Unicode
ချန်ဖန်းကျယ်လုပ်ငန်းစုပိုင်ရှင်
သူဌေးချန်ကုမင်၏ မွေးနေ့ပွဲည .......
ချောက်ချွမ် အနက်ရောင်Suitကို ဝတ်ဆင်ကာ အနက်ရောင်ကတ္တီပါဗူးလေးကိုင်ပြီး
လူစုံတက်စုံစားသောက်နေကြသည့်
ခြံဝန်းထဲသို့ဝင်လာသည်။
အများစုက သူ့ကိုစိတ်ဝင်တစားကြည့်နေပေမယ့် လျစ်လျူရှုကာ လွတ်နေသည့်စားပွဲကို
ရှာလိုက်သည်။
ချန်ကုမင်က ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးကောင်းသည့်လူဖြစ်သည့်အလျောက်
မွေးနေ့ပွဲက လူအများဖြင့်စည်ကားကာ
လွတ်နေသည့်စားပွဲဟူ၍ မရှိ။
တောင်ဘက်ကျသော အစွန်ဝိုင်းမှာသာ
မိန်းကလေးတစ်ယောက်ထဲထိုင်နေသည်ကို
တွေ့ရလေသည်။
မီးရောင်မှိန်သည့်နေရာဖြစ်တာကြောင့်
ထိုမိန်းကလေး ဘယ်သူဘယ်ဝါဆိုတာ
ချောက်ချွမ်မသိချေ။
လူနည်းတာကလည်း ထိုစားပွဲပဲရှိတာမို့
ထိုင်ဖို့ဆုံးဖြတ်ကာ ထိုစားပွဲနားသို့
လျှောက်သွားလိုက်သည်။
" ထိုင်လို့ ...... "
" မတွေ့တာကြာပြီနော် ........ "
စကားမဆုံးခင် ထွက်ပေါ်လာသည့်
ရင်းနှီးနေသော အသံကြောင့်
ချောက်ချွမ် ထိုအမျိုးသမီးကို
စေ့စေ့ကြည့်မိသွားသည်။
" လျိုရိယွမ် ........ "
အံဩတကြီး ရေရွတ်မိတော့ ရိယွမ်က
လှပစွာပြုံးသည်။
ရိယွမ်က ချောက်ချွမ်ရဲ့
ရည်းစားဟောင်းတွေထဲက တစ်ယောက် ......
ရည်းစားဦးလို့လည်း ပြောလို့ရသည့်သူ ......
ချောက်ချွမ်ထက် ၃နှစ်ကြီးပြီး
အမေလိုအမလို နွေးထွေးပေးခဲ့သူဖြစ်သည်။
နှစ်ဦးသားချစ်ခဲ့ကြပေမယ့် ရိယွမ်အမေ၏
အကြပ်ကိုင်မှုကြောင့်
ချစ်လျက်ဝေးကွာခဲ့ကြရသည်။
မကောင်းတဲ့အတိတ်တွေမရှိခဲ့ပေမယ့် ရုတ်တရက်ကြီးတွေ့လိုက်ရတော့
ချောက်ချွမ်အနေနဲ့ နည်းနည်းနေရခက်မိသည်။
ဒါကို ရိယွမ်ကလည်း ရိပ်မိပုံပေါ်သည်။
" ထိုင်ပါ ....... ရှားရှားပါးပါးဆုံတုန်းလေး
စကားပြောကြတာပေါ့ "
