Motor yarışlarının gözde ismi olan Demir Atasoy, yıllardır kendisine platonik olan genç kız ile talihsiz bir şekilde ansızın tanışır ve tatlı serüvenimiz başlar.
İnsan yaşadığı yerden koparmış. Kırıldığı kalpten gömülürmüş. Yandığı ateşte kül olup...
Şarkılar; Roy Woods - Drama (şarkıyı karma is for you olarak duyuyorum şaka mıdır)
Güzel güzel, sövmeden okuyun inşallah.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Demir'in gidişinin üzerinden iki gün geçmişti. Ben ise iki gündür onu görmüyordum. Artık özlemekten kalbim çıkacaktı neredeyse. Onu bir an önce görmeliydim.
Demir'in aldığı ilaçlar sayesinde hemen geçmişti hastalığım. Tabi arada yine öksürük, hapşırık oluyordu ama onun dışında iyiydim. Sızlayan bedenimden eser kalmamıştı.
Üzerime giydiğim gül kurusu kazağın önlerini kotuma sokup şekillendirdim. Siyah kemeri de kotuma geçirip sabitlediğimde hazırdı üstüm. Saçlarımı da açık bırakıp çıktım odadan.
Annem sıcacık çay eşliğinde kahvaltı hazırlamıştı, gülümseyerek masaya oturdum. "Günaydın annelerin en güzeli!"
Hafifçe gülümsediğinde "Günaydın kızım," diyerek karşılık verdi bana.
"O nerede?" diye sordum endişeyle. Normalde bu sabah geç giderdi işe. İlk defa erkenden çıkıp gitmişti evden.
Yanıma gelip çayımı doldurmaya başladı. "Bilmiyorum, sabahın yedisinde çıktı gitti."
Başımı sallayıp kahvaltımı yemeye başladım. Onu düşünmeye gerek yoktu.
❥❥
Evden çıkıp direktmen motor pistine doğru ilerlemeye başladım. Bugün pazartesi olduğundan Demir'in yarışı oluyordu genelde. Bana aldığı şeker aklımdan çıkmıyordu. Üstelik kalp şeklindeydi. Yani bu seni seviyorum demek değil de neydi? Kalp atışlarım hızını arttırırken otobüs durağına geçip beklemeye başladım. O sırada arabasıyla tam dibimde duran Atakan bana el salladı.
"Hey! Küçük şey!"
Sinirle ona döndüm. "Mal mısın Atakan? Küçük şey ne ya! Adım var benim adım!"
"Adın neydi ya?" diye sordu şaşkın şaşkın. Anlaşılan hala adımı öğrenememişti geri kafalı.
"Efnan!" dedim sertçe.
Aydınlanmış bir şekilde başını salladı. "Atla hadi! Nereye gidiyorsan bırakayım."
