Bad Boy Inlove His Tutor (Completed)

𝙲𝙷𝙰𝙿𝚃𝙴𝚁 𝚃𝙷𝙸𝚁𝚃𝚈 𝚂𝙴𝚅𝙴𝙽

𝐆𝐑𝐚𝐲 𝐏𝐎𝐯

Nakatali ang aking mga paa, ang dalawang kamay ko ay nakaposas at nakablindfold naman ang aking mga mata.

Nakahiga ako sa isang kama, pero kabado pa rin ako kung bakit ako dinala dito, ano kayang intensyon nila sakin?

Maya maya pa ay may dumagan sakin at umupo sa tyan ko, kasabay nun ang pagtanggal ng blindfold sa aking mga mata.

Gulong gulo ako sa mga nangyayari ngayon, "What are you doing?!" Sigaw ko dito at tinry kong kumawala.

"What do you think? I should imprison you here."

Lumabas ang mapanindak niyang ngisi.

Napakagat nalang ako sa mga labi ko. "Pakawalan mo nga ko!" Utos ko dito at nilapit naman niya ang mukha niya sa akin.

"I don't, tatakas ka eh."

"Ano bang problema mo?!" Napasigaw na ako dahil sa inis at umiiwas ng mga tingin.

"Baby, you know my feelings from you aren't typical. I gave you hardwork just to slept in my house because I really want to fuck you." Naginit ang mga pisngi ko dahil sa sinabi niyang yon.

Sinampal ko naman siya dahil don. Lagot talaga to sakin kapag nakawala ako dito.

"I never treat you as a bro." Dagdag pa nito na lalong ikinapula ko.

Natatameme nalang ako sa mga pinagsasabi niya.

"Hey, I really like you." Bulong nito sakin at tinulak ko siya palayo gamit kamay at dibdib ko.

Maya maya ay hinalikan ako nito forcefully at ginamit ko lahat ng lakas ko para itulak siya.

"Mark!" Sigaw ko dito at napatigil siya.

"Untie me!" Utos ko dito pero sadyang makulit at immature ang isang to.

"What the fuck?! Are you crazy? How could you---" naputol ang aking mga sinasabi nang takpan niya ang bibig ko gamit kamay niya.

"Don't scold people first." Umalis siya sa kanyang pagkakadagan at umupo sa tabi ko.

"After this, you can scold me all at once."
Napabuntong hininga ito at napatingala ng tingin.

"I won't scold you." Sigaw ko dito at pilit kumakawala.

"Why? Do you feel hopeless?!" Sigaw nito sakin pabalik.

Hindi ako makasalita. Nanginginig ako na parang nanghihina. Ang lakas ng kalabog ng dibdib ko.
Dumagan ulit ito sakin at dinuro duro ang dibdib ko,

"Bakit ba ang manhid mo?! Di mo ba nararamdaman ang lahat ng ginagawa ko sayo?!" Ngayon ay ramdam ko ang sinseridad niya.

"Pls untie me! Hinahanap lang kita dahil gusto ng mama ko na patawarin kita!" Sa sinabi kong to eh parang nakonsensya naman siya. Umalis ulit siya sa pagkakadagan at kinuha ang cellphone niya.

*phone rings*

[Hi tita]

[Hello Mark hijo, bakit di ka na dumadalaw samin? Tita misses you.]

[Aww.. sorry tita busy po kasi ako eh..]

[Anyways, Gray must be in there. I command him an apologize for you.]

Rinig ko ang kanilang paguusap, sa sinabing yon ni mama eh para siyang nakonsensya ng lubos.

[Really? Ok tita sorry po, sige po may gagawin pa po ako.. thank you sa time tita]

*call ended*

"Untie me!" Utos ko dito at yun naman ang ginawa niya.

Tinanggal niya ang posas sa kamay ko at sunod kong tinanggal ang tali sa mga paa ko. Nang matanggal ang tali sa paa eh hinampas hampas ko sa kanya yon.
Pero agad niya akong dinamba at inihiga sa kama, "My future husband.." bulong niya sakin na may pagkahusky at tinulak ko naman siya palayo sakin at napatayo dahil dun.

Hindi na talaga ako natutuwa sa mga kalokohan niya, naiinis ako dahil sa mga ginawa niya ngayon. Hindi ko na nga alam kung ano ng mangyayari sakin nung kinidnap ako nung mga lalakeng yun eh, pinakaba niya ako ng sobra.

Palabas na sana ako nang hilahin niya ako at ikulong sa isang sulok na ikinalaki ng mga mata ko.

"Wag ka munang umalis, dito ka muna." Pigil nito at mas lalong hinigpitan ang pagkakakulong sakin. Tinitigan niya ako ng mata sa mata.

"Pakawalan mo na ako! Hindi na nakakatawa!" Seryoso ko namang sabi at naiinis na talaga ako sa kanya. Masasapak ko na talaga to.

"I never cry like this before Shyn died.."

Niyakap niya ako at sa sandaling oras eh tumulo na ang kanyang mga luha.

Nakaramdam naman ako ng kirot sa puso at lahat ng inis at galit ko eh napalitan ng lambot ng puso, naaawa ako sa lagay niya ngayon. Ewan ko ba pero pagdating sa kanya eh ganito ako kung magpakita ng awa.

"I sincerly like you Gray.." Nalilito na tuloy ako kung pinagloloko lang ako ng isang to eh.

"Mark stop joking around!" Tinulak ko siya ng onti at iniiwasan ang mga tingin niya.

"Who's joking?"

Hindi na ulit ako nakasalita dahil ang lakas na talaga ng kalabog ng dibdib ko. Pawis na rin ako dahil sa sitwasyon namin ngayon. Nauubusan ako ng mga salitang dapat sabihin.

"I would never regret every bit of word I've said kaya tell me, do you like me too?"

"No!" Direkta kong sagot sa kanya at tinitigan siya para tigilan na ako.

Tumamlay ang mukha niya, kita ko ang sakit sa kanyang mga mata at para na siyang naluluha, shit! Wag naman sana!

"I can wait for you!" Dinuro duro niya ako at parang sobrang nasaktan sa sinagot ko.

Hindi ko na alam ang gagawin ko ngayon, kung paano makakaalis sa ganitong eksena, hindi kasi talaga ako sanay sa mga ganito lalo't ayaw kong makasakit ng tao. Kaya kinain na talaga ako ng konsensya ko ngayon.

Umalis na ako at iniwan siya don dahil pabagsak na rin mga luha ko, yun ang ayaw kong ipakita sa kanya.

Nang makalabas sa apartment eh nagpara ako ng taxi at sumakay na.

Bumalik sakin ang mga nangyari kanina, hindi ko talaga lubos isipin na lalabas sa bibig ni Mark ang lahat ng yon. He's manly, hindi ko maisip na magkakagusto rin siya sa kapwa niya lalake.

Naguguluhan rin talaga ako ngayon, natatakot ako sa kung anong sinisigaw nitong puso ko. Pilit ko mang takasan pero bakit ganun nalang ang feelings ko para kay Mark? Iba kasi talaga ang saya na nadarama ko kapag kasama ko siya araw araw. The feelings that I never experience before, ewan, ang gulo.

To be continue.................

Confection  yarn.....

Ito lang sa ngayon  guys