Yeniden | bxb

8🏹

Onları fark ettiğimi belli edip etmemek arasında kaldığımda arabama doğru ilerlemeye başladım. İkisininde telaşla hareketlendiğini hissettiğimde Liam bana seslenmişti. "Stiles dur! Dursana!" Onlara doğru döndüm.
"Hey,sizin burda ne işiniz var?"

"Eli bana onlarda kalmayacağını söylediğinde nereye gideceksin diye merak edip seni takip ettik." Liam'ın Söyledikleriyle kaşlarımı çattım.
"Mal mısınız oğlum siz kalmayacağım diye beni takip etmek ne, Eli?" İkiside kafasını eğip gözlerini kaçırmıştı. "Endişelendik sadece özür dileriz. Ayrıca NEDEN O ÇOCUKLARIN YANINA GİTTİN TEHLİKELİ DEMİŞTİM."

Daha da sinirlendiğimi hissettim.
"Belli ki sende babanlar gibi beni işe yaramaz olarak görüyorsun içerdekileri tanıyorum Eli ufak bir uyarıda bulundum İnan bana yapabileceklerimi görseniz kaçarsınız bir daha hiç bir şekilde böyle hareketler bulunmayacaksınız anlaştık mı?"

İkiside kafasını sallayıp jeep'e bindi bende gelip bindiğimde Derek'in evine doğru sürmeye başladım. Liam söze girerek "Şey Stiles bir şey diyeceğim." Koltuğuna gömülmüş çocuğa yan bir şekilde baktığımda bu sefer Eli söze girdi. "Biz gelebilmek için babamlara söylemek zorunda kaldık."

Arabayı ani bir frenle durdurup sinirle yüzümü sıvazladım gerçekten onca kişi arasından bu ikisinin peşime düşeceklerini düşünmemiştim. Şimdi gidip o kişilere açıklama yapmak zorundaydım, ofladım. Hiç bir şey demeden hızla eve doğru sürdüm hemen oldu bittiye getirecektim.

Derek'in evinin önünde durduğumda gerginlik kokusunu alabiliyordum zaten genelde gergin insanlar oldukları için hep aynı koku vardı. Sakin bir şekilde içeriye geçtiğimizde bana dönen bakışlarıyla artık bende gergindim.
Scott'ın ayağa kalkıp üzerime gelmesini boş gözlerle izledim. "Sen kafayı mı yedin bize haber vermeden ne olduğu belirsiz canlıların yanına gidiyorsun!"

Güldüm onun için sorun ona haber vermememdi. "Haber verme gereği duymadım ben senin süründen değilim Scott canım ne isterse onu yapıyorum ayrıca aptal olma ne oldukları belli Vampirler." Burnundan sert bir nefes verdi. Üzerime doğru hırsla geldiğinde geri çekilme ihtiyacı duymazken araya Derek girdi.

"Tamam kes şunu, Stiles sende mantıklı davran senin için endişelendik." Sürekli aynı laf dönüyordu endişe endişe endişe kimsenin benim için endişelendiğini düşünmüyordum bu ortamda, eğer gerçekten endişelenselerdi bunca yıl içerisinde beni merak etme ihtiyacı duyarlardı. "Liam ve Eli size anlatır ben uğraşamayacağım yukardayım."

Ben yukarı çıktığımda Eli ve Liam onları tanıdığım yalanını falan anlatıyordu. Bir kaç saat sonra odanın kapısı açılıp içeriye Derek girdiğinde ben ayakta komidinin üzerindeki lambayı kaldırıp ona döndüm. Dibime kadar girmişti , yine ağzını açtığında beni nasıl gömecekti acaba.

"Eli ve Liam'da senin yüzünden ceza aldı Stiles tanıdığın olması size zarar vermeyeceği anlamına gelmiyor özellikle bu kişiler oğlumu bile öldürmekle tehdit etmişken sen başına buyruk davranıyorsun Kendine çeki düzen ver" Alayla gülüp bana yakın olan bedenine iyice yaklaşıp kendimi sürttüm bunu yapmamla resmen beti benzi atmıştı "Ne yapıyorsun" diye tıslamasını duymazdan gelerek.

