Yeniden | bxb

19🏹

Güzel bir yemekten sonra ben beslenmek için dışarı çıkmıştım. Gözüme kestirdiğim geyiği avlanırken Derek'le barıştığımız için memnundum. Avlanıp bizim evi dinlediğimde Scottların geldiğini anlamıştım ama aç olduğum için önümdeki yemeğe odaklandım.

Eve döndüğümde herkesin birbirine görmemle ne olduğunu anlamayamazken eve doğru fırlatıldım inleyerek doğrulduğumda vampirlerin olduğunu ve büyük kurt sürüsünü gördüm bunlar Scott'ın sürüsünden değildiler ama çağrıyla buraya gelmişlerdi.

Telepatiyle Rapheal'e seslendiğimde ondan dönüş almamıştım ama seslenmeye devam edip olayları anlattım. Sürünerek duvar köşesine geçerek duvardan yardım alıp ayağa kalktım ne olduğunu bile anlayamamıştım ki herkes birbirine girmişti. Vampirler hızlıydı ve bu kurt adamların dezavantajıydı  onlar kadar hızlı değildiler Liam yanıma gelip beni sertçe kapıya ittirdi. "Git çabuk seni öldürmek için gelmişler." Duyduklarımla beynimden vurulmuş gibi olmuştum.

Benim için gelmişlerdi ama yerde olan kurt ve vampir bedenlerini görünce hüngür hüngür ağlamak istedim. Derek'in kükreyişiyle ona doğru döndüğümde iki vampirin arasında kalmış Eli'yi gördüm içimde bir şeyler alevlenmişti. Yutkunamadığımı hissettim. Hızla Eli'nin yanına giderek bir vampiri boğazından tuttuğumda diğeride Eli'yi bırakıp bana yönelmiş diğer vampirlerde kurtları bırakıp çevremde daire oluşturmaya başladı. Beni avlayacaklardı.

"Eli babanın yanına geç." Dediğimle Eli tedbirli bakışlarla Derek'e doğru ilerlediğinde hiç kimse kıpırdamamıştı çünkü Eli umurlarında bile değildi beni  istiyorlardı. Derek hızla Eli'yi arkasına alıp saldırmak için hamle yapacakken gözlerimle ona durması için baktığımda hareket etmeyerek saldırıya hazırda bekledi.  "Benim için geldiniz demek." Yalancı bir cilveyle karşımda ki vampirle konuştuğumda "Evet senin için geldik öldürmeden de dönemeyeceğiz sen bizim türümüz için bile zararlısın. Hangi canlı kendi türüyle beslenir?" 

Bu durumun onları dehşete düşürdüğü belliydi.
"Ben sizden beslenmeyi tercih etmiyorum." Karşımdaki adam tıslayarak biraz daha yaklaştı elimin altındaki adam hamle yapacakken boğazını sıkıp tırnaklarımı geçirerek dişlerimi çıkardım.
"Zorunda kalmayana kadar."
"Sen gerçek bir canavarsın Stiles yanında olan herkes için tehlike arz ediyorsun kabullen bunu kimsenin yanında olmasına izin verme sen ölmeyi hakedensin."

İçimin acıdığını hissettim çünkü bende böyle düşünüyordum. "Ben zaten ölüyüm."
Kafasını iki yana salladı. "Var olmaman gerekiyor."  Dişlerimi göstererek önümdeki bedenin boynuna yönelip alttan ona baktım.
"Böyle düşünmen beni üzdü tadınız güzel bile değil ama bana güç verdiğinizi reddedemem."
Vampirlerle beslendiğimde daha hızlı ve daha güçlü hissediyordum. Kafamda Rap'in fısıltısını duydum "onları ormanın içine çek." Gelmişlerdi. Önümdekini ısırıp kanı içtiğimde hepsi üzerime atlamıştı.

