Pleasure me, Prof. (Professor Series #1)

20

Her Point Of View.

"Mommy, look! I'm with Tita Haley!"

Malalaking hakbang ang ginawa ko papalapit sa anak ko, kinuha ko agad sya palayo kay Haley ska chineck ang katawan nya.

"I've been looking for you," I worriedly told her and caressed her hair. "May masakit ba sayo? May ginawa ba sya sayo, Anak?" Sunod-sunod na tanong ko kay Marigold habang sinisipat ang kamay nya.

Dahan-dahan naman syang umiling, "Nah, Mommy. I'm not hurt, Mary is okay!" Masigla nyang sagot. "Sorry, Mommy, I made you worried I just want to pick some books and suddenly saw her," She pointed at Haley behind me. "Tinulungan nya po akong abutin ang books na want ko! She was nice, Mommy! She also introduced herself to me!" She explained.

I was about to answer her when I heard some flashes from somewhere. My eyes widened as I roamed around and noticed that there's so many people around us already, taking us pictures using their cameras!

Naging alerto ako bigla kasabay ng kabang bumabalot na sa katawan ko, niyakap ko si Mary ska binuhat sya. Isinuksok ko ang mukha nya sa dibdib ko upang hindi sya maapektuhan ng flash ng mga camera.

"Are you really Madison Steel?"

"Is that your daughter?"

"Akala ko namamalikmata lang ako, sya nga si Madison!"

"Kaano-ano mo ang batang 'yan? Why did she called you Mommy?"

"Sino ang batang 'yan, Madison? Anak mo ba 'yan?"

"Who's the father? Si Fury Albrecht ba?"

"May anak kana Madison?"

Halos sabay-sabay na tanong nila habang nakatapat ang mga cellphones and cameras sa amin ng anak ko, halo-halo na ang mga taong nandito. May mga nakita na rin akong reporters, mas lalo akong kinabahan. I looked around to find a way we can ran away but they were already cornered us.

Mas lalo kong hinigpitan ang yakap ko sa anak ko nang magtangka syang gumalaw, nagtataka na sa nangyayari.

"Mommy.." She whispered and tried to look around but I didn't let her.

"Call the securities!" Rinig kong utos ng familiar na boses. Agad namang kumilos ang ibang staff. Ang ibang staff naman ay humarang sa harapan namin para hindi kami malapitan ng mga tao. "Follow me!" Bigla nyang utos sa akin.

Ilang segundo akong tumitig kay Haley nang sabihin nya 'yon bago sundin ang sinabi nya. Seryoso ang awra nya na parang nang-uutos. Nauna syang naglakad patungo sa isang pribadong kwarto habang ang mga staff nya ay nakaalalay sa dinadaanan namin, hinaharangan ang mga taong gusto akong malapitan at tanungin.

I had no choice! We need to get out of here!

Sumunod ako kay Haley hanggang sa makapasok kami sa loob ng isang Private office, kami ang unang pumasok at sya ang mismong nagsara ng pinto. Katamtaman lang ang laki ng opisina, malinis, may isang mahabang sofa at dalawang maliit na visitor's chair. Walang tao at kami lang ang narito.

Iniupo ko ang anak ko sa sofa ro'n habang ako ay nakaluhod ang isang tuhod sa harapan nya, "I'm sorry, baby. Are you okay?" Nag-aalala kong tanong sa kanya. Niyakap ko sya at hinalikan sa noo. "I'm sorry,"

Marigold looked at me innocently with a small smile on her face. "I'm okay, Mommy.." She replied. "What's happening po?"

Niyakap ko uli sya imbis na sumagot, dapat hindi na kami pumunta rito e! It was my fault! Now, because of me, we're doomed!

Like what I said last time, hindi naman sa ayaw ko sya ipakilala sa publiko, hindi palang talaga ngayon pwede. Naga-adjust pa nga lang sya kay Goldwin e.