ဗီလိန်က ပက်ပက်စက်စက်ကို လှလွန်းတယ်! [Mmtranslation]

Ch.(11) မွတ္ဉာဏ္မ်ားကို ျပန္ၾကည့္ျခင္းII

ေပြ႕ဖက္ျခင္း၊ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္း၊ လုယြီက်ိဳ႕

႐ႊီရွင္းက်ီသည္ ေနာက္မွစကားမ်ားကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မၾကားနိုင္ေတာ့ေပ။

အပင္၏ရနံ႕သည္ သူ၏ ဝိညာဥ္ေၾကာခုနစ္ခုႏွင့္ ေသြးေၾကာရွစ္ခုထဲကို စိမ့္ဝင္သြားၿပီး သူ႕လက္ႏွင့္ေျခတို႔ကို ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေစသည္။  သူ႕နားက မုန့္ခ်ဳံ႕ကြမ္းရဲ႕ တီးတိုးေျပာသံေတြက စမ္းေရပင္လယ္ေအာ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားၿပီး သတိမေပးဘဲ အိပ္ေပ်ာ္ေစခဲ့သည္။

သူ႕မွာ ထူးဆန္းတဲ့အိပ္မက္တစ္ခုရွိတယ္။

အိပ္မက္ထဲမွာေတာ့ ငါးတစ္ေကာင္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားၿပီး ေမႊးႀကိဳင္တဲ့ ငါးစာေတြနဲ႕ ေရာေထြးေနသည္။ ေမႊးႀကိဳင္ေသာ ငါးစာသည္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းၿပီး ႏြေးေထြးကာ အသက္ဝင္လာသကဲ့သို႔ သူ႕အၿမီးကို ဂ႐ုတစိုက္ နမ္းေနသည္။ ႐ႊီရွင္းက်ီလည္း ဗိုက္မဆာေသာေၾကာင့္ သူ႕အေၾကးခြံေတြကို ပြတ္သပ္ၿပီး လွည့္ပတ္ကစားေနခဲ့သည္။

လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါတြင္ ေမႊးႀကိဳင္ေသာအစာသည္ မေရမတြက္နိုင္ေသာ လက္အမွ်င္မ်ားဆန့္ထုတ္ကာ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ေပၚသို႔ ခ်ည္ႏွောင္ၿပီး အဆုံးမရွိေရစီးေၾကာင္းထဲသို႔ ဆြဲေခၚသြားသည္။

႐ႊီရွင္းက်ီသည္ ႐ုန္းကန္လိုေသာ္လည္း ၎၏လက္မွ်င္မ်ားသည္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းၿပီး ၾကမ္းတမ္းသည္။ သူ႕အရိုးေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္လာသည္အထိ လ်င္ျမန္စြာ ရစ္ပတ္လာၿပီး သႏၱာေက်ာက္တန္းေတြထဲကို ဆြဲငင္ခံခဲ့ရသည္။

႐ႊီရွင္းက်ီသည္ သူ႕ခါးႏွင့္ဒူးမ်ား နာက်င္ၿပီးေပ်ာ့ေပ်ာင္းလာသျဖင့္ လန့္နိုးသြားသည္။ လႈပ္ရွားလိုက္ေသာအခါတြင္ သူ၏ဝမ္းဗိုက္ေအာက္ပိုင္းမွ နာက်င္မႈမ်ား ေပါက္ကြဲထြက္လာသည္။

႐ႊီရွင္းက်ီက သူ႕လက္ကို ဗိုက္ေပၚတင္ထားလိုက္သည္ႏွင့္ သိမ္ေမြ႕ေသာ ခံစားခ်က္မ်ား တစတစ တြန္းပို႔ေနသလို ခံစားလိုက္ရသည္။

....သူဘယ္အခ်ိန္ အိပ္ခန္းထဲျပန္ေရာက္လာလဲမသိ၊ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို သံႀကိဳးနဲ႕ခ်ည္ထားၿပီး ကုတင္ေပၚတြင္ လဲေလ်ာင္းေနကာ တစ္လက္မမွ မလႈပ္နိုင္ခဲ့ေပ။