Korkusuz -Divergent/Uyumsuz Fanfiction-

2. Kitap 1.Bölüm -Sensizlik-

Öncelikle 2. Kitaba hoş geldiniz!!

Video benim değil, yapanın ellerine sağlık, ikinci bölüme yetiştirebilirsem hikayenin 2. kitabı hakkında bir video koyucam. İyi okumalar. :)

Bölüm şarkısı Greg Laswell - Comes and Goes

-

-

-

*Eric'in Ağzından*

"KATY!" Avazım çıktığı kadar bağırdım, bir fayda etmeyeceğini bile bile bağırdım. Onu kaybettiğimi farkedeli aylar olmuştu fakat aldığım hiçbir nefesin canımı bu kadar yaktığını hatırlamıyordum. Hızla uçurumun kenarına koştum.

"KATY!" Ses tellerimin acıdığını hissediyordum fakat hiçbir şey yapamıyordum, su sanki az önce iki kişiyi yutmamış gibi pürüzsüzdü. Bekledim. Çıkmasını bekledim. O kadar ki, suyun üstüne bir ceset çıkmasına bile razıydım. Ama hiçbir şey olmadı. Su olduğu gibi kaldı. Bense evlendiğim kadının ismini haykırmaya devam ettim.

"Eric?" Biri bana seslendiğinde başımı kaldırıp bakamadım. Birkaç kol beni diz çöktüğüm uçurumun kenarından kaldırdı ve geri çekti. Göremiyordum. Gözlerimin içinden tonlarca su damlası aşağı akıyordu. En az Katy'nin ciğerlerine dolan su kadar. Ben ki, kendimi asla ağlamayacağıma inandırmış taş kalpli adam... Beni geri çeken kimseler, ellerini üstümden çekti. Kolumu gözlerimi silmek için kullandığımda görüşüm yerine geldi. Four ve Korkusuzlardan birkaç kişi daha bana bakıyordu. Onların önünde ağlamamın beni küçük düşürdüğüne inanarak ayağa kalktım.

"Eric. Katy nerede?" dedi Four. Kafamla uçurumu gösterdim.

"Al...Alice. Herşeyi o lanet orospu yaptı." diye fısıldadım. İçimdeki nefret tahmin edilemezdi. Four birkaç adımda uçurumun kenarına gittiğinde koşarak nehrin kıyısına inmeye başladım. Diğerlerinin de arkamdan geldiğini duyabiliyordum. Hızla ormanı geçtim ve topluluksuzların bölgesinden nehrin kıyısına ulaştım. Koşturduğum sırada topluluksuzların bakışlarını görebiliyordum. Su hala pürüzsüzdü, fakat ben ne yapacağımı bilemiyordum. Bu yüzden diğerleri ne kadar adımı haykırsada kendimi buz gibi suya attım. Soğuk su tüm vücudumu yakarken gözlerimi açık kalmada zorladım. Vücudum beni tekrar yüzeye çıkıp nefes almaya zorladı, hemen ardından tekrar daldım. Gözlerim sevdiğim kadını arıyordu, ama suyun dibi bomboştu. Bir el beni yukarı çekti ve hızla kıyıya sürükledi. Kafamı Katy'yi bulmak için kaldırdım. Bana tokat atıp yaptığımın ne kadar aptalca olduğunu söylemesi için bekledim. Ama karşımda sadece beni boğulmaktan kurtardığını sanan Four vardı. Acıyan gözleri ile bana bakıyordu, bense oturduğum yerde bakışlarımı bir Four'da bir de nehirde gezdiriyordum.

"Eric..." Four söze başladığında ne diyeceğini çok iyi biliyordum. Bu yüzden hızla ayağa kalkıp onu ittirdim.

"O ölmedi." dedim ve yanındaki iki kişiye döndüm.

"Hemen arama çalışmalarını başlatın." dedim. İki Korkusuzda önce birbirlerine sonra Four'a baktılar.

"HALA LİDERİNİZ BENİM. VE SİZE ARAMA ÇALIŞMALARINI BAŞLATIN DEDİM." diye bağırdım. İki Korkusuzda birkaç saniye içinde gözden kayboldu. Nehire doğru döndüm.

"O yükseklikten sağa çıkamaz Eric." diye fısıldadı Four. Sinirle ona döndüm.

"O çıkar. Çıkacak." dedim dişlerimin arasından. Four dolan gözlerini yere düşürdü. Karımı sevdiğini biliyordum, ve bunun için hergün ondan daha fazla nefret ediyordum. Four'u tekrar ittirdim.