Motor yarışlarının gözde ismi olan Demir Atasoy, yıllardır kendisine platonik olan genç kız ile talihsiz bir şekilde ansızın tanışır ve tatlı serüvenimiz başlar.
İnsan yaşadığı yerden koparmış. Kırıldığı kalpten gömülürmüş. Yandığı ateşte kül olup...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Aşk mıdır mutluluğa davetiye çıkaran?"
⚽
Hayat garip bir tesadüftü. Kimin, ne zaman kimin hayatı olacağını bilemezdiniz. Tıpkı benim bilemediğim gibi. Onca şeyi hayal edip de küçük bir aşkı bile umut edemeyen ben, şimdi o aşkın en büyüğünü yaşıyordum. Onu seviyordum, hem de deliler gibi. Aşıktım ve biz yarın nikah tarihi alacaktık.
Tabi bugünü atlatabilirsek.
"Geç!" Demir'in öfkesi beni eve getirene kadar aynı derecede devam etmişti. Dönüp de ona cevap veremiyordum, çünkü haklıydı. Eğer Demir benden habersiz gece kulübüne gitseydi ben değil çıldırmak, ortalığı ayağa kaldırırdım. Ona dönüp konuşmak istedim ama "Sus Efnan!" diyerek engellemişti bunu. "Konuşacağız, ama önce üzerini değiştir hasta olacaksın."
Ellerimi birleştirip bakışlarımı yere diktim. "Üşümüyorum." derken, mahçupca alt dudağımı dişledim.
"Orası belli!" dedi öfkeyle. Beni baştan aşağı süzerken daha da öfkelendi. "Çıplak gitseydin Efnan? Ne diye zahmet ettin de şu kumaşı giydin üzerine!"
Başımı sallayarak "Tamam haklısın, ama bağırma," dedim, kırgınlıkla.
Gözlerini kapadı. Derin bir nefes alırken elini alnına götürüp sıvazladı. "Yok," dedi gözlerini açarken. "Sakin olamıyorum!"
"Tamam yaptığımız hoş değildi ama eğlenmek istedik..."
"Beraber eğlenirdik?" Sinirle güldü. "Ben seni istediğin her yere götürürdüm. İlla bu şekilde ve tek başınıza gitmeniz mi gerekiyordu?"
"Haklısın ama..."
"Ama ne ama!" Bana doğru bağırdığında gözlerim dolmuştu. "O siktiğim gibi kaç tane piç, o pis gözleriyle süzdü seni Allah bilir! Gidip hepsinin kafasını kırmak istiyorum Efnan! Buna nasıl engel olacaksın!"
"Demir," dedim dolu gözlerimin arasından.
Bana konuşma fırsatı vermeden "Eğer araya girmeseydin sana o sözleri söylenen ağzını kıracaktım onun!" diyerek kendi kendine kızdı. "Suç bende ki seni dinliyorum!" Başını iki yana salladı. "Suç ben de ki sen korkuyorsun diye o iti öldürmüyorum!"
"Demir..." Artık ağlayacak gibi hissediyordum. Beni duymuyordu. Yalnızca öfkesini bana bağırarak çıkarmaya çalışıyordu.
