Motor yarışlarının gözde ismi olan Demir Atasoy, yıllardır kendisine platonik olan genç kız ile talihsiz bir şekilde ansızın tanışır ve tatlı serüvenimiz başlar.
İnsan yaşadığı yerden koparmış. Kırıldığı kalpten gömülürmüş. Yandığı ateşte kül olup...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍃
Hayat sürprizlerle dolu derdim hep. Bazen bunlara inanmak aşırı güç olsa da hayat son zamanlarda beni resmen sürprizlere boğuyordu. Tıpkı şu an da olduğu gibi. Atakan'ın ısrarları sonucunda bavulları hazırlayıp uçağa binmiştik. Neredeyse herkes, Cengiz de dahil olmak üzere hepimiz toplanıp Karadeniz'e gelmiştik.
Şu an ne mi yapıyorduk?
Atakan'ın babaannesinin konağına gitmek için yola koyulmuştuk. Amcası bizi gelip havaalanından almıştı. Atakan neyse Demir de öyleydi onun için. Hatta Atakan'ı görünce hissettiği mutluluğun iki katını Demir'i görünce hissetmişti.
"Ee, cörmeyeli nasılsınız uşağum?" Konuşan Atakan'ın amcası Oktay'dı. Arabayı sürüyordu ve bir yandan da aynadan bize bakıyordu. "Ula anam aramasa unutaydunuz bizi da!" Ben şirin aksanına gülerken Melis de bana eşlik ediyordu. Şu an aynı arabada Melis, Atakan, Demir ve ben vardık.
"Hayat yoğun geçiyor amca, biz ne yapalım da?" Atakan amcasını yanıtlarken bazı detaylara hiç girmiyordu.
Amcası yanındaki Atakan'ın boynunun köküne bir tane geçirirken "Hadi oradan hamsi kafali!" diye kızdı. "Ula gelmesen sevculun olduğunu bile bilmeyceduk!" Sinirli gözlerini bu kez Demir'e dikti. "La bu taş kafali evlenmuş haberumuz yok da!"
"Allasen." dedi Demir, içtenlikle. "Normal bir düğün olsaydı sen baş köşede olmaz mıydın Oktay abi? Aceleye geldi diye çağıramadık kusura bakma."
"Neyse," dedi Oktay abi, önüne dönerken. Aynadan bana dikti bakışlarını. "Celun kizumuzun da maşallahı var."
Şivesi beni daha da güldürürken "Teşekkür ederim." dedim sıcak bir ses tonuyla. Gerçekten de çok çabuk ısınmıştım Oktay abiye.
"Vallahi aklum almıyor." Bu kez Melis'e baktı. Melis gülümserken devam etti. "Ha bu bizim tepsi kafali uşağa nasıl baktun cüzelüm sen?"
"Biraz zor oldu." dedi Atakan.
Melis "Aşk işte." dediğinde Atakan koltuktan dönüp içli içli Melis'e bakmaya başlamıştı, ama Oktay abi omzunu tutup onu önüne çevirmişti.
"Sırnaşmayun."
Demir'le ikimiz kahkaha atarken içimden evli olduğumuz için şükür ettim. Çünkü Oktay abi ikisinin göz temasına bile karışıyordu. Bu durum aşırı komiğime gitmişti. Bir yandan da içim soğuyordu, çünkü Atakan zamanında az aramıza girmemişti.
"İşte celduk." Oktay abi arabayı koca konağın önünde durdurduğunda hepimiz sırayla inmiştik. Konağın kapısı açıldığında içeriden çıkan iki kişi bize doğru geldi. "Bavulları cötürün." Oktay abi onlara söylendiğinde ikisi bagajı açıp bavulları almıştı.
