RANDEVUEVİ | Texting

32. BÖLÜM - CORALİNE

Uçağa girdim, kabanımı çıkardım, merdiven katlandı, yerime geçtim ve direkt cama yöneldim.

"Sizi seviyorum, bayım."

••• YENİ BÖLÜM •••

Bu bölümde olan şarkı yukarıda olan şarkı arkadaşlar.

-----------

Saatlerdir oturuyordum, sonunda uçak inmek üzereydi. Tüm kaslarım kasılmıştı, boynum tutuldu, kafatasımda dehşet bir ağrı dolanıyordu, kulaklarım zaten basınç yüzünden uğultuluyordu.

Hostes geldi, kabanımı bana uzattı, benden üç yaş küçük olan hostes ile can sıkıntısından bir iki saat aralıksız sohbet ettim. Bence ona borçluyum.

Başımı salladım ve kabanımı aldım, aklımda dolanan sadece vücudumda olan ağrılar değil, Keskin'di. Ayrıca kâbusum olan bu ülke benim için fazla cehennemdi.

Burayı seviyor ama bir o kadarda korkuyordum, içimde garip bir his vardı... Bu ülkeye gelmemeliydim.

Uçak indiğinde içimdeki sıkıntıyıda alıp kemerimi çözdüm ve kabanımı giyindim. Hostesin eşliği ile uçaktan indiğimde beni iki koruma karşıladı ve eğilerek selam verdiler. Uçak Tayland'da olan bir havaalanına inmişti. Valizlerim uçaktan indirilirken Erhan Dağ yanıma geldi ve gülümsedi.

"Uzun bir yolculuktu Hera Hanım."

Bunu inkâr etmek elde miydi? Yorgunluğuma rağmen gülümsemeye gayret ettim.

"Aynı zamanda yorucu." Bana katılır gibi başını salladı ardından elini uzattı.

"Sizi buraya sağa sağlim getirmenin onuru içindeyim, ayrıca Keskin Beyin partneriyle tanışmak şerefti."

Bir anda göğüsüm kabardı, çünkü insanlar bana kat ve kat daha fazla saygı duyuyordu. Belki arkamdan konuşacak binlerce insan vardı ama bence Keskin'in kanatları altında olduğumu bilen herkes benim karşımda kabuğuna çekilecekti.

"Güvenimizi boşa çıkarmadığınız için teşekkürler." cümlemden hemen sonra elini tuttum.

"Hoşça kalın Hera Hanım."

"Hoşçakalın Erhan Bey."

Pilot benden uzaklaştığı zaman arkamı döndüm, buz gibi iki adam benden emir bekliyor gibilerdi.

"Araba nerede?"

İkisi önümü açtı ve önceliği bana sundular, neden bu kadar ciddiyet? Akif ile bunlar bir mi?

"Buyrun efendim, güvenliğin olduğu bölgeye ilerleyebilirsiniz. Güvenliğiniz için iki güvenlik daha arabaya kadar eşlik edecek."

"Keskin mi verdi bu emiri?"

"Evet efendim."

Hiçbir şey demedim ve yürümeye başladım, havaalanına girdiğim an güvenlikler yanıma geçti. Uçak bekleyen insanlar ise olduğum noktaya dikkatle bakıyorlardı, kesinlikle önemli biri olduğumu düşününen insanlar mevcuttu.