Oy ve yorum yapmayı unutmayın<3
Jisung gözlerini geldiği oldukça büyük parkta dolaştırmıştı. Bir tarafı çocuklar için yrşilijlerle kaplı oyun alanıyken diğer tarafı ise kendi gibi eğlence arayışında olan gençlerin rahatlıkla kullanabileceği bir kaykay parkuruydu.
Gri rengin ağırlıklı olduğu parkurun çevresinde siyah bir bisiklet yolu vardı. Dörtlü parkurda eğlenirken diğer iki sevgilinin ise kendilerine bu alanda istedikleri gibi eğlenebileceklerini düşündü.
Jisung ve minhonun gelmesi ile dörtlü onlara doğru dönmüştü. İlk konuşan jeongin oldu.
"Hyung gelmiceksin sandım?"
Jisung onun bu hallerine şaşırıyordu tıpkı diğer grup üyeleri gibi. Etrafında ona abilik yapan dört kişi olmasına rağmen bir kaç haftadır yakından tanıdığı jisunga çok çabuk alışmıştı."Ben gelmeseydim beşinizde oldukça eğlenebilirsiniz Jeongin. Hem neden gelmiyeyim. Telefonum bozulduğu için ulaşamamışsınız."
Minho , hyunjin ve seungminin arasındaki küçük boşluğa kendini sıkıştırmıştı. Seungmin minhonun yerleşmesinin ardından jeongine yönelik konuştu."Sanırsın biz seni yiyoruz. On altı yılının dokuz yılını beraber geçiriyoruz ve beyefendi bizi iki hafta önce tanıdığı süper kahramana tercih ediyor. Hale bak rezil ekmek seni."
Jisung tartışan ikiliye kıkırdadı. Bu şekilde konuşması changbin ile arasındaki atışmaları aklına getiriyordu.Omuz silkmişti en küçükleri. Küçük olduğu için onu bebekleyen hyunglarının aksine jisung ona bir arkadaş gibi yaklaşması ona daha çok yakın olma isteğini artırıyordu.
"Ya seung hyung jisung hyung senin gibi mi? sen iki hafta önce bizde kaldığında uyuyamadığım için bana ninni söylemiş adamsın. Bebek ekmek olmaktan sıkıldım."Jisungta onlardan biri gibi hissetmişti o an ve onlara ayak uydurmuştu.
"Oy benim taş fırın ekmeğim. Bundan sonra seni bebekleyenlerin ebesini sikeriz beraber."Ona doğru adımşamış ve ellerini kollarında gezdirmişti.
"Ommo şu kollara bak. Jeongin taş fırın ekmeğim bu kaslı kollar ile hepinizi ezer geçer."Jisungun eski haline nazaran bu hali hepsini şaşırtmış ve kahkahalarla boğmuştu. Bir kaç gün önce yanlarında konuşmaya çekinirken şimdi yaptığı şaklabanlıklar hepsinin aklına aynı şeyi getirmişti. Geç yakınlaşmış olsalar bile bundan sonra beraberlerdi. Birbirlerinin en yakınları olarak.
"Hadi o zaman. Ben başlıyorum." diyerek kaykayı yere bırakmış ve ayağı ile biraz iteledikten sonra üzerine binip parkura ilerlemişti. Ondan sonra Minho da peşinden ilerlerken Hyunjin ve felix bisikletlerime binerken jeonginle seungmin çantalarından patentlerini çıkarıp giymiş ve parkurun etrafında birbirine tutunarak ilerlemeye başlamışlardı.
Bazıları profesyonel bazıları ise acemi olsada beraber kahkaha atarak saatlerce eğlenebilecek kadar iyi hissediyorlardı şuan çünkü hep beraberlerdi....
Jisung ayakların altındaki kaykayın güvertesinden yön vererek dik gri duvara ilerlemiş ve dizleri ile yön vererek kendisini dik parkurdan aşağı bırakmıştı.
Onun kadar profesyonel olmayan Minho da hem düz alanda kayıp hem onu izlerken dik parkurdan inişine özenmiş olacak ki kendiside oraya doğru ilerlemişti. Yokuşu rahatlıkla çıkıp sıra dönüşe geldiğinde bir kaç saniyelik dengesini kaybetmiş ama hemen toparlayıp devam etmişti. Ancak seungminin ayağı kayıp yere düşmesiyle çıkartığı ses dikkatini tamamen dağıtmış ve dik yokuşu kontrolsüzce inmeye başlamıştı.
Onun karşısında ki duvardan dönüş yapan jisung onun kontrolsüzce geldiğini fark etmiş ve düşüp bir yerlerini incitmemesi için önünde siper olmuştu fakat kendi ayağının altındaki kaykayı unutmuş olmalı ki tutuğu minho ile geriye doğru devrilmişti. Turuncu saçlı düşmesini engelleyen çocuğa çarptığı gibi bir kolu ile sıkıca beline sarılmış diğer kolunu ise pembe saçlara siper edip düştüğünde başından herhangi bir bir yaralanmayı engellemek istemişti.
YOU ARE READING
nepenthe Minsung
Fanfiction"O akşam beni yere serdiğinde senin çok güçlü olduğu düşünmüştüm. Şimdi ise yanıldığımı fark ettim. Senin yüzünden onunla yüz göz olduğuma inanamıyorum. Aptal gibi hareket etmeyi kes ve ondan uzak dur. Eğer kendini koruyamıyorsan da insanlarla muhat...