Από αγκάθι βγαίνει ρόδο

κεφάλαιο 24

Αρχές Απρίλή του 14. Ένας δύσκολος χειμώνας έδινε την θέση του στην εποχή της ελπίδας. Τα Βαλκάνια ένα καζάνι που συνεχώς έβραζε ετοιμάζονταν, μη ξεχνώντας τον πόλεμο που προηγήθηκε, να εορτάσουν την μεγάλύτερη θρησκευτική εορτή. Μεγάλη Εβδομάδα ήταν. Εβδομάδα των παθών. Η μετάβαση από τον θάνατο στην ζωη. Εκείνη την χρόνια ήρθε νωρίς. Σαν να περίμεναν όσα θα ακολουθούσαν και ήθελαν να προλάβουν το κακο.

Ο Κωνσταντής γύρισε ύστερα από ένα ταξίδι για δουλειές στην Πόλη. Ως συνήθως σε κάθε του επιστροφή, οι βαλίτσες του ήταν πάντα γεμάτες με δώρα για την οικογένεια του. Σκαλιστά καραβάκια και ξύλινες φιγούρες που αναπαριστούν ζωάκια για τον Νικολάκη, βιβλία που ταξίδεψαν από την Ευρώπη ακόμα για την Δανάη και...φυσικά τα φορέματα και αρώματα για την κυρία του σπιτιού.

Αυτή την φορά όμως είχε φέρει μαζί του κάτι διαφορετικό. Αφού τακτοποιήθηκε, γύρισε στην αυλή και στα δεξιά της πόρτας φύτεψε μια πανέμορφη τριανταφυλλιά. Το πράσινο φύλλωμα της ήταν πυκνό, ενώ τα κόκκινα λουλούδια της έτοιμα να ανθίσουν. Μα τα αγκάθια της μυτερά, έτοιμα να επιτεθούν σε όποιον αγγίξει το όμορφο λουλούδι, δέσποζαν επιβλητικά στα κλαδιά του.

Την είχε βρει ξεχασμένη σε μια γλάστρα, σε κάποιο από τα στενά της Πόλης. Τα φύλλα της ήταν λιγοστά από την έλλειψη νερού και τα μπουμπούκια δεν είχαν αποκτήσει ακόμη το ροδοκόκκινο χρώμα τους. Χωρίς δεύτερη σκέψη το πήρε μαζί του και το φρόντισε. Το περήφανο φυτό άνθισε και ήταν έτοιμο να μεταφυτευτεί στο νέο του σπίτι.

  Ο Νικολάκης βγήκε στην έξω να παίξει με το καινούριο του αλογάκι. Το ξύλινο ομοίωμα ξεκίνησε να τρέχει από το πεζούλι της αυλής ως τα βάθη της Ασίας, τα μέρη των παραμυθιών που διάβαζε, για να σώσει κάποια υποτιθέμενη δεσποινίδα που τον περίμενε στον πύργο της να την ελευθερώσει.

  Τα μάτια του έπεσαν στο κόκκινο λουλούδι που του ζητούσε να το πλησιάσει. Τι όμορφο που είναι, σκεφτόταν. Θα έκοβε ένα ανθισμένο και θα το έδινε στην Μαγδαληνή να το φορέσει στα μαλλιά της. Ένα γλυκό  χαμόγελο εμφανίστηκε στο προσωπο του.

  Πλησίασε κοντά. Το επεξεργάστηκε λίγο για να διαλέξει το πιο όμορφο λουλούδι, όπως ήθελε. Τέντωσε το μικρό του χεράκι μέσα στον θάμνο και έπιασε ένα πανέμορφο τριαντάφυλλο από το κοτσάνι. Προσπάθησε να το τραβήξει. Το σκληρό κλαδί αντιστάθηκε στην "επίθεση" του μικρού παιδιού. Προσπάθησε να το τραβήξει πιο δυνατά.