The wife and her Mistress

38- Rainy night

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝐓𝐇𝐈𝐑𝐓𝐘 𝐄𝐈𝐆𝐇𝐓

~𝑹𝒂𝒊𝒏𝒚 𝒏𝒊𝒈𝒉𝒕~

I HEAVED A DEEP SIGH as I pour some liquor inside my glass as if I'm trying to fill that urge to drink the whole bottle.
I guess love is tiring after all. but is cheating is the only way to fill that tiredness?

Bakit ba may mga manloloko. Akala ko masaya na ang lahat. Pero ba't kailangan pang mauwi sa ganito ang lahat. Nagpatawad ako. pero ba't sa huli nasayang lahat ng 'yon.
Sinubukan kong wag lumuha. Pero hindi ko kaya. Sa tuwing naalala ko ang mga nakita ko. Hindi ko kayang mapigilan ang luhang nais kumawala sa mga mata ko.

Sa kalagitnaan ng pagpunas ko ng mga luha ko ay napalingon ako sa kung anong tunog ng tila pag tama ng kung anong bagay sa bintana ko.
Agad na napakunot ang noo ko kasabay ng pag mamadali kong bumangon mula sa pagkaka upo ko sa sahig ng kwarto ko.

It's already 10 in the evening. Ba't may nangbabato pa sa bintana ng kwarto ko? nang iinis ba sila?

Kunot noo kong binuksan ang bintana ko kasabay ng pagka kuyom ng palad ko nang mapagtanto kong bato ang ibinato sa binata ko. nakaka inis naman paano kung nabasag yun---
Agad akong natigilan nang biglang pagbukas ko ng binatana ko ay tumambad sa 'kin ang isang babae na nakatayo sa labas ng bahay namin.

Suot ang isang filipiniana. Naka taas ang itim niyang buhok at tila napaka konserbatibo ng ng wangis niya.
Naligaw ba siya sa maling panahon?
Para siyang sinaunang babae na anak ng isang mayamang pamilya. Sa mga alahas pa lang sa mga katawan niya ay para siyang anak ng maharlika. She was holding a fan with elegant details filled with gold thread.

She was looking directly at my window as she was looking at me using her vibrant green eyes filled with worry.

" Verena?..." I muttered her name.
Halos hindi ko na siya makilala dahil sa suot niya.

Nasanay kase ako na lagi kong nakikita ang sexy at elegant side niya. at hindi ko pa siya nakitang balot na balot.
And I must admit. Her elegance still shine after being covered with so many cloth.

Bakit kailangan niya pang batuhin ang bintana ng kwarto ko? eh , madalas niya naman pinapasok ang kwarto ko ngkung minsan ay bigla-bigla na lang nga.

Mas lalo atang napakunot ang noo ko nan gang eleganteng pamaypay na hawak niya ay marahan niyang isinabit sa kamay niya sabay kuha ng gitarang nasa gilid lang niya.

Bakit ba ganito ang itsura niya--- agad akong natigilan nang maalala ko na bumibida pala siya sa isang historical fantasy teleserye. She's portraying as a lady back in Spanish era. That's why she looks like Maria Clara.

Agad akong natigilan sa unti-unti niyang pag tugtog ng kanyang gitara. I was about to go down. To hug and kiss her. Yet I feel like I froze instantly as I hear her angelic yet rapsy voice.

[ " You're the one that I want to be with... Never want to be separated , oh. I'm captivated..." ] she sang as she look at me as if she's a fire slowly melting my whole sanity.

Hindi ko maiwasang mapangiti kasabay ng unti-unti paglipad ng mga dragon na ata sa tyan ko dahil pakiramdam ko mas malala pa ito sa mga lumilipad na paru-paro sa tyan ko.
Hindi ko maiwasang kagatin ang pangibaba kong labi kasabay ng pagpipigil kong bumungisngis sa ginagawa niyang hindi ko inaasahan.

" Everyone says you're complicated every day , you're my most awaited , oh... I'm captivated"

I'm not hopeless romantic. I want everything to be just so simple.
At kapag pumapasok sa isipan ko ang salitang 'Harana' isa lang ang naiisip ko. Isa lang itong tradisyon ng panliligaw sa pilipinas noon. At tanging sa mga libro at lumang pelikula ko na lamang ito nakikita.