Hızla aralarında sıyrılarak ağaçlardan bazende yerde hızla giderek hepsini ormana çektim.
Klanım oradaydı gülümsedim hayatımda yaptığım en doğru şey kesinlikle Rapheal'in klanına katılmak olmalıydı.

İlahi bakış açısıyla (yani ben💅🏻)
Tekrar birbirlerine girmişlerdi ama iki tarafta eşitti bu sefer ve herkesin farkında olduğu bir şey vardı bu gece bir taraf tamamen ölecekti. Bu vampirlerin savaş anlayışıydı savaşta kaybeden tarafı ilerde sıkıntı olmaması adına öldürürledi. Merhamet edip bırakan vampirler var mıydı açıkçası merhamet vampirlere göre güzel bir kelime olarak gelmiyordu çünkü hepsi öldürülmüşlerdi isteyerek ya da istemeyerekte olsa bir adaletsizliğin olduğunu düşünüyorlardı.

Bıraktıkları her zaman onlar için geri dönmüştü ve evet bırakanlardan biride Stiles'tı ve yanılmamıştı bıraktığı çocuk klan oluşturup kendisine saldırmıştı ama yarım bıraktığı işi tamamlamıştı. Stiles bu sefer arkasında kimseyi bırakmamaya kararlıydı.
Vampirler için ayın aydınlık yüzü kurtlar karanlık yüzü kendileri olarak kabul edilirdi.
Vampirler kendileri olabilmek için karanlık yüzüydü, kurtlar kendileri olabilmek için ayın parlamasını beklerdi.

Kurtlar demişken bu sırada evde deliye dönmüş bir Derek Hale vardı ve yaralı haliyle Stiles'ın yanına gitmek isterken kalan tüm sürü onu durdurmaya çalışıyordu çıldırmış gibi etrafındaki insanları iterken Bağırdı.
"Anlamıyor musunuz gitmemiz lazım onun yanına eğer o kazanamazsa ölecek başka şansı yok." Sinirle Scott'ın üzerine atladı.
"Hadisene orospu çocuğu herkese iyilik meleği kesilip tehlikeye atarken Stiles için yap bu sefer!" Scott Derek'in yakalarında olan elini kavradığında bu sefer yumruk atmıştı Derek.

"Baba ya gittiğimizde çok geç olursa ya Stiles ölürse?" Eli'nin ağlayarak söylediği şeyden sonra Derek'te daha da deliye dönmüştü.
"Ölmedi ölemez saçmalama Stiles iyi." Saçlarını çekiştirerek sayıkladığı şey aslında Eli'yi değil kendini teselli etmek için söylediği sözlerdi. "Derek gidemeyiz diğer kurtlar dağıldı 3 ölümüz var şükür ki bizim sürüye bir şey olmadı." "Sen kes sesini." Tıslayarak söylediği şeyle Scott yerine sinmişti.

Ağlayan Eli babasına sarılmış beraber koltuğa oturmuşlardı Eli'nin başına bir öpücük kondurarak ondan ayrılıp öne eğilip dirseklerini dizine koyup yere bakmaya başladı ama sadece bakıyordu aklında ise binlerce düşünce vardı ve hepsi Stiles'la alakalıydı. Sertçe Scott'a döndü.
"Sana yemin ederim ki Scott eğer Stiles dönmezse önce tüm sürünü öldüreceğim. Hepsini kendi ellerimle tek tek öldürüp evinin önüne bırakacağım en sonunda sevdiğin kimse kalmadığında seni öldüreceğim."

Derek'in kendinden emin söylediği şeylerle herkes gerildi. Scott ağzını açıp Stiles iyi gelecek demedi ama yapamazsında diyemedi. Hepsi biliyordu çünlü Derek eğer isterse her şeyi yapardı ve bu kendi ailesini öldürmek bile olsa.

Arkadaşlar Allah razı olsun şimdi daha kararsızım Derek mi Stiles mi şeytan olsa diye slmdkskdkd
Yazım yanlışları için kusura bakmayın💖