LOLLIPOP

Chapter 5 - Zawgyi

*And the stars exploding into fireproof
My youth, my youth is yours
Tripping on skies, sipping waterfall

...... Ding*

*And the stars exploding into fireproof
My youth, my youth is yours
Tripping on skies, sipping waterfall

...... Ding*

*And the stars exploding into fireproof
My youth, my youth is yours
Tripping on skies, sipping waterfall

...... Ding*

စိုင္းမာန္သစ္ တဂြမ္ဂြမ္ျမည္ေနတဲ့ ဖုန္းသံကို လစ္လ်ဴရႉ႕ကာ ဆက္အိပ္ဖို႔ႀကိဳးစားသည္။ ဒီေလာက္အေစာႀကီးကို ဘယ္သူက ဖုန္းေခၚေနျပန္တာလဲဟု‌ေတြးရင္ ျပန္အိပ္ေပ်ာ္ရန္ႀကိဳးစားသည္။ တစ္ခါႏွင့္လည္း မရပ္။ အႀကိမ္ႀကိမ္ေခၚေနတာေၾကာင့္ စိုင္းမာန္သစ္ ေခါင္းအုံးနဲ႕ နားကို အုပ္ၿပီး အိပ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဖုန္းသံကရပ္မသြား။

'ဘယ္လိုမိမဆုံးမ ဖမဆုံးမက ဖုန္းဆက္ေနတာလဲ။ ဖုန္းႏွစ္ခါေခၚလို႔ မကိုင္ရင္ဆက္မေခၚရတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ႕ကိုေတာင္နားမလည္ဘူးလား။'

တစ္ဖက္က ဖုန္းေခၚဆိုသူကေတာ့ နားမလည္ဘူးထင္ ဆက္ေခၚေနဆဲျဖစ္သည္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ စိုင္းမာန္သစ္ကပဲ မေနနိုင္စြာ ဖုန္းကိုလွမ္းယူလိုက္ၿပီးနားကို ကပ္လိုက္သည္။ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနသည့္အျပင္ ေဒါသကလည္း ထြက္ရေသးသည္။

ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့သူကို ႏွောင့္ယွက္ရင္ ေထာင္ခ်တဲ့ ဥပေဒခ်မွတ္ဖို႔ စိုင္းမာန္သစ္ေတြးလိုက္မိေသးသည္။ ဒါမွ သူ႕လိုအမ်ိဳးေကာင္းသားေလးေတြ အိပ္ေရးပ်က္ရတာ ေလ်ာ့လာမွာ။

"ဟယ္လို ဘယ္သူလဲကြာ ေစာေစာစီးစီး"

"မင္းအေဖ စိုင္းတမာန္"

"ဟင္ ပါပါး ပါပါးက အေစာႀကီး ဘာလို႔ဖုန္းေတြေခၚေနတာလဲ"

စိုင္းမာန္သစ္ မ်က္လုံးကို ပြတ္ကာ ဖခင္ျဖစ္သူကို ေမးလိုက္သည္။ သူ႕အေဖက သူ႕ကိုေတာ္႐ုံဖုန္းမဆက္။ မဆက္ဆို တစ္အိမ္ထဲမွာေနေနရတာေလ။ ဖုန္းဆက္ၿပီးေျပာရေလာက္ေအာင္ ေထြထူးမွမရွိတာ။

"မင္းေမႀကီးေတာ္ကို ေစာေလ ငါေတာင္ အလုပ္ေရာက္ေနၿပီ မင္းမထေသးဘူးထင္လို႔ ဖုန္းဆက္ႏွိုးတာ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ အလုပ္သြားရမွာကို ေမ့ေနတာလား?"