္အံုးမယ္။*

နားထဲတီတီ ဆိုတဲ့ အသံေတြၾကားလိုက္ရၿပီး မၾကာ

*Host သူ ဘယ္သူလဲ ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္လည္း မသိပါဘူး*

*ဟင္*

က်ိဳးခ်န္ - အသင္ ကို ဘယ္လိုေခၚရမလဲ။

- ေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္ေတြ့မွ အမည္မိတ္ဆက္ေပးပါမယ္ ၾကင္ယာေတာ္

က်ိဳးခ်န္ - ၾကင္ယာေတာ္! အသင္ က်ဳပ္ကို သိတယ္ေပါ့

- သိတာေပါ့ ေရာ့ ၾကက္ကင္

က်ိဳးခ်န္ - ေက်းဇူး ေမႊးေနတာပဲ

လက္ထဲေရာက္လာေသာ ၾကက္ကင္ကို အနံ႔ခံလိုက္ၿပီးေနာက္ ၿမိန္ရည္ရွက္ရည္ စားေသာက္ေတာ့သည္။

*Host စားေကာင္းလား*

*စားေကာင္းတယ္ အရမ္းကို စားေကာင္းတယ္*

*အရမ္းမစားနဲ႔ အဆိပ္ခတ္ထားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ*

က်ိဳးခ်န္ - အဟြတ္ အဟြတ္

- ရလား ေျဖးေျဖးစားေလ

ထိုသူဟာ က်ိဳးခ်န္ ရဲ့ ေက်ာေလးကို ပုတ္ေပးၿပီး ေရပါ တိုက္လိုက္သည္။ က်ိဳးခ်န္ အဆင္ေျပသြားေတာ့မွ ၾကက္ကင္ ကို ထိုသူ႔ထံ လွမ္းေပးလိုက္ေတာ့

- ဘာလဲ

က်ိဳးခ်န္ - အသင္ေရာ မစားဘူးလား။

- ကြၽန္ေတာ္စားၿပီးၿပီ၊ ၂ေကာင္ေတာင္။