9. BÖLÜM - ÇOK GÜZEL

39.9K 704 50
                                    

"Ciddisin?"

Keskin duruşundan ödün vermeden başını salladı.

"Her zaman."

••• YENİ BÖLÜM

Kuzey gözlerini devirdi ve herkesin sormak isteyeceği o soruyu sordu.

"Onca evin var, onca mülkün var ama benim olanı istiyorsun, yanlış mıyım?"

Keskin başını salladı ve o boş bakışlarını gene devreye soktu.

"Genelde evlerim sürekli satışa çıkıyor ve onlar yerine çok daha iyilerine sahip olmaya çalışıyorum bu yüzden her ev tapu sorgulamadan geçiyor. Birçoğu yalı ve sürekli denetimde, tarih barındırıyor."

Kuzey kaşlarını kaldırdı, kendinden çok daha varlıklı bir adam olan arkadaşına dudaklarını büzdü.

"Vay be, demek bu denli uçtun." Keskin dudağını yaladı "bunlar zamanla oldu, zamanla ve emekle. Senin aksine bir baba mirasına yahut kayınpederin kızı için bıraktığı atadan gelen bir sıfata konmadım."

Kuzey pes edercesine ellerini kaldırdı ve teslim olurcasına başını salladı.

"Pekâlâ, içinden birkaç eşyayı almam gerekiyor, sonrasında siktirip giderim. Konuştuğumuz gibi, sadece bir süre."

Keskin başını salladı, o sırada Kuzey tekrar araya girdi.

"O kadın kim Keskin?"

Keskin derince soludu, bu sorular onu bunaltıyordu, ne diyeceğini bilemiyor öylece kala kalıyordu.

"Sana ne, Kuzey?" Kuzey diretti "o kim Keskin, evime kimi alıyorum bilmek istiyorum, bu benim hakkım." Keskin pes etti, Kuzey'den laf çıkmayacağını bilirdi her ne kadar karakterinden haz etmese bile.

"Benim için çalışıyor."

Kuzey birden alkışlamaya başladı.

"Demek gerçekten bacaklarının arasına girdiğini bir orospun var, hani sadık Keskin, hani o aldatmaya tamamıyla karşı olan Keskin Kıraç?"

Keskin elini kaşe ceketinin cebine soktu ve sıkmaya başladı, karşısındaki adamın ağzına çakmamak için zor duruyordu.

"Banu ile durumlar çok farklı, sahte bir nişanlılık söz konusu. Biliyorsun."

Kuzey umursamazca omzunu silkti ve arkasına yayılarak yaslandı.

"Sonuçta aldatıyorsun, Artemis'i ben aldatırken yerin dibine sokup sokup çıkarıyordun."

Laubali konuşma Keskin'in iyice sinirine dokunuyordu.

"Bir, siz evliydiniz. İki, sen o kadına şiddette uyguladın. Üç, Artemis seni aldatmıyordu."

Kuzey geçmişi tekrar gözünün önüne getiren eski dostuna bilendi, lâkin bir adım ileri atamıyordu. Keskin'i a'dan z'ye dinlerken son cümlesi ile birden doğruldu.

"Bir dakika, Banu seni aldatıyor mu?" Keskin bu soruyu umursamadı bile.

"Zaten sahte, hayat onun Kuzey."

Kuzey, Keskin'in kendine bunu yedirdiğine inanmıyordu. Bu cümlesinde samimiyet bile yoktu.

"Onu ne kadar sevmesen bile intikam istediğine eminim." dedi Kuzey kısık sesle, Keskin duydu ve dışarıya, aya baktı.

"İnsanlar beni elle tutulur bir gelecek olarak görüyor, lâkin ben olduğum karanlık içinde intikam ışığı bile göremiyorum."

HERA ZEYAT

RANDEVUEVİ | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin