တဖန်ရှင်သန်လာခြင်း၏ အထူးအမှုတွဲများ Myanmar Translate - Completed

အခန်း ၇၉ သဘေ်ာခရီး ၁၃

Chapter 79 အခန္း ၇၉ ေရျပင္ကို ျဖတ္လို႕ သေဘာၤခရီး ၁၃

ထန္ခ်င္လင္း တစ္ေယာက္ အခန္းထဲတြင္ စိတ္လႈပ္ရွားစြာႏွင့္ ဟိုေလွ်ာက္ ဒီေလွ်ာက္ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ေလွ်ာက္ေနသည္။ သူဘာလုပ္သင့္လဲ? သူ ဒီလိုၾကီး ဆက္သြားေနလို႕ မရဘူးေလ ျပီးေတာ့ အခုဆိုရင္ တစ္ေယာက္တည္း ေနရာတကာကိုေတာင္ မသြားသင့္ေတာ့ဘူး…. ဒါေပမယ့္ အဲဒါ ဘယ္သူလဲ ဘယ္သူလဲလို႕..

ရုတ္တရတ္ တံခါးေခါက္သံ သဲ့သဲ့ေပၚလာသည္။ ထန္ခ်င္လင္း က တုန္တက္သြားကာ “….ဘယ္သူလဲ”

အျပင္ဖက္တြင္ မည္သည့္လႈပ္ရွားမႈမွ် မရွိေပ။ ထန္ခ်င္လင္းက ေၾကြပန္းအိုးတစ္လံုးကို ေကာက္မကာ တံခါးဆီသို႕ ရဲရဲတင္းတင္း ေလွ်ာက္သြားေလသည္။ အသက္ကို ေအာင့္ကာ ခဏေလာက္ နားေထာင္ေနျပီးမွ တံခါးကို ဝုန္းခနဲ ဆြဲဖြင့္လုိက္ေတာ့သည္။

အျပင္ဖက္တြင္ ေနေရာင္ျခည္က ဝင္းလက္ေတာက္ပေနကာ ေကာ္ရစ္တာတြင္ လူတစ္လူ ေၾကာင္တျမွီးေတာင္ ရွိမေနေပ. ထန္ခ်င္လင္းက ပိုေတာင္ ေၾကာက္လန္႕သြားကာ တံခါးကို ပိတ္ေတာ့မလို လုပ္တုန္း ေအာက္က စကၠဴပိုင္းေလးကို ျမင္သြားသည္။ ကုန္းေကာက္ကာ ဖတ္ၾကည့္ျပီးေနာက္တြင္မူ သူ႕မ်က္ႏွာေပၚက အေၾကာက္တရားက တျဖည္းျဖည္းခ်င္းစီ ေပ်ာက္ကြယ္လို႕ သြားေတာ့သည္။

XXXXXXXXX

“မစ္အယ္လီနာ၊ ကၽြန္ေတာ့္ညီမ အဆင္ေျပရဲ႕လား” ဖန္စမ္က စိတ္ပူပင္စြာႏွင့္ ေမးလိုက္သည္။

“ေျပပါတယ္ မစၥတာဖန္က ညီမေလးဆိုေတာ့ ေၾကာက္လန္႕စရာ မရွိေအာင္ မျမင္ဖူးေအာင္ ေကာင္းေကာင္း ကာကြယ္ေပးထားတာဆိုေတာ့ သူ(မ)က လန္႕သြားတာ။ ႏွစ္သိမ့္ေပးျပီးေတာ့ မေန႕ကညက သူ(မ) အိပ္တဲ့ အခန္းထဲမွာပဲ အိပ္ခိုင္းထားလိုက္တယ္။ မနက္မိုးလင္းေတာ့ ညက ေၾကာက္လန္႕တာေတြ ပ်ယ္သြားေတာ့ ပိုသက္သာလာျပီ”

“ေကာင္းတာေပ့ါ၊ ေကာင္းတာေပ့ါ”

အယ္လီနာ တစ္ေယာက္ ေၾကာ့ေၾကာ့ေမာ့ေမာ့ႏွင့္ ဧည့္ခန္းထဲက ထြက္လာေတာ့ ေထာင္ယြီႏွင့္ တည့္တည့္တိုးေလသည္။

“တစ္ေယာက္တည္း ေလွ်ာက္သြားလို႕ပါလား”

“အစကေတာ့ အပိုဝင္ေငြေလး ရွာျပီး အပန္းေျဖမလို႕ပဲ အခုေတာ့ အသက္ရွင္လ်က္ ျပန္သြားႏိုင္ပ့ါမလားေတာင္ မသိဘူး” ေထာင္ယြီက ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ေလွာင္ေျပာင္ရယ္ေမာကာ “ငါ့ကို ကံက မ်က္ႏွာသာကို မေပးဘူး”