Heiress Of The Vergara Clan

𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 27: 𝑷𝒂𝒊𝒏

𝒁𝒂𝒌𝒆 𝑷𝑶𝑽

"Bakit di mo sinabi sakin yon?!" Sumbat ni Zyra sa akin at dinuro-duro ako rason para mapatawa ako.

"Grand Ma stop us, besides ayoko niyang mapahamak." Tumango-tango naman siya sa sagot ko, ganda ng kapatid ko.

Nasa dati kami nilang bahay, Zyra planned to go here ng umalis kami sa Vergara Quarter. Sinamahan ko naman siya using my car, dahil gusto ko rin ang tirahan nila dati ni Mommy, I wish I was there.

"So ng mga panahong yon alam mo na, na kapatid moko?" She ask.

Sinabi ko kasi sa kanya na si Daddy Henry yong bumangga sa kanya ng mga panahong tumakas siya sa kay Zoren Arceo, panahon na wala man lang kaming nagawa para protektahan siya. When I saw her, I was kid that time kaya di ko siya nakilala hindi ko rin naman alam na kapatid ko siya noon.

"No." Sagot ko tsaka kinuha ang picture frame nila ni Mommy, they were so happy on the picture.

"Kaya pala di moko kilala." Sumimangot siya, kinurot ko naman ang pisngi niya kaya sinamaan niya ako ng tingin. Sana ganito nalang kami palagi ng kapatid ko.

"Ok ka lang ba, after all?" Nag-aalalang tanong ko sa kanya, napapangiwi kasi siya kapag may naaalala sa bawat parte ng bahay, may memories siya sa bawat sulok ng bahay na ito with mom. Bumalik siya sa nakaraan niya.

"Medyo." Sagot niya at ngumiti sa akin, hinawakan ko naman ang kamay niya kaya huminga siya ng malalim. "Hindi ko lang maisip na mangyayari lahat ng to, kuya."

"Forget about the past, andito naman na ako eh. Poprotektahan kita." I promise, kahit buhay ko pa ang kapalit para sa kapatid ko.

"Akala ko ako nalang mag-isa, ng malaman kung nasa hospital si Mama at nahihirapan sa buhay niya. Inisip ko na, wala na akong kasama para lumaban sa mundo, kaya si Mama nalang yong pinanghawakan ko, ginawa ko lahat para mabuhay siya at bumalik sa dati ang lahat, kahit na imposible." My sister smile, but I can see pain.

"Sorry dahil wala ako ng mga panahong yon." I felt guilt because wala man lang akong nagawa para sa kapatid ko, ako masarap ang buhay ko siya naghihirap.

"Ayos lang yon kuya, ang importanti magkasama na tayo, diba?" Tumango ako at niyakap ang kapatid ko, tinapik-tapik naman niya ang balikat ko.

"Samahan mo ako bisitahin si Mama pag umalis na ako, huh?" Tanong niya pagkakalas sa pagkakayakap sa akin.

Tumango naman ako bilang sagot, pagkatapos niyang bisitahin si Mama, her life will change. Lahat pati sarili niya, alam kung pilit lang na ngumingiti ang kapatid ko pero deep inside gusto niya na maghiganti.

"You know what, Tita Zuri said you really like Mom, the time you slap her." Tumawa ako ng maalala ang sinabi ni Tita, her lips bleed that time pero sabi niya wag ko daw sabihin kay Zyra para di mokonsensiya.

"Ano ka ba! Bakit mo pa pinaalala sa akin? Nakonsensiya tuloy ako, kakainis sarili ko!" Gigil na sabi niya at sinabunutan ang sarili, nagpanic naman ako para pigilan siya kaya tumawa.

Kinuha ko ang phone ko sa pocket ng mag vibrate ito, pinapa-uwi na kami ni Tita Zuri.

"Let's go back to the Mansion, pinapauwi na tayo nila ni Tita Zuri." Saad ko at hinila na siya palabas.

"Hay, mukhang magiging prinsesa na ata ang buhay ko." Reklamo niya kaya napatawa ako.

"Not princess, a Queen Zyra."

𝒁𝒚𝒓𝒂 𝑷𝑶𝑽

"Ako na kuya, kaya ko na to." Ngumiti ako kay Zake sabay agaw ng pinggan kong may lamang steak, parang kinawawa kasi ako at kailangan pa akong pagsilbihan.