စိုးရိမ်စိတ်ဖြင့် တံခါးကိုညှင်သာစွာတွန်းဖွင့်လိုက်မိတယ်။ဘယ်သူဆိုတာကိုသိပ်စိတ်ဝင်စားသည်တော့မဟုတ်။ဘယ်သူဖြစ်ဖြစ်သူမ အရေးမှမဟုတ်ပဲ။
"ဇွဲနောင်!"
"အေး ငါ"
"ဘာကိစ္စလဲ ဒီအချိန်ကြီး"
"နင်ကငါ့မယားဖြစ်တော့မှာပဲကိုဘယ်အချိန်လာလာပေါ့ ဖယ်ရှေ့က"
မယား..ရိုင်းလိုက်တာ ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်မို့ ဒေါသထွက်ဖို့ကိုပါမေ့နေမိတယ်။တောင်းရမ်းပြီးကထဲကိုက အိမ်ကိုတံခါးမရှိဝင်ထွက်နေတာဖြစ်တာကြောင့်အထူးဆန်းတော့မဟုတ်ချေ။ညဘက်ကြီးဖြစ်တာကြောင့် အနည်းတော့စိုးရိမ်စိတ်ဝင်မိသည်။
စိတ်တွေပင်ပန်းပြီး ဝန်တစ်ခုကိုထမ်းပိုးထားရသလိုက်ုလေးလေးလံလံခံစားချက်။
"ငါတို့ကေစ့စပ်ထားရုံပဲရှိသေးတာလေ နင်ခုလိုငါ့အခန်းထဲဝင်ထွက်လို့မရဘူး ဖေဖေနဲ့တွေ့ဖို့ဆို နောက်နေ့မှလာပါ ဒီနေ့ဖေဖေမရှိဘူး"
"ပိုကောင်းတာပေါ့ မှန်းစမ်း"
ပြတင်းပေါက်နားမှာရှိတဲ့ စားပွဲပေါ်ကဓာတ်ပုံလေးတစ်ပုံကိုယူကြည့်လိုက်တော့..
"အော်.နင်လူတိုင်းကိုပတ်ငြင်းနေတာ ဒီပုံထဲကကောင်ကြောင့်လား ဟားဟားဟား"
အာခေါင်မှလှိုက်ကာရီသောအသံကြောင့် နားဝင်ဆိုးလှသည်။ဖွဲ့မှန်းတာမမှားလျှင် သူသေရည် တစ်မျိုးမျိုးကိုလဲသောက်လာလိမ့်မည်။
အခန်းထဲက ထွက်ကာအပြင်ထွက်မည်လုပ်တော့ သူမလက်ကို ဇွဲနောင်ကလှမ်းဆွဲသည်။ပါးကိုရိုက််မယ်လုပ်တဲ့ နောက်လက်တစ်ဖက်ကိုပါ ဇွဲနောင်ချူပ်ထားလိုက်သည်။ဒါတင်မကပဲ ရုန်းနေတော့ အနီးရှိနံရံဘက်ကို တွန်းပြီးကပ်လိုက်တယ်။ဖွဲ့ကတော့ အရှိန်နဲ့နံရံမှာစောင့်တွန်းခံရတာမို့ ကျောပြင်တစ်ခုလုံးနာကျဥ်သွားရသည်။
"ဘာလဲ နင်ကငါ့ကိုပါးထပ်ရိုက်အုံးမလို့လား အဲ့ပါးကိုမကြာခင်နင်နမ်းရတော့မှာနော်.မြတ်သူဇာဖွဲ့"
"သေလိုက်လေ"
ဇွဲနောင်ဒေါသထွက်သွားပြီး လက်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲ၍ ကုတင်နားသို့ဆွဲခေါ်ဆောင်လာသည်။ကုတင်ပေါ်ကိုပစ်တင်လိုက်ရာ ဖွဲ့တော့အတိုင်းမသိနာကျဥ်ရသည်။ကျောကုန်းကသေမတက်နာကျဥ်နေတာကြောင့်မို့ ထ၍ပင်မရ။ထိုစဥ် ဇွဲနောင် ဖွဲ့ကိုအုပ်မိုးလိုက်ပြီး ထွက်ကျလာသောစကားမှာ
YOU ARE READING
Love=Aunty(အချစ်ဟာအန်တီနှင့်ညီမျှကြောင်း)
Romanceသေခြင်းနဲ့ရှင်ခြင်းအကြား အန်တီ့ကို ရွေးမယ်။
