Heiress Of The Vergara Clan

𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 37: 𝑭𝒊𝒈𝒉𝒕 𝒇𝒐𝒓 𝑯𝒆𝒓

𝒁𝒆𝒊𝒍𝒂𝒏 𝑷𝑶𝑽

I'm just staring at Zyra while she's talking to my sister, mabuti pa si Ellyse nakalapit sa kanya.

I want to hug her, damn ang ganda niya ngayon.

But agad ko na nabitawan ang wine glass ko ng makakita ng red light malapit sa dibdib niya, shit this can't be!

I immediately run towards her at hinila siya sa bewang papalapit sa akin at kasabay non ang pagkarinig ng putok, it was a sniper! She was in shock ng hilahin ko siya papasok sa mansion nila yon lang ang safe na lugar para sa kanya, nagkakagulo na ang tao and I saw na hinahanap na rin siya ng mga tauhan nila.

Pumasok kami sa isang kwarto at agad kung sinara yon to make sure na walang may makakapasok, I know this was her place kaya kahit saan kami pumunta safe siya pero alam kung hindi tanga ang kalaban hindi yon susugod dito ng mag-isa.

Pero sino yon?

"Did you do that?" I look at her at kita ko sa mga mata niya ang galit. "Inutusan mo ba ang tauhan mo para ipapatay ako?"

"No." I answer at susubukan ko sanang lumapit sa kanya but she stop me using her hand.

"You liar, hinding-hindi mo na ako maloloko Zeilan! Wag kang umasta na niligtas mo ako dahil alam kung pakana mo yon!" She shout.

Damn, what I'm seeing right know is fuck! Nasasaktan siya.

"And now you brought me here for what?! To kill me right?!" Napangisi siya at tiningnan ako ng mariin. "You can't fool me Zeilan, you're just like your father. Wala kang pinagka-iba sa kanya papatayin mo din ako para sa pera at kapangyarihan! Well ginawa mo rin naman sakin to dati diba? You killed me pero di ka nagtagumpay, so what are you waiting for? Kill me!"

"Fuck it Zyra!" I shouted, I thought I'm already ready for this pero hindi ko inaasahan na mas masakit pala kung sa kanya mismo ng galing yon.

She see me as my father. Damn it!

"Why, you felt guilt?" Napangisi siya. "Oh should I say sorry? Wag kang magmalinis Zeilan dahil hindi ba pinatay mo si Mama? For what? For your own sake! You did that to save yourself! Your a demon Zeilan!"

With that word I broke, damn sobrang sakit marinig yon sa kanya it feels like she slice me into many pieces. But I remain silent I don't want to say anything dahil alam kung sobrang sakit lahat nangyari sa kanya and I won't deny na lahat ng yon ay dahil sakin, she's right I became demon.

"Bakit hindi ka makapagsalita huh?! Ngayon mo na gawin yung gusto mo Zeilan! Is that the only thing you want right?! Patayin mo na ako!" Lumapit siya sa akin at kinuha ang baril na nasa hita niya pinilit niya akong hawakan yon na ginawa ko naman and she pointed it at herself. "This is what you waiting for, after this..."

Hindi niya naituloy ang sinasabi niya ng bigla ko siyang niyakap, and with that she started crying tinago niya lang sa tapang niya ang nararamdaman niya.

I thought we would stay for that situation for how many minutes pero agad niya akong tinulak at sinampal, malakas yon pero wala akong may naramdaman. Mas masakit pa yong nararamdaman niya kaysa sa sampal na yon.

"You know how much I love my mother Zeilan, alam mo kung paano ko sinakripisyo ang pagkatao ko para kay Mama, and I did the fucking contract with you just save my mother from death but what did you do?! You killed her!" Hinampas-hampas niya ako sa dibdib. "You saw all, you know all! Lahat alam mo! But why you let yourself do that thing?! You also killed me Zeilan!"