ဗီလိန်က ပက်ပက်စက်စက်ကို လှလွန်းတယ်! [Mmtranslation]

Ch.(2) အသွင်ပြောင်းခြင်းနှင့် ပြန်လည်ရှင်သန်ခြင်း

ဧရာမမျှော်စင်​မြင့်၊ မြွေကြီး၊ တစ္ဆေအနုပညာ

ခြေထောက်တောင် ဖုံးလွှမ်းနိုင်သော ၁၅ကီလိုမီတာရှိသည့် မြေပြင်ကြောင့် လူကိုသယ်သွားရသည်အပါအဝင် ခရုလို အရှိန်အဟုန်ဖြင့် တိုးသွားနေရသည်။

ကံကောင်းထောက်မစွာ၊ ထိုလူသည် အလွန်လေးလံခြင်းမရှိပေ၊ စပါးခွံတစ်စမျှသာကျန်ရှိတော့သည့်အထိ မီးလောင်သွားခြင်းကြောင့်သာ ဖြစ်နိုင်သည်။

သူသွားသောလမ်းတွင် မြွေ၊ ပိုးမွှား၊ ကြွက်၊ ပုရွက်ဆိတ်တစ်ကောင်မျှ မတွေ့နိုင်သည့်အတိုင်းအတာအထိ အေးအေးဆေးဆေး သွားခဲ့ရသည်။

ထို့အပြင် သူတို့၏ ဦးတည်ရာသည် အထူးပင် မျက်စိဖမ်းစားနိုင်သည်။

15 ကီလိုမီတာအကွာတွင် ရွှီရှင်းကျီသည် အရှေ့တောင်ဘက်ရှိ မြင့်မြင့်မတ်မတ်မျှော်စင်ကို မြင်နိုင်နေပြီဖြစ်သည်။ လွင့်မျောနေသော မီးရောင်များနှင့် ရွှေရောင်တောက်နေသော အမှုန်အမွှားများဖြင့် ဝန်းရံထားသည့် ကောင်းကင်ဆီသို့ တိုက်ရိုက်ရောက်နေသလို။ အနီးနားပတ်ဝန်းကျင်ကို အနီးကပ်စစ်ဆေးကြည့်ရာ ထိုနေရာတွင် လူသားများ၏ အရိပ်အယောင်များ တွေ့ရှိရသည်။

အနက်ရောင်ပုံရိပ်က ​မပြောရင်တောင် ရွှီရှင်းကျီသည် မတုံ့ဆိုင်းဘဲ ထိုနေရာသို့သွားရန် ရွေးချယ်ခဲ့သည်။

စွန့်ပစ်နယ်မြေတွင် နေ့အလင်းရောင်မရှိပါ၊ သက်ကြီးရွယ်အိုများ၏ မျက်လုံးများမှ မျက်ကြည်လွှာအမှုန်အမွှားများကဲ့သို့ ကောင်းကင်နောက်ခံသည် အုံ့ဆိုင်းနေသည်။ ကောင်းကင်မှ မှိန်ဖျော့ဖျော့နှင့် တောတွင်းရှိသစ်ပင်များသည် စိမ်းစိုနေသော ဒီရေများကဲ့သို့ မိုးစက်များနှင့်အတူ စိမ်းလန်းစိုပြေနေသေးသဖြင့် မိုးသက်မုန်တိုင်း သည်းထန်စွာ ရွာသွန်းခဲ့ပုံပေါ်သည်။

ရွှီရှင်းကျီသည် သူ့နောက်ကျောမှ သေမင်း၏တံခါးဝရောက်နေသော မီးလောင်ထားသောအလောင်းဖြင့် တောထဲဖြတ်လျှောက်သွားခဲ့သည်။

အဆုံးတွင်၊ ပတ်ဝန်းကျင်သည် မတုန်မလှုပ်ခံစားရသည့်အထိ တိတ်ဆိတ်နေသောကြောင့် ရွှီရှင်းကျီသည် တိတ်ဆိတ်မှုကို ချိုးဖျက်ရန်အတွက် လေချွန်သံကို စတင်လိုက်လေသည်။