Bad Boy Inlove His Tutor (Completed)

𝙲𝙷𝙰𝙿𝚃𝙴𝚁 𝚃𝙷𝙸𝚁𝚃𝚈 𝙾𝙽𝙴

"𝐁𝐚𝐝 𝐁𝐨𝐲 𝐈𝐧 𝐥𝐨𝐯𝐞 𝐇𝐢𝐬  𝐓𝐮𝐭𝐨𝐫"
Written and Owned by: Jack
No copyright | ARR 2015
(Revised January 2023)

WARNING: NO SOFT COPIES | NO COPYRIGHT
Plagiarism is a crime.

Ang mga pangalan ng karakter, lugar, pangyayari at iba pang bagay na nakapaloob, sa kwentong ito ay kathang isip lamang. Anumang pagkakaugnay sa ibang mga istorya ay hindi sinasadya o nagkataon lamang.
——

𝐆𝐑𝐚𝐲 𝐏𝐎𝐯

Ang lambot naman ng kama! Para akong nasa ulap ngayon, ang lamig na masarap matulog. Grabe tong panaginip ko ngayon, para naman akong sinusundo neto.

Onting onti nawawala yung panaginip ko nang may makapa akong matigas sa tabi ko. Ano kayang matigas sa ulap? Dahil sa kuryosidas ko eh nilibot ko na ang kamay ko at nagising ako nang may makapa ako.

Shit! Wtf! "Ah fuck! Fuck! Fuck!" Napasigaw ako dahil sa nakapa ko. Ano yun?!

Napamulat ako at bumungad sakin si Mark na hubot hubad. Grabe naman, half naked lang naman. Tapos nakaboxer ito na bakat na bakat yung junjun niya, yun pala ang nakapa ko buset!

Tulog pa ito at halata mong sarap na sarap pa ito sa pagtulog niya. Napatingin naman ako sa orasan at nagulat ako nang makitang 15 minutes nalang eh malelate na kami sa pagpasok.Agad ko itong ginising at nagising naman agad ito.

"Oy tumayo ka na dyan! Maligo kana!" Bulyaw ko sa kanya na agad naman din niyang sinagot.

"Oh pano ka maliligo?"

Napanganga naman ako sa tanong niyang yun, oo nga noh hehe.

"Ah eh..."

"Wag ka ng maginarte dyan! Sumabay ka na sakin!

Parehas naman tayong lalake ah? Saka wag kang ano, nakita ko na yan!" Namula ako dahil sa sinabi niyang yon.

Kahit may pagkaalangan eh sumabay nalang ako sa kanya, naghubad ako at pumasok na sa banyo.

Sobrang bilis lang ng pagligo namin, mabuti nga at walang silipan eh kahit ladlad na yung mga burat namin. Nadadako pero saglit lang naman.

Ngayon naman eh nagbibihis na kami. Pinahiram niya ako ng uniform niya dahil kasya naman daw sakin yun, nakatulugan ko kasi yung ginagawa ko kagabi eh, yan tuloy nakalimutan kong uwian sila mama.

Dumiretso na muna kami sa opisina ng daddy ni Mark at binigyan ako ng allowance, nagulat nga ako at 10k ang binigay sakin, sabi ng daddy niya wag na daw ako magtanong kung bakit. Eh yun nagmamadali naman na kami kaya nakisakay nalang ako sa kotse niya.

Inayos ko na muna lahat ng gamit ko at sunod ang sarili ko habang nagmamaneho itong si Mark.

Tahimik kami sa kotse, walang imikan, nakakailang ang atmosphere sa paligid.

Mabuti nalang at nakarating agad kami at dumiretso na nga kami sa first class namin.

********

Uwian na, ngayon ay naglalakad na kami ni Mark patungo sa bahay nila. Bitbit ang aming mga bag at mahinahon sa paglalakad.

Gabi na. Napakasarap ng hangin at kapayapaan sa paligid, nakakatanggal stress at pagod.

"How's your mom?" Tanong sakin nito at napalingon naman ako dito ng saglit.

"She's fine, tumawag sakin si Rina kanina. Sabi ko I will visit her bukas nalang." Simple kong sagot dito.

"Pwede bang sumama?" Dagdag pa nito.

"Oo naman. Why not?"

"Ah.. thank you.."

Onting katahimikan at ang malalayong huni ng sasakyan ang namayani dito.

"Mark, being badboy is what? Cool? Make us life better? It sucks." Bigla ko nalang tanong sa kanya, matagal ko na kasing gustong itanong sa kanya yun eh, wala naman kasi siyang makukuha kung sasali siya sa gang gang na yan.

Out of the blue, napangiti ito, "It's good to be a badboy."

"Then why?"

"You don't need to ask for that, basta masaya ako bilang isang badboy, I don't really care if people drag me down, tell to us how evil are we, how cruel are we. Pake niyo ba? Eh kung mahal ko nga naman ang pagiging badboy eh, wala na kayong magagawa."

Now naliwanagan na ako, kung why people used to loved things even society are against them. Siguro nga, we're still holding on kahit sobra na tayong nasasaktan, mahal natin eh wala tayong magagawa. But one thing for me, everything has its limits parin, matuto tayong sumuko kapag sobra na.

"Para quits tayo, ikaw ba, how do you stand as a breadwinner of your family? Are'nt you tired working? Hindi ko kasi mabakas sa mukha mo ang pagod eh, you still wearing your sweet smile then."

Tanong naman niya.

Napaisip din ako ng kaunti sa sinabi niyang yon, oo nga, bakit ko nga ba nagagawang ngumiti behind that yung pagod na dinadala ko? Napatawa naman ako sa kanya.

"Palibhasa kasi mayaman, well obviously pagod na pagod na ako, kung pwede lang sukuan ang pagod eh nagawa ko na pero kinakaya ko pa rin for my family, sila lang kasi ang source of happiness ko eh. Ewan ko kung san na patutungo ang buhay ko kapag wala na sila. Saka ano naman ang magagawa niyang lukot mong mukha, mababawasan ba nyan yung pagod na dinadala mo? Absolutley not! Mas magandang ngumiti parin kahit pagod kana, to hide a billionths of problems. Ako ata si superman eh, pasan ko ang buong daigdig hehe."

Matagal bago siya nakaimik, "Aww.. nice.. tara na bilisan na natin para maaga ka makauwi sa inyo."

Tumango nalang ako at binilisan ang paglalakad.

Itutoloy..........

On Thursday.........

Madami pa kayong aabangan na guys..