ဗီလိန်က ပက်ပက်စက်စက်ကို လှလွန်းတယ်! [Mmtranslation]

Ch.(4) အခ်က္အလက္စုေဆာင္းျခင္း

ေသြးဆာမႈ၊ ေမးခြန္းအစ္ျခင္း၊ ဧရာမပင့္ကူႀကီး

၁၅ကီလိုမီတာေလာက္ လူတစ္ဦးအား ေက်ာပိုးေျပးရၿပီးေနာက္ ႐ႊီရွင္းက်ီသည္ အမွန္တကယ္ပင္ ပင္ပန္းေနခဲ့သည္။ သူ႕လက္မွသံႀကိဳးကို ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ အႀကိမ္အနည္းငယ္ ခ်ည္ႏွောင္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚ လွဲခ်ကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။

ခ်ိနဲ႕တဲ့လက္နဲ႕၊ တူနဲ႕ ပန္းကန္ေတြကို ကိုင္ရတာေတာင္ ခက္ခဲေနၿပီျဖစ္လို႔ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ျခင္းလိုမ်ိဳးလို ေစ့စပ္ေသခ်ာတဲ့ အလုပ္အတြက္ ပိုေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္ကို ရွာေဖြဖို႔လိုသည္။

႐ႊီရွင္းက်ီ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီးေနာက္၊ ဝါးတံခါးသည္ အျပင္ဘက္မွ တိတ္တဆိတ္ပြင့္လာျပန္သည္။

မုန့္ခ်ဳံ႕ကြမ္းသည္ ျဖည္းညွင္းစြာ လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ သူအဝတ္လဲၿပီးသြားၿပီျဖစ္သည္။

သူ႕အလႊာတစ္ခုတည္းရွိ ေလွ်ာ္ပင္အဝတ္သည္ ဆီးႏွင္းထက္သာလြန္ၿပီး ရင္ဘက္တြင္ တိမ္တိုက္မ်ားၾကားမွ နဂါးတစ္ေကာင္ျဖင့္ အလွဆင္ထားၿပီး ေနာက္ဘက္ျခမ္းကို မွင္ေဆးအကြက္မ်ားျဖင့္ ေဆးဆိုးထားသည္။ ပိုးဖဲႀကိဳးရွည္ႏွင့္ တြဲစပ္ထားသည့္ အံဝင္ခြင္က်ရွိေသာ ေခါင္းေဆာင္းတစ္ခုလည္း ပါရွိၿပီး သူ၏မွင္-အနက္ေရာင္ဆံပင္ကို ပိုမိုေပၚလြင္ေစသည္။

သို႔ေသာ္ သူ၏အျပင္ဘက္အက်ဆဳံးအလႊာသည္ အိုးမဲႏွင့္ ေသြးစိမ္းမ်ားျဖင့္ စြန္းထင္းေနေသာ ရွည္လ်ားေသာ၀တ္႐ုံကို ဝတ္ထားဆဲျဖစ္သည္။

သူသည္ ကုတင္ေဘးတြင္ၿငိမ္သက္စြာ ဒူးေထာက္ထိုင္ကာ ႐ႊီရွင္းက်ီ၏ ညာဖက္လက္ကို ဆြဲယူၿပီး ႐ႊီရွင္းက်ီ၏ အိပ္ေနေသာ မ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္ရင္း သူ႕ေခါင္းကို လက္ေပၚတင္ထားလိုက္သည္။

မုန့္ခ်ဳံ႕ကြမ္း၏ မ်က္လုံးမ်ားသည္ တင္းတင္းေစ့ထားေသာ ႏႈတ္ခမ္းမ်ား၊ ထင္ရွားေသာ Adam's appleႏွင့္ ရင္ဘတ္ေပၚမွ အသက္ရႈႏႈန္းကို ေသခ်ာစြာ ၾကည့္ေနသည္။ သူသည္ အခ်ိန္မေ႐ြးကြဲသြားနိုင္သည့္ ေႂကြပန္းအိုးကို ၾကည့္ေနသလိုမ်ိဳး စိိိုးရိမ္ထိတ္လန႔္ေနသည္။