Yeniden | bxb

29🏹FİNAL🏹

Ben Rapheal'in karşısında otururken Simon elime sıcak kan bardağını tutuşturdu. "Ee ne yapacağız şimdi, ne yapmayı planlıyorsun?" Koltukta biraz daha yayılarak sorduğum soruyla Rapheal'in gerildiğimi hissettim. "Danni'nin bize katılması iyi oldu. Daha fazla kişiye ihtiyacımız var hatta belki kurt adamlara bile." Gelecek olan büyük bir savaştan bahsediyordu.

Gerçi öyle büyük bir savaş değildi ama Rapheal her savaşın bizi daha güçsüz düşürdüğünü savunuyordu. Ben öyle düşünmüyordum aksine savaş bizi dahada güçlendirip tecrübeli olmamız sağlıyordu o daha klanı savaşa hazırlamadığı için böyle düşünüyordu."Klanı hızlı eğitime alalım. 1 ay yeterli bir zaman. İnsana öğretmektense daha hızlı ve etkili şekilde öğrenecekler."

Rapheal dalgın bir şekilde kafasını salladığında Simon söze girdi. "Derek'le aranız nasıl Stiles? Geçen vampirlerin arasına girmiş." Sıkıntıyla onu onayladım. "Beni aldatmamış. Canımı yakmak istemiş sadece!" Kinayeli bir şekilde söylediğim cümleyle Rapheal yerde olan gözlerini bana çevirdi. "Derek kaç yaşında 13 mü? Siz kocaman adamlarınız Stiles kendinize gelin. Onu al karşına ve konuş birbirinizi çok kolay kaybedeceksiniz yoksa. Derek'in öldüğünü duyduğun zaman ne kadar üzüldüğünü hatırlıyorum bu sefer daha farklı bir kayıp olmasın."

İşte bu yüzden Rapheal ve Simon'ı çok seviyordum tabi birde Magnus ve Alec vardı. Magnus ve Alec kendilerini beni ebeveynim olarak görüyordu özellikle Magnus Rapheal'i de aynı şekilde görmesine rağmen bir tık daha fazla üzerime düşüyordu. "Haklısın ama onun böyle davranması...bilemiyorum bazen ondan gerçekten uzaklaşmak istiyorum." Simon anlayışlı bir şekilde kafa sallarken Rapheal elindeki kadehden bir yudum aldı.

"Peki o kız, o kız kim Stiles?" Gülümsedim. "Arkadaşım." Kaşlarını kaldırdı. "İnandırıcı durmuyor." Dediğinde "Vhouse'ta tanışmıştık ondan besleniyordum. Öncesinden bir kez yatmıştık Derek'in gördüğü mesajları o atmıştı. Beni özlediğini yardımım gerektiğini yazmıştı Derek'te bu mesajları doğal olarak yanlış anladı."  Rapheal alayla kaşlarını kaldırdı. "Sanki yanlış anlamamış gibi."

"Hayır onunla yatmıştık ama Derek'le aramızda bir şey yoktu o zaman sonra zaten ona açıkladım o da saygı duymuştu arkadaş kalmaya karar vermiştik. O gün zaten sinirle yanına gittiğimde hoş olmayan bir şekilde dönüştürüldüğünü öğrendim." Sessiz kalarak cevap vermedi. Simon "Derek'le konuş." Dediğinde her ne kadar şu an onunla konuşmak istemesemde başımı salladım. "Ben kalkayım haberleşelim sonra." Diyerek onlarla selamlaşıp çıktım.

Eve geldiğimde önce Danni'yi kontrol edip hala uyuduğunu görünce duşa girdim. Çıktığımda yorgunlukla kendimi yatağa atıp gözlerimi kapattım. Uyuyamayacağımı biliyordum ama böyle durumlarda algımızı kapatırdık bende öyle yaptım. Aniden yanağıma değen elle gözümü açtığımda yüzümün hizasında  duran Derek'le karşılaştım. "Ne yapıyorsun Derek?" Agresif bir şekilde sorduğum soruyla.  Eğilmeyi keserek düzeldi.

Yatakta oturduğumda gözlerim yatağın karşısındaki koltuğa kaydığında ayıcıklarla ve hediyelerle dolu kutuları gördüğümde gözlerim açıldı. "Sana aldım." Eşyalara tekrar baktığımda Derek ve benim romantik olmadığımıza karar vermiştim. "Gerçekten mi nerden çıktı bunlar?" Kaşlarını kaldırdı. "Beğenmedin mi? Aptal Scott'a demiştim." Elleriyle yüzünü sıvazladığında kıkırdamamak için kendimi zor tuttum.

"Hayır gayet güzel teşekkür ederim." Dediğimde ikimizde aslında hoşuma gitmediğini ama mutlu olduğumu o da farkındaydı. "Stiles ne zaman konuşacağız?"
Ellerimle oynayarak "Konuşalım." Hızlı bir şekilde dibime girerek oturduğunda kendimi hafif geri kaydırdım. "Gözlerimin içine bakarak söylediği sözde samimi olduğunu biliyordum.

"Neden Breaden'a izin verdin?" Kaşlarımı çatarak sorduğum soruyla sıkıntılı bir nefes aldı. "Yemin ederim bir şey yaşamadık ben uzanırken yanımda oturuyordu bende ona seni anlatırken bir anda üzerime çıktı o sırada sen o kızla içeri girince...Sağlıklı düşünemedim her an beni bırakabilirsin senin için yeterli olmadığımı düşünüyorum soğuğum sevgimi gösteremiyorum benim yanımda eğlenemiyorsun eğlenceli değilim çünkü sürekli ciddiyim Peter'la bile daha çok gülüyorsun daha fazla bağlanmaktan korktuğum için seni uzaklaştırmak istedim."

"Derek dalga mı geçiyorsun? Senin yanında mutluyum, huzurluyum sen benim güvenip yaslandığım tek kişisin sürekli senin olmak istiyorum ama seni sıkmaktan korkuyorum ama buna rağmen seni bırakmayı hiç düşünmedim. Seni sevdiğimin farkında değil misin?"  Gözlerini gözlerime diktiğinde yutkundum. O kadar yoğun bakıyordu ki ağlayabilirdim.

"O kıza bebeğim dedin?" Kıskanç ses tonuyla konuştuğunda "Derek o kız dönüşüm geçirmiş beslenen adam tarafından önce canı yakılıp sonra öldürülecekken Sky tarafından dönüştürülmüş." Sırtım yatak başlığına yaslıyken Derek'te bana yaslanmıştı. Burnuma dolan kokuyla gülümsedim. Onun gibi kokmayı özlemiştim. "Benimle barışmayacaksın diye çok korktum yedek 84 planım vardı."  Güldüm.

"Affettiğini söylemedim ki zaten." Nazlı sesimle kafasını kaldırıp elini çeneme sarıp kendine çekerek dudaklarımı öptü.
"Çok özledim seni." Kısık sesiyle gözlerim dudaklarına kaydı. "Derek eğer bir daha böyle bir şey yaşanırsa giderim. Bu şansımızı iyi değerlendir." Doğrulup ellerini ellerime sardı.
"Seni bırakamam Stiles. Söz