RANDEVUEVİ | Texting

47. BÖLÜM - YOK OLUŞLAR

1 milyon OLDUK! 🥳

Teşekkür ediyorum, iyi ki varsınız!

• K • H •

Atilla ellerini kaldırmak istedikçe canı acıyordu, çünkü masaya geçmişti çiviler, ellerini çekemiyordu.

Keskin, Akif'e inmsini emretti.

"İn ve şu sapığın pantolonunu çıkar Akif, yeni başlıyoruz."

••• YENİ BÖLÜM •••

Akif, Keskin'in dediğini yaptı. Keskin ise kendisine yalvarıp duran Atilla'nın gözlerine bakıyordu. İçinde küçük bir merhamet aradı Keskin, ama erişemedi. Kocaman bir kin besliyordu, her geçen dakika bu artıyordu.

"Atilla, Atilla..." diyerek Atilla'nın uzandığı masa etrafında dolandı Keskin. Bir yandan çekicin tahta sopasını avucuna vuruyor etrafa bakınıyordu.

"Ne yapsak sana?" Sorusundan hemen sonra Atilla'nın yüzüne eğildi Keskin.

"Hm?" Alay barındırıyordu sırıtışı, ama altında derin bir hüsran vardı. Gözleri istemeden, etrafı cam duvalar ile çevrilmiş sevgilisine kayıyordu.

"Ne istediniz lan savunmasız bir kadından?" dedi çekicin sopasını sıkarken. Öfkeyle çekici Atilla'nın baş ucuna, tahtaya sertçe vurdu. Atilla korkuyla bağırdı, Banu arkasını döndü bacağını tutarak.

"Efendim, çok kan kaybediyor." dedi Akif, Atilla'nın avuç içlerini göstererek. Keskin umursamazca omuz silkti ve bu sefer ayak uçlarına geldi.

"Bunu benim kadınıma mı kaldırdın?" dedi, Atilla'nın aletine bakarak. Atilla ağlıyor, tek bir şey diyemiyordu. Keskin başını salladı, çekicicin ucunu bir silah misali üfledi.

Kaldırdığı çekici Atilla'nın aletine vurdu, o an öyle bir haykırdı ki, Hera dahi sesini duydu. Akif'in dudakları kıvrıldı, tıpkı Keskin gibi.

"Amma ağlaz çıktınız Atilla 'bey'" dedi Akif, Keskin bu cümleye gülerken Atilla'nın gözlerine baktı. Tam dudaklarını aralamak üzereydi ki, Atilla'nın gözleri kapandı.

"Acıdan bayıldı Herhalde." bu sefer Akif Keskin'in dediğine güldü.

"Avucundaki çivileri kaldır, yukarıya çıkar. Daha sonra bir doktor çağırması için bir başka adamımızı getir. Halletsin."

Akif onaylarken Keskin aylak aylak, sırıtarak Banu'ya yaklaştı. Saçlarından kavradığı gibi ayağa kaldırdı. Banu acıyla inleyip bacağını tuttu ve yalvarmaya başladı.

"Keskin ye-yemin ederim o aşıların e-etkisi geçiyor..."

Keskin başını salladı, "ne yani, cezanı hafifleteyim mi?" Banu tam konuşmak üzereydi ki Keskin, Banu'yu yürütmeye başladı.

"Keskin y-yalvarırım d-dur" ağlıyor, acıya katlanamıyordu. Keskin tatminsizce çekici yere fırlatıp belindeki silahı tekrar çıkardı ve Banu'nun diğer bacağına daha ateş etti.