"ျပန္ေတာ့မွာလား အစ္ကို"
သွ်င္ရဲအာဏာ ဘုန္းျပည့္အာဏာအခန္းကေနထြက္လာလိုက္ခ်င္း ၾကားလိုက္ရတဲ့အသံေၾကာင့္ ၾကည့္လိုက္မိရာ ရမ္ချဖစ္ေနသည္။ ရမ္ခကို သူကေမာ့ၾကည့္ေနရေလၿပီ။ သွ်င္ရဲအာဏာက ဘုန္းျပည့္အာဏာထက္ပင္ လူေကာင္ေသးေသးတာေၾကာင့္ ဘုန္းျပည့္အာဏာထက္ မသိမသာပိုထြားတဲ့ ရမ္ခနဲ႕ယွဥ္ေတာ့ သိသိသာသာပင္ေသးသြားသည္။
အေနာက္တိုင္းသားခံယူထားတဲ့ သွ်င္ရဲအာဏာအေနနဲ႕ ဒီအာရွသားေတြဆီမွာ အပီအျပင္ကို သိကၡာအခ်ခံေနရတာျဖစ္သည္။
"အင္း ျပန္ေတာ့မွာ"
"ကြၽန္ေတာ္လိုက္ပို႔မယ္"
"ရတယ္ ငါ့မွာ ကားပါတယ္"
"လမ္းမွားေနမွာမို႔ အန္ကယ္က ျပန္ေခၚခဲ့ဖို႔မွာလိုက္လို႔ပါ"
"မလိုဘူး"
သွ်င္ရဲအာဏာတစ္ခြန္းထဲသာေျပာၿပီး ရမ္ခကိုေက်ာ္ကာသြားမည္ျပဳေတာ့ မထင္မွတ္ထားသည့္အရာက ခ်က္ခ်င္းျဖစ္သြားသည္။ သွ်င္ရဲအာဏာေရွ႕တြင္ ရမ္ခက ပိတ္ရပ္လိုက္ကာ လက္ေမာင္းၾကားေတြထဲ သူ႕ကိုဆြဲသြင္းလိုက္သည္
"ရမ္ ရမ္ ခ မင္းး"
"ကြၽန္ေတာ္လိုက္ပို႔ပါ့မယ္"
ကိုယ္လုံးက သိပ္မကြာတာေတာင္ ရမ္ခကသူ႕ထက္ အင္အားႀကီးေနေသးသည္။ ဘယ္လိုမွ႐ုန္းလို႔မရ။ ထို႔ေနာက္ ရမ္ခက သူ႕ကိုဖက္ထားလ်က္ပင္ ေျခလွမ္းစဖို႔ျပင္ေတာ့သည္။
"ငါ့ဘာငါ လိုက္မယ္ ရမ္ခ ငါ့ကိုလႊတ္"
"ကြၽန္ေတာ္လိုက္ပို႔တာခံမွာလား?"
"အင္း မင္းနဲ႕အတူျပန္မွာမို႔ အခုေလာေလာဆယ္ငါ့ကိုသာလႊတ္ပါ"
___________________________________________________
စိုင္းမာန္သစ္အလုပ္ကိုသာ အာ႐ုံစိုက္ေနလိုက္ၿပီး ဘုန္းျပည့္အာဏာျပန္၀င္လာသည္မလာသည္ကိုပင္ သတိမထားမိ။ အတန္ၾကာမွ လွမ္းၾကည့္မိေတာ့ ခုံမွာ ဘုန္းျပည့္အာဏာရွိမေန။ ေန႕လည္စာစားခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီမို႔ စိုင္းမာန္သစ္ လက္စသတ္ၿပီးရင္ ေန႕လည္စာသြားစားမည္ဟုေတြးေနတုန္း ဘုန္းျပည့္အာဏာစားပြဲေပၚက ႐ုတ္တရတ္ဖုန္းသံျမည္လာသည္။
YOU ARE READING
LOLLIPOP
RomanceLOLLIPOP Bhone Pyae Ar Nar X Sai Mann Thit Published Date: September 6,2021 Just OliviaThet-Eleanor's imaginary story.
