Heiress Of The Vergara Clan

𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 39: 𝑻𝒓𝒖𝒕𝒉

𝒁𝒆𝒊𝒍𝒂𝒏 𝑷𝑶𝑽

Hinahayaan ko lang na kaladkarin ako ng tauhan ni Daddy sa di ko alam na lugar, di ako makapaniwala na buhay pa siya?

Paano?

Nakasunod sa likod ko si Zyra na may tali ang mga kamay, pagod na ako at nanghihina but this is not the right time for that. I must save Zyra, she have to escape her.

At ito na ang pagkakataong yon.

Pwersa kung sinuntok ang armadong lalaki na humahawak sa balikat ko at sinipa ang isa sa tyan rason para mabitawan nila ako, agad kung kinuha ang baril na hawak ng isa sa kanila na nabitawan nila dahil sa pagsipa ko at binaril ang mga tuhod at itinutok yon sa may hawak kay Zyra.

"Let go of her." Nanginginig nilang binitawan si Zyra at itinaas ang mga kamay cause I gesture it to, binaril ko muna ang mga tuhod nila para di sila makasunod sa amin ni Zyra.

Now time to escape.

I held her hand at hinila na siya, masakit ang isang paa ko dahil sa pagtama ng bakal kanina sa akin pero hindi ko ininda iyon sapagkat kailangan ko siyang ilayo dito.

"Bitawan mo ko!" Pwersang binawi ni Zyra ang kamay niya sakin kaya kunot-noo ko siyang tiningnan. "Paano nabuhay tatay mo huh?! Tago mo ba siyang pinagamot?! At sinabi sa buong mundo na namatay siya? Huh?!"

I look at her eyes at kita ko ang galit doon, I sighed at susubukan na sana ulit kunin ang kamay niya but she slap me. Shit para saan yon?!

"Bakit ayaw mong magsalita?! Putangina Zeilan hindi ko na alam yong totoo! Hindi ko alam kung pagkakatiwalaan kita ngayon o hindi dahil...." Her voice broke. "Dahil...."

"Because I killed your mom?" She bite her lower lip at tinakpan ang bibig gamit ang likod ng kamay at humagulgol. "Do you believe on that?"

Tanga ko na tinanong ko yon, pero sana ngayon paniwalaan niya ako. She must know the truth.

Napasinghap siya sa tanong ko at napatawa, at tumingin sakin na parang iniinsulto ako.

"Tanga ka ba?" Then it hits me. "Paanong hindi ako maniniwala na pinatay mo si Mama, e andon ako. Nakita ko lahat Zeilan. KAYA SABIHIN MO SAKIN KUNG PAANO KITA PANINIWALAAN NGAYON?! I SEE ALL! HOW YOU KILLE..."

"NAKITA MO LANG ZYRA! HINDI MO ALAM YUNG TOTOO!" Napatahimik siya ng sumigaw din ako, that emotion, i try to stop. Pero masakit na yung naririnig ko sa kanya, dahil shit yun yong totoo.
"I didn't killed your mother, your mother was already dead."

Kita ko ang pagtataka sa mata niya ng tingnan niya ako, kaya nakagat ko ang labi ko. Masakit sisihin sa isang kasalang hindi mo ginawa pero mas masakit yung pinamukha kang tanga sa isang kasinungalingan. Kaya ayokong sabihin sa kanya, because I don't want her to feel pain, she don't deserve it.

"Anong sinabi mo?" I saw kung paano manginig ang kamay niya kaya nagdalawang isip akong wag ituloy ang totoo. Iniwas ko ang tingin ko sa kanya pero hinawakan niya ang dalawa kung balikat kaya napaharap ako sa kanya. "Please Zeilan, explain." I sighed.

She deserve to know the truth, even it will cause pain.

"The time that you saw your mother in our hospital patay na siya, matagal na siyang patay Zyra simula noong nangyari sa dati niyong bahay kung saan itinakas kita." She shake kaya tiningnan ko siya sa mga mata, but she gesture me to speak. "Alam ni Daddy na hahanapin mo ang Mama mo noong tumakas ka kaya napagdesisyonan niyang wag munang ilibing ang katawan ng Mama mo kaya bumayad siya ng ilang milliong peso sa isang scientist para panatilihing humihinga ang Mama mo at di madaling umagnas ang kanyang bangkay sa pamamagitan ng isang gamot." Unti-unti siyang nanlumo kaya napakuyom ako ng kamao.