Heiress Of The Vergara Clan

𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 30: 𝑳𝒆𝒂𝒗𝒆

𝒁𝒚𝒓𝒂 𝑷𝑶𝑽

"Take care there, susunod ako." Tinap ni Kuya Zake yong ulo ko bago ako yakapin, ngumuso naman ako kaya napatawa siya.

"Zyra!" Muntik na akong matumba ng bigla akong yakapin ni Kiefron at Levi. "Ma mimiss ka namin Zyra, wag kana umalis!" Nakangusong saad ni Kiefron sakin.

"Hay ano ba kayo akin na nga yong bestfriend ko." Napakalas ako sa pagyakap sa dalawa ng bigla akong hilahin ni Zion. "Mamimiss kita my bestfriend!" Tumaas ang kilay ko ng emotional niya akong niyakap at nagkunwari pang nagpupunas ng luha.

"Hey pwede ba akin na yong pamangkin ko at baka ma late pa kami sa flight my gosh!" Hinila na ako ni Tita Zuri palayo sa kanila kaya napatawa ako ng makitang parang namatayan yong tatlo.

"Bye bye kuya sunod ka ha?!" Sigaw ko kay Kuya Zake ng makalayo na ako sa kanila.

"We love you Zyra!"

"Hoy wag moko ipagpalit! Ako lang yong nag-iisang bestfriend mo huh! Tandaan mo yan!"

"Pag-uwi mo Zyra, pogi pa rin ako don't worry!"

Napa-iling nalang ako sa pahabol na sigaw ng tatlo, ma mimiss ko sila sobra!

Ito na ang araw na pinakahinihintay ko pagbalik ko magbabago na lahat, ako, ang buhay ko, at ang pagkatao ko. Napagdesisyonan ni Lola na sa Korea muna ako mag stay for 5 years, dahil doon mas active ang mga negosyo namin at ang clan gusto niyang matutunan ko lahat ng dapat kung matutunan bago ako italaga bilang Queen ng Vergara Clan.

"Ija are you ok?" Napatingin ako kay Tita Zuri ng hawakan niya ang balikat ko, halos hindi ko na masara ang bunganga ko sa sobrang mangha ng nakikita ko paano ba naman kasi red carpet yong nilalakaran namin papunta doon sa eroplanong sasakyan namin at yong mga staff ng airlines nasa magsinggilid non at niyuyukuan pa kami.

"O-opo tita." Ngumiti ako sa kanya kaya napangiti rin siya, nasa loob na ng sasakyan yong mga gamit namin kaya wala na kaming dala pagpasok sa eroplano si Tita Zuri yong maghahatid sa akin sa Korea at sasamahan niya ako don for 3 years pero uuwi rin naman siya sa Pilipinas pagkatapos ng tatlong taon.

"Have a nice flight, our Heiress." Alangan akong ngumiti sa magandang flight attendant na nag guide sa akin papunta sa upuan ko, private plain ba to? Bakit kami lang ni tita?

"Thank you." Nakangiti kung sabi sa staff ng eroplano ng lapagan niya ako ng tubig, ba't ang alaga naman nila sa akin?

"Siguro nagtataka ka kung bakit tayo lang dalawa dito at panay yoko at ngiti ang mga staff sayo." Napatango ako sa sinabi ni Tita Zuri, pansin niya rin ba? "This airplane is ours." Gulat akong tumingin kay Tita ano daw?

"Po?" Grabe amin daw? Talaga ba? Gaano ba kami kayaman?

"Di lang tong eroplano pati yong airlines." Nabulunan ako dahil sa sinabi ni Tita Zuri, umiinom kasi ako ng tubig diko ko carry tong sinasabi niya!

"Grabe, sobrang yaman pala natin?" Napatawa si Tita Zuri dahil sa sinabi ko, parang timang naman yong tanong ko.

"Yes Ija we are." Natatawa pa niyang sabi. "I forgot to tell you that we are the most rich in the name of the bussinesses, we are the major of all of it. We are the No.1 but your lola wants to make us private kaya no one knows na nag e-exist ang Vergara."

Napa-isip tuloy ako kung ganoon marami pa kaming companya teka yong mall ba kanina amin din yon?

"Tita pati po ba yong mall na pinuntahan natin kanina atin rin yon?" Tinanong ko na curious ako eh.