Healing A Broken Soul

အပိုင္း(၁၈) Zawgyi

"ေတာက္...! "

က်ယ္ေလာင္တဲ့ ေတာက္ေခါက္သံတစ္ခုဟာ အစည္းအေဝးခန္းမထဲေပၚထြက္လာသည့္အခါ အေရွ႕မွာတင္ဆက္ေနတဲ့လူ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲမသိျဖစ္ကာ မ်က္ခုံးေတြတြန႔္ခ်ိဳးထားသည့္ ေရွာင္းက်န႔္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ေရွာင္းက်န႔္က တင္ဆက္သူကိုၾကည့္ေနျခင္းမဟုတ္ဘဲ လက္ထဲကဖုန္းကို မမွိတ္မသုန္စိုက္ၾကည့္ေနတာျဖစ္သည္။

ေက်ာင္းမွာ Presentation ရွိလို႔ဆိုၿပီး မနက္ကတည္းက အလိုက္သတိနဲ႔မေခၚဘဲေန ေနတာ။ အခုေန႔လယ္ ၁၂ ေက်ာ္ေနၿပီ။ အစည္းအေဝးခန္းထဲဝင္မလာခင္ကတည္းက ေခၚေနတဲ့သူ႔ဖုန္းကို အခုခ်ိန္ထိျပန္မေျဖေသးတာဘာျဖစ္လို႔လဲ။ ဖုန္းပိတ္ထားတာလည္းမဟုတ္ဘဲ သူ႔ဖုန္းကိုတမင္သပ္သပ္မေျဖတာ။

တစ္ရက္ကို သုံးေခါက္ေလာက္ပဲဖုန္းဆက္တာေတာင္မေျဖနိုင္ရေအာင္ဘာမ်ားျဖစ္ေနတာလဲ။ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္သူ မလႊတ္ထားေတာ့တာနဲ႔ ဒီလိုေတြျဖစ္လာေတာ့တာပဲ။

"ရၿပီ အစည္းအေဝးကိုမနက္ျဖန္မွ ဆက္လုပ္မယ္..."

ဝန္ထမ္းေတြကို အစည္းအေဝးခန္းတြင္းမွ လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ ရမ့္ကို ေရွာင္းက်န႔္ၾကည့္ကာ...

"ငါ့ကို တို႔ေကာင္ေလးရဲ့ ေက်ာင္းကို လိုက္ပို႔ေပး..."
______________ _____________

Presentation မွာ အဖြဲ႕နဲ႔လုပ္ရသည့္ကိစၥျဖစ္တာေၾကာင့္ တင္ဆက္မွုအၿပီးမွာ ဝမ္ရိေပၚတို႔အဖြဲ႕လူမွုေရးအရေက်ာင္းေဘးနားရွိေကာ္ဖီဆိုင္တစ္ခုတြင္ ဝိုင္းဖြဲ႕စားေသာက္ၾကမည္ျဖစ္ရာ ထိုေနရာကိုေရာက္ရွိလို႔ေန​၏။

အဖြဲ႕ထဲတြင္ စုစုေပါင္းလူေျခာက္ေယာက္ရွိၿပီး ေယာက်ာ္းေလးသုံးေယာက္ မိန္းကေလး သုံးေယာက္ပါရွိ​၏။ ဆိုင္အတြင္းေရာက္သည့္အခါ မွာစရာရွိတာ မွာၾကၿပီး အစားအေသာက္မ်ားေစာင့္ဆိုင္းလို႔ေနၾကစဥ္ ဝမ္ရိေပၚသူ႔ဖုန္းကို ခဏၾကည့္လိုက္သည့္အခါ missed call ေပါင္းမ်ားစြာကိုေတြ႕လိုက္ရသည္မလို႔ ရင္ထဲထိတ္သြားရ​၏။ Missed call ေတြအားလုံးက ေရွာင္းက်န႔္တစ္ေယာက္တည္းဆီက။

Presentation ရွိတာေၾကာင့္ ဖုန္းကို slient လုပ္ထားတာ presentation ၿပီးသြားသည့္အခါ ဆရာနဲ႔ေတြ႕ရတဲ့ကိစၥေလးေတြ နဲ႔ရွုပ္ေနတာျဖစ္၍အသံျပန္ဖြင့္ဖို႔ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့တာျဖစ္သည္။ ဝမ္ရိေပၚ ေရွာင္းက်န႔္ဆီသို႔ ဖုန္းဆက္ရန္ ေကာ္ဖီဆိုင္အျပင္သို႔ထြက္ဖို႔လုပ္ေနရင္း ဆိုင္အလယ္ေလာက္အေရာက္တြင္ေတာ့ သူ႔ကိုၾကည့္ေနသည့္ေရွာင္းက်န႔္ကိုေတြ႕​၏။