(A.n: မဖတ္ၾကမွာစိုးလို႔ ထိပ္ဆုံးမွာ ထည့္လိုက္ပါတယ္။ ျမန္မာ့ဇာတ္သဘင္ကို သေဘာက်ေပမယ့္ ထဲထဲဝင္ဝင္ေတာ့ မသိပါ။ ဤဇာတ္လမ္းတြင္ ပါဝင္သည့္ ဇာတ္သဘင္အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ စာေရးသူ၏ စိတ္ကူးစိတ္သန္းတာ ျဖစ္၍ တစ္စုံတစ္ရာ လြဲေခ်ာ္ခဲ့လွ်င္ ေလ့လာမႈအားနည္းသည့္ စာေရးသူ၏ အမွားသာျဖစ္ပါသည္။ )
*အသည္းေက်ာ္၊ ပဲေလွာ္*
မဟာထြန္းဇာတ္သဘင္
သစ္သားျပားေပၚ လက္ရာေျမာက္စြာ ထြင္းထားသည့္ နာမည္ျပားသည္ ဝန္းႀကီးအဝ တံခါးတိုင္ေဘးတြင္ ဝံ့ဝံ့ထည္ထည္ ရွိေနသည္။
ဧကအေတာ္အသင့္က်ယ္သည့္ ၿခံဝန္းထဲ ေရနံဝေနသည့္ အိမ္ႀကီးရခိုင္သည္ အလယ္တြင္ ခမ္းနားစြာ တည္ရွိေနသည္။
ထိုအိမ္ႀကီးရဲ႕ ေဘးနားတစ္ဝိုက္တြင္ေတာ့ အိမ္အစုစုေလးေတြ ဝန္းရံထားကာ သစ္ပင္ႀကီးတို႔ျဖင့္လည္း အုံ႔စိုင္းေနသည္။
ပတၱလားသံ၊ ဆိုင္းသံ၊ ႏွဲသံတို႔က ၿခံဝန္းႀကီးအတြင္း ဆြတ္ပ်ံ႕ေနသည္။
ရပ္ေဝးက ငွားရမ္းလာသည့္ အလႉမဂၤလာအတြက္ မဟာထြန္းအဖြဲ႕သားတို႔ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္စရာရွိသည္တို႔ ျပင္ဆင္ရင္း အကတိုက္၊ အတီးစမ္းလ်က္ရွိေနသည္။
မေျပလည္ၾကသည့္ လူအသိုက္အဝန္းတြင္ ကၾကခုန္ၾကရင္း ေနေပ်ာ္ေနၾကသည့္ သူေတြမို႔ ဇာတ္သံၾကားရရင္ကို ၿပဳံးေပ်ာ္ေနၾကသည္။
သူတို႔၏ ဇာတ္ဆရာသည္ သေဘာထားျပည့္ဝစြာ စီမံခန႔္ခြဲတတ္ကာ စည္းကမ္းအင္မတန္မွ ႀကီးသည္။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေပ်ာ္သာေပ်ာ္သည္ ၊ေပါ့ေပါ့တန္တန္ေတာ့ ဘယ္သူမွ သတိမလြတ္ရဲၾကေပ။
ျမန္မာ့႐ိုးရာသဘင္ကို အင္မတိအင္မတန္ျမတ္ႏိုးသည့္ မဟာထြန္းဇာတ္သဘင္၏ ပဲ့ကိုင္ရွင္ကား ဇာတ္ဆရာ ကိုဇမၺဴထြန္းပင္ ျဖစ္သည္။
အသက္အားျဖင့္ သုံးဆယ္တန္းဝင္ေနေပမယ့္ ၾကည္လင္ၿပီး ႏုပ်ိဳသည့္ ႐ုပ္ဆင္း႐ူပကာေၾကာင့္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ဟုပင္ ထင္မွတ္မွားေစသည္။
ဆယ္ေက်ာ္သက္ကေလးမေတြ ကစၿပီး ေျခာက္ဆယ္တန္းနီးသည့္ အဘြားအ႐ြယ္ေတြထိ ဇမၺဴထြန္း၏ အႏုပညာဓာတ္က လႊမ္းမိုးႏိုင္သည္။
