RANDEVUEVİ | Texting

7. BÖLÜM - MAKUL BİR ŞEY

Öncelikle herkese merhaba okuyucularım. Sevdiğiniz bir seri olan RANDEVUEVİ şimdiden yeterince ilgi alıyor, bu yüzden teşekkür ederim.

Birçok kişi yeni bölüm gününü soruyor, maalesef hafta içi yoğun olduğumdan yeni bölümleri haftada bir yayımlıyorum.
Lâkin bunu dört günde bir yapmakta kararlıyım.

Yorumlarınız benim için çok değerli, bunu bilin lütfen.

Takip etmeyi ya da oy atmayı unutmayın.

İyi okumalar.
----------

Gözlerini devirdi, o sabahki gençten eser yoktu. Elini ikimizin ortasına koydu ve kulağıma yaklaşarak serçe parmağını bacağıma değdirdi.

"Benimle yatar mısınız," dedi ve bastırdı "Hera Zeyat."

-----

Gözlerim yerde dolanıyordu, benden ayrıldığında yavaşça başımı Ateş'e çevirdim, öylesine tutkuyla bakıyordu ki takılmamak imkânsızdı.

Gözlerim bu sefer birkaç düğmesi açık olan gömleğinden içeri kaydı, dövmeli göğüsüne. Duraksadım ve beni duyabilmesi için biraz ona yaklaştım.

"Aşağıya in, koridorun en sonunda olan sağ oda benim."

Ateş memnunca başını salladı ve herkesin dikkati ona çevrilimeden aşağıya indi, ben ise biraz beklemeyi tercih ettim. Mama sürekli olarak bana dönüyor ve kontrol ediyordu, bir yandan rastgele bakmış gibi gülümsüyordu.

Serra içeriye girdi, diğer fahişelerden biri, büyük bir kahkaha ile hemde, sanırım sarhoştu. Üzerindeki sarı ve ipli bikinisi epey dikkat çekiciydi, içeride olan adamlar ona döndü, sırılsıklamdı. Hemen arkasından boxer ile içeri giren, aynı onun gibi ıslanmış bir adam adım attı ve onun kahkahasına eşlik etti.

Mama bu olana tahamülsüzce baktı, aynı benim gibi diğer fahişeler de korkuyla mamaya bakıyordu. Mama bozuntuya vermedi ve adamlara döndü, lâkin o sırada Serra içini boşaltacak derecede kusmaya başladı. İçeride iğrenircesine çıkartılan sesler eşliğinde fırsatı kaçırmadan merdivenlere koşar adımlarla ilerledim.

Sanırım bu geceyi kaçırmak istemiyordum, bedenimdeki bu stresi atmam gerekiyor diye düşündüm ve odaya anında girip arkamdan kilitledim. Arkamı döndüğüm an beni belimden kavrayıp duvara yapıştıran Ateş belirdi.

Alnını alnıma dayadı ve ellerini aşağıya indirip kalçamı avuçladı, ne hissedeceğimi bilmiyordum bu yaptığımı Keskin Kıraç öğrense yüksek ihtimal mahvolacaktım.

"Seni havaalanından aldığımdan beri 'altımda nasıl kıvranırdı' diye düşünüyorum."

Ellerimi omuzuna yerleştirdim ve ceketinden tutundum.

"Daha fazla bekleme ve becer beni, zamanımız yok."

Güldü ve elini tekrar belime çıkarıp boynuma eğildi, boynuma işkence etmeye anında başlamıştı. Aklıma gelen şey... Keskin Kıraç...

Tek elini tuttum ve bacağıma indirdim, bir an Ateş'i, Keskin Kıraç olarak düşünmeden edemedim. Bacağımı kaldırdığı an elimi bu sefer elbiseme götürdüm ve iyice yukarı çektim, görünürdeydi bacağım artık. Tek elim ise saçlarına çıktı, o hem boynumu emiyor hem bacağımı okşayıp jartiyerimle oyalanıyodu.