"Vermezsem ne yapacaksın babacık cezalandıracak mısın benide?" Dediğimde eli sertçe çenemi kavrayıp yüzümü yüzüne yaklaştırdı. "Evet cezalandıracağım ve seni diğerlerinin aksine ağlatana kadar durmam."
Yutkunup "lütfen babacığım ağlat beni." Alaylı ve Cilveli bir şekilde söylediklerimden sonra gözlerinin koyulaştığına anbean şahit oluyordum ve muazzamdı.

Sinirli bir nefes bıraktı yüzüme doğru bu beni dahada beter bir duruma sokmuştu. "Benide iyice kendine benzettin." Kafamı sertçe bıraktığında hafif duvara vurmamla güldüm öpmesini beklerdim ama bu da bir ilerlemeydi sonuçta, beni siklemeden tekrar aşağı indi. Bende sırıtarak peşinden indim.

Telefonumu cebimden çıkarıp mutfak tezgahında oturup diğerlerinin yanına karışmadım. Yanımdaki Peter'ın telefonun açılmasıyla gülmeye başlayarak telefonu hava kaldırıp diğerlerine gösterdiğimde Scottla bakışıp aynı anda kahkaha atmaya başladık "Hey, Peter'ın kilit ekranında Stella var."

"Sayemde içindeki fangirl'ü dışarı çıkardın Peter." Peter hızla gelip elimden telefonunu çekmeye çalışırken benim telefonumu düşürdü. Kaldırıp benden önce aldığında ana ekranımda ki Stellayı görünce o da gülüp "Tek fangirl ben değilmişim demek ki" dediğinde bu sefer bana da gülmeye başlamışlardı ele ele sıçmıştık yine Peter'la.

Tezgahtan inip memnuniyetsiz bir ifadeyle Derek'in yanına geçerek oturduğumda bana dönerek "Üzülme Stiles sen Stellasın." Dediğinde ters ters baktım çok komikti salak.
"Biliyorum güneşin gibi olduğum için sonunda bunu kabul edecektin." Göz devirip sohbete geri döndü. Canım sıkılmaya başladı karnımda acıkmıştı.

Normalde çıkışta Vhouse' a gidecektim ama planıma çomak sokulmuştu. Hala neden burda kaldığımı bile bilmiyordum ama zaten yapacak bir işim olmadığı için rahattım.Yavaşça bacağımı Derek'in bacağına sürtmüştüm.
Benim üzerimde geniş ince bir eşofman takımı vardı onunda siyah. Yutkunup kendini biraz daha geriye çektiğinde umursamayıp dahada yayıldım yine bacağımı bacağına sürttüğümde bana dönüp ters ters bakmaya başlamıştı.

Masum bir şekilde ne olduğunu sorduğumda boynunu kütletip önüne dönmüştü şu anda beni dövmek istediğine emin olduğum için sırıtarak bende önüme döndüm. Konuşulan muhabbet gram sarmazken Peter'la beraber barbie giydirmece oynamaya başlamıştık.
Oyun ilerledikçe birazdan birbirimize bıçak çekebilir duruma gelmiştik.

Aptal herif renk uyumuma laf atıp duruyordu. Ne var yani belki ben su yeşiliyle moru yakıştırıyordum olamaz mı giydirdikten sonra baktım ki Peter haklıydı gururum ve onurumla telefonu ona teslim ettiğimde memnuniyetle alıp daha güzel giydirmişti. Kıskandım. Scottların ayaklanmasıyla bende ayaklandım.

Telefonumu vermesi için Peter'a döndüğümde kaşlarını çatarak bana baktı. "Sen nereye?"
"Kendi evime gideceğim yeteri kadar misafir oldum bence." Yalandı normalde olsa misafirlik sikimde bile olmazdı ama açtım artık Peter'ın insan olması için dua etmeye başlayabilecek kadar çok acıkmıştım.

"Sen kalıyorsun Stiles." Derek'in sesini duymamla ona doğru döndüm yanında ki Eli'de benim cevabımı bekliyordu biliyordum ki arkada sürekli beni onlarla kalmam için Derek'i dolduruyordu. "Sabah erkenden yine gelirim şimdi gitmem lazım annemle babamın yanına da uğramam lazım." Bunu dememle ortam sessizleşmişti.

Evden çıkar çıkmaz jeep'ime bindim kendi evimin önüne bırakıp koşacaktım yoksa arabayla 1-2 saati bulurdu gitmem.

Vhouse'un kapısının önüne geldiğimde dudaklarımı yaladım işte gece yaşamı benim için tekrar başlıyordu.