18.Choi Satan

737 117 5
                                    

"Биднийг ичгэвтэр байдалд оруулж өөрөө баатар болж үлдэх ямар байна даа?"

Тэд надад энэ үгийг л хэлэх гэж сургуулийн гадна хүлээж байсан гэдэгт итгэж өгөхгүй нь. Яаж ийм хүмүүсийг хажуудаа хүрээлүүлж байснаа ч мэдэхгүй байна..

Би халааснаасаа тамхи гаргаж ирэн урт гэгч нь сорчихоод малгайтай цамцныхаа малгайг буулган

"Яасан? Асуудал байгаа юму?"

Тэд бие биелүүгээ харснаа чанга гэгч нь инээн урд минь ирж зогсох бөгөөд үргэлж миний араас хутга зоохыг хүсдэг байсан тэр залуу энгэрээс минь зууран

"Үён. Өөрийгөө их юманд бодох гэсний хэрэггүй. Тиймэрхүү хог шааруудыг өмөөрч байвал чи ч гэсэн ялгаагүй гэсэн үг"

Түүний сүүлийн өгүүлбэр надад яагаад хүнд туссаныг мэдэхгүй ч нэг ухаан ороод харахад тэд газар уначихсан нөгөө залуу хөлнөөс минь зууран уучлалт ирнэ. Ахх... дахиад л уурандаа автчихаж. Миний сул тал ердөө л энэ... Хэтэрхий их уурлачихвал дотоод хүндээ өөрийнхөө мэдлийг өгчихдөг юм шиг л... Нэг мэдэхэд л төсөөлж байсан зүйл болчихсон байдаг.

"Надаар оролдох гэсний хэрэггүй ойлгов уу?"

Тэр хурдан гэгч нь толгойгоо дохиход би ч тэднээс залхан юу ч болоогүй мэт малгайгаа өмсчихөөд гэрийн зүг алхана. Миний амьдралд чухал хүн гэж үгүй. Хүнд итгэснээс өөртөө итгэсэн нь хамаагүй дээр биз. Тэдний дотор ямар араатан нуугдаж байгааг мэдэхгүй... Тийм учраас... хүнд сайн болох хэрэггүй. Сайн хандах гэсний ч хэрэггүй. Тэд сул талыг чинь гартаа оруулчихвал дуусна л гэсэн үг.

Хэдхэн жилийн өмнөх өөртөө хэлж байсан үгс толгойд орж ирэхэд өөрийгөө ийм байдалд амархан оруулсан өөрийгөө  гайхна.

Тэр залуу хүзүүг минь үнсэн ил гарсан цээжээр гараа гүйлгэн биеийн минь дулааныг мэдрэнэ. Би ч түүний өгсөн эмнээс болж хөдлөх бүрт бие минь өвдөөд байгаа мэт мэдрэмжид автана... Тэр чихийг минь хазах үед өөрийн эрхгүй л дуу алдан гараа атгаж байлаа.. хараал ид..

"Чиний өгсөн цамцыг орой болгон тэвэрч унтдаг байсныг чи мэдэхгүйдээ.."

Амьсгаатан хэлэх түүний үг чихэнд минь хүрэхэд үл ялиг басамжилсан мэт дуу гарган

"Сан чамайг өөрийг нь ашиглаж байсныг мэдэх үү?" Гэтэл тэр гэнэтийн асуултанд минь залхсан болтой хоолойг минь зөөлхөнөөр боох бөгөөд би ч түүний гарнаас барин хүчийг нь сулруулахыг хичээнэ. Харин тэр хүчгүй болсон намайг дээш өргөн урдаа намайг зогсоон толинд харуулах бөгөөд тэр ёжтой инээн

•OBSEXION°Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin