သူ႔အဖို႔ေတာ့ အေရွ႕ကျမင္ကြင္းဟာ သိပ္ေတာ့အဆင္မေျပ။ ေရွာင္းက်န႔္ကသူသဝန္တိုေအာင္တမင္တကာလုပ္ျပေနမွန္းသိေပမယ့္ အမွန္တိုင္းဝန္ခံရရင္ေတာ့ ရင္ထဲေနလို႔မေကာင္း။ဘယ္ေလာက္ပဲအိမ္နီးခ်င္းငယ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနလည္း ေရွာင္းက်န႔္နဲ႔ပတ္သက္တာေၾကာင့္ နည္းနည္းေလးမနာလိုျဖစ္မိပါသည္။
"ေရာ့...ရာရာေလး ထည့္စားေနာ္..."
ေရွာင္းက်န႔္က ရာရာ့ကို သူတို႔အိမ္မွာေန႔လယ္စာဖိတ္ေကၽြးသည္။ေဘးအိမ္ဘက္ကို လွမ္းေအာ္ေခၚလိုက္တာေတာင္မဟုတ္၊ လူကိုယ္တိုင္သြားဖိတ္လာတာ။ေရာက္လာေတာ့"ရာရာေလး" "ရာရာေလး"နဲ႔ႏွုတ္ကကိုမခ်ေတာ့။ သူ႔ကိုေတာင္ "ရိေပၚေလး" လို႔တစ္ခါေလာက္ေခၚဖူးလို႔လား။
ထမင္းဝိုင္းေရာက္ေတာ့လည္း ရာရာ့ပန္းကန္ထဲဟင္းေတြကိုေတာင္ေတြလိုပုံေအာင္ထည့္ေပးသည္။ တစ္ဝိုင္းတည္းစားေနသည့္သူ႔ကိုေတာင္အဖက္မလုပ္။သူတို႔အဆင္ေျပသြားၿပီျဖစ္တာေတာင္ သူေအာ္ထားမိသည့္ကိစၥကို ေရွာင္းက်န႔္က မွတ္ေတးထားေသးသည္။ဒါ့ေၾကာင့္ သူ သဝန္မတို တိုေအာင္လုပ္ျပေနသည္။
ထမင္းစားၿပီးေတာ့ တီဗီေရွ႕တြင္ ေျပာင္းဖူးျပဳတ္တစ္ပန္းကန္ျဖင့္ထိုင္ေနၾက၏။
"ရာရာေလး ေရာ့...အခြံခြာေပးထားတယ္..."
သူ႔ကို ေျပာင္းဖူးရိုးပဲကမ္းေပးလိုက္သည့္ ေရွာင္းက်န႔္က ရာရာ့ကိုေတာ့ ေျပာင္းဖူးေစ့ေလးေတြေတာင္အခြံခြာေပးသည္။ ရာရာ့ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္းေပ်ာ္ေနပုံမရ။ ေတာ္ေတာ္ကိုစိတ္မသက္မသာျဖစ္ေနသည့္ပုံ။
"ေရွာင္းက်န႔္ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္လာေတာ့..."
ဆိုဖာတစ္ခုတည္းမွာထိုင္ေနေပမယ့္ ရာရာ့ကိုမ်က္ႏွာမူၿပီးထိုင္ေနသည့္ ေရွာင္းက်န႔္ကိုဝမ္ရိေပၚ သူ႔ေဘးသို႔ဆြဲေခၚလိုက္၏။
"လႊတ္စမ္းပါ...ငါ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ေနတယ္..."
"သိတယ္ေလ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲကေနထိုင္ၾကည့္..."
"တို႔ေကာင္ေလးရဲ့ ရင္ခြင္ထဲေနရေအာင္ တို႔ေကာင္ေလးက သားပိုက္ေကာင္ လား..."
YOU ARE READING
Healing A Broken Soul
Fanfictionဒီကမ္ဘာပေါ်မှာလေ ဖြစ်တည်မှုတိုင်းကချစ်စရာကောင်းတယ်ဗျ။ Cover Photo Crd:
