"ေၾသာ္ အကုန္ျပည့္ေနတာလားဗ်"
စိုင္းမာန္သစ္တို႔ ရမ္ခလွမ္းပို႔လိုက္တဲ့ တည္းခိုခန္းဆီသြားေတာ့ ျပႆနာက တက္ေတာ့သည္။ နယ္ၿမိဳ႕ေလးျဖစ္သည့္အျပင္ တည္းခိုခန္းသာျဖစ္တာေၾကာင့္ အခန္းက်ယ္ကမရွိေပ။ တစ္ေယာက္တစ္ခန္းစီငွားဖို႔ျပင္ေတာ့လည္း မုန္တိုင္းေၾကာင့္ က်န္တဲ့အခန္းေတြအကုန္လုံးက လူျပည့္ေနတာျဖစ္ေနျပန္သည္။
"ဟုတ္တယ္ဗ် တစ္ေယာက္အိပ္ခုတင္ဆိုေပမယ့္ က်ယ္ပါတယ္ အားနာပါတယ္ ဒါပဲရေတာ့မယ္ဗ်"
"ေအာက္မွာခင္းအိပ္ဖို႔ တစ္ခုခုေရာ ရနိုင္မလားဗ်"
"ေစာင္နဲ႕ဖ်ာေတာ့ေပးနိုင္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ မိုးကလည္း ေအးေနတာ ေတာ္ေတာ္ခ်မ္းလိမ့္မယ္ထင္တယ္"
"ရပါတယ္ ကြၽန္ေတာ့္ကို အခန္းထဲ အဲဒါေလးသာ ထည့္ေပးပါဗ်"
စိုင္းမာန္သစ္ ၀န္ထမ္းေကာင္ေလးကို ေျပာကာ ဘုန္းျပည့္အာဏာရွိရာ တည္းခိုခန္းေရွ႕သို႔
"ဥကၠဌႀကီး အခန္းက တစ္ခန္းပဲရတယ္ဗ်"
"အင္း သြားမယ္ေလ"
စိုင္းမာန္သစ္ကပဲ ဦးေဆာင္ၿပီး ယူထားတဲ့ အခန္းရွိရာကို သြားလိုက္သည္။ အခန္းက အက်ယ္ႀကီးမဟုတ္ပင္မဲ့လည္း တအားက်ဥ္းေနတာမ်ိဳးမဟုတ္လို႔ အသက္ရႉေခ်ာင္သြားသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းပါတြဲပါတာမို႔ အဆင္ေတာ္ေတာ္ေျပသည္ဟု ေျပာလို႔ရသည္။
"ဥကၠဌ ကြၽန္ေတာ္ လိုအပ္တာေတြ သြား၀ယ္လိုက္ပါဦးမယ္ အကၤ်ီတစ္စုံႏွစ္စုံေလာက္ေရာ ဒီမွာနားေနခဲ့ပါဗ်"
စိုင္းမာန္သစ္ရဲ႕ ေအးစက္ေနမႈ႕ႀကီးက ဘုန္းျပည့္အာဏာကို အေတာ္ပင္ေနရခက္ေစသည္။ သြားေတြေပၚေအာင္ ၿပဳံးေနတတ္သူရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြက တြန့္ခ်ိဳးမႈ႕ ကင္းမဲ့ေနတဲ့အခါ သိပ္အထီးက်န္ဆန္လြန္း၏။ ဘုန္းျပည့္အာဏာအေနနဲ႕ လက္နဲ႕သာ ၿဖဲၿပီး ၿပဳံးခိုင္းခ်င္ေနမိသည္။
သူေတြးေနတုန္းမွာပင္ စိုင္းမာန္သစ္က တံခါးကိုဖြင့္လို႔ အျပင္ထြက္မည္ျပဳေနၿပီျဖစ္သည္။
"စိုင္းမာန္သစ္"
"ဗ်ာ ဘာမွာစရာရွိလို႔လဲဗ်"
YOU ARE READING
LOLLIPOP
RomanceLOLLIPOP Bhone Pyae Ar Nar X Sai Mann Thit Published Date: September 6,2021 Just OliviaThet-Eleanor's imaginary story.
