ဗီလိန်က ပက်ပက်စက်စက်ကို လှလွန်းတယ်! [Mmtranslation]

Ch.(7) မွတ္ဉာဏ္မ်ား ျပန္ၾကည့္ျခင္း

အတိတ္နယ္ေျမ၊ အတိတ္ျဖစ္ရပ္မ်ား၊ဖုယုအသီး

ခြၽီခ်ီသည္ မလႈပ္ရွားဘဲ မ်က္လုံးမ်ားသည္ မုံ႕ခ်ဳံ႕ကြမ္းကို စိုက္ၾကည့္ရင္း ေအးစက္ေသာည၏ ၾကယ္ေကာင္းကင္ႏွင့္တူသည္။

မုန့္ခ်ဳံ႕ကြမ္းက ခ်ီတုံခ်တဳံႏွင့္ အမိန႔္ေပးလိုက္သည္။ "....ျမန္ျမန္သြား။"

ခႊၽီခ်ီက မတုန္လႈပ္ေသး။

႐ႊီရွင္းက်ီက မုန့္ခ်ဳံ႕ကြမ္းထက္ ပိုမိုျမန္ဆန္စြာ တုံ႕ျပန္ခဲ့သည္- "ဒီတေခါက္ မင္းငါ့ကို ေကာင္းေကာင္းမကာကြယ္နိုင္ေပမယ့္ မင္းရဲ႕သၾကားလုံးေတြကို သိမ္းမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီတစ္ႀကိမ္ပဲေနာ္"

မုန့္ခ်ဳံ႕ကြမ္း: "....."

ခြၽီခ်ီ: "တကယ္လား?"

႐ႊီရွင္းက်ီ: "တကယ္"

ခြၽီခ်ီ၏ပုံသဏၭန္သည္ ေ႐ြ႕လ်ားသြားၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏အၾကည့္မွ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။

ေနာက္အခိုက္အတန႔္တြင္၊ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲဖြယ္ ငိုေႂကြးသံမ်ားသည္ ေတာအုပ္အတြင္းမွ ပဲ့တင္ထပ္လာသည္။

ခြၽီခ်ီကို ထုတ္ပယ္ၿပီးေနာက္၊ ႐ႊီရွင္းက်ီသည္ ေျမျပင္ေပၚရွိ သားရဲဝတ္လူကို ၾကည့္ၿပီး "ဒီလူက ငါ့ကိုပစ္မွတ္ထားေနတာလား?" ဟု မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ ေမးလိုက္သည္။

မုန့္ခ်ဳံ႕ကြမ္းႏွင့္ ႐ႊီရွင္းက်ီတို႔သည္ ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိေသာေၾကာင့္ ယခင္ကလို ထူးထူးျခားျခား အျပစ္ကင္းေသာ အျပဳအမူကို ျပသခဲ့သည္။ ေျမျပင္ေပၚရွိ ႐ႊံ႕အပုံႀကီးသည္ သူႏွင့္ဘာမွမဆိုင္သလို သူ႕လက္မ်ားကို ေက်ာေနာက္တြင္ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ "....ဟုတ္ကဲ့။"

႐ႊီရွင္းက်ီ နားလည္သြားသည္။

'ဒီလိုသာဆိုရင္၊ ေသတာေတာင္နည္းေသးတယ္။'

႐ႊီရွင္းက်ီ တိတ္ဆိတ္သြားၿပီးေနာက္ မုန့္ခ်ဳံ႕ကြမ္းသည္ သူ၏ ေၾကာက္စရာမ်က္ႏွာကို သဲလြန္စမက်န္မခ်င္း ရွင္းပစ္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ သူသည္ ႐ႊီရွင္းက်ီ၏ေဘးသို႔ သတိထားၿပီး ေ႐ႊ႕လိုက္သည္- "ရွစ္ရႈန္း၊....ကြၽန္ေတာ္ မဆင္မျခင္လုပ္လိုက္မိတာလား?"