Healing A Broken Soul

အပိုင္း(၁၃) Zawgyi

ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္ေၾကာက္ရမယ့္သူတစ္ေယာက္ ရွိလာၿပီထင္သည္။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးအေရွ႕မွာ တုတ္တုတ္ေတာင္မလွုပ္ရဲဘဲအုန္းလက္တံျမက္စည္းကိုင္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္ေနသည့္ ေရွာင္းက်န႔္ကို ဝမ္ရိေပၚ ခပ္လွမ္းလွမ္းကေနၾကည့္ေနသည္။ ဝမ္ရိေပၚေဘးနားတြင္ ဟြမ္ေမရင္ကလည္း အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ ျပဳံးစိစိ။

ဒီေန႔မွာ စက္႐ုံသြားသည့္ ဝမ္ပါးႏွင့္ ဝမ္မားကိုယ္စား ဝမ္ရိေပၚက ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းကို တစ္ေယာက္တည္းဆြမ္းခ်ိဳင့္သြားပို႔ရမည့္တာဝန္က်လာ​သည့္အခါ ေရွာင္းက်န႔္လည္းအတူတူလိုက္ပါလာခဲ့​၏။

ေက်ာင္းဝန္းထဲေရာက္လာသည့္ ေရွာင္းက်န႔္က လမ္းကိုေကာင္းေကာင္းမေလၽွာက္။ ေက်ာင္းေဝယ်ာဝစၥလုပ္အားေပးလာလုပ္သူေတြ လွည္းက်င္းစုပုံထားသည့္ သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြေပၚကေနျဖတ္ေလၽွာက္ၿပီး ျပန္ပြသြားေအာင္လုပ္ပစ္လိုက္တာျဖစ္သည္။ ထိုမၽွမကေသး တံျမက္စည္းလွည္းေနတဲ့သူေတြကိုလည္း လၽွာထုတ္ျပခဲ့တာပင္။

ေရွာင္းက်န႔္တို႔ ကံမေကာင္းရွာပါဘူး။ သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြဖြၿပီးထြက္ေျပးဖို႔ျပင္ေနတုန္း အေရွ႕မွာ ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းေတာ္ႀကီးနဲ႔တည့္တည့္တိုးသည္။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးက မည္သည့္စကားတစ္ခြန္းမွမမိန႔္။ လက္ထဲက လက္စြဲေတာ္ေတာင္ေဝွးနဲ႔ ေရွာင္းက်န႔္ရဲ့ေခါင္းကိုလွမ္းေခါက္လိုက္တာျဖစ္သည္။ဘဝမွာတစ္ခါမွ အရိုက္မခံဖူးခဲ့သည့္ ေရွာင္းက်န႔္အဖို႔ ေၾကာင္စီသြားရၿပီး ေခါင္းေပၚကရိုက္ခ်က္ဟာ ဘယ္ကေရာက္လာတာလဲဆိုတာ ဆန္းစစ္ေနခဲ့ပုံရသည္။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးရဲ့လက္ခ်က္မွန္းသိသြားသည့္အခါမွာေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္တစ္ခုခုျပန္ေျပာဖို႔ျပင္လိုက္ေသာ္လည္း ေနာက္ထပ္က်ေရာက္လာသည့္ ရိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ ေခါင္းကိုအသာပြတ္ၿပီး တုတ္တုတ္ေတာင္မလွုပ္ရဲေတာ့။ တျခားလူေတြကို လုပ္သလိုဘုန္းေတာ္ႀကီးကို လၽွာထုတ္ျပရဲလားလို႔ေမးၾကည့္လိုက္ပါ။

ေရွာင္းက်န႔္တို႔ အသက္ေတာင္ျပင္းျပင္းမရွူရဲသည့္အျပင္ လက္ထဲက အုန္းလက္တံျမက္စည္းကို စတင္လွုပ္ရွား၍ သူဖြလိုက္မိေသာ သစ္ရြက္ေျခာက္မ်ားကို ျပန္လွည္းက်င္းေနၿပီျဖစ္သည္။ မလုပ္လို႔လည္းမရ။ ေရွာင္းက်န႔္ေဘးတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက ေတာင္ေဝွးကိုင္ၿပီးေစာင့္ေနတာျဖစ္သည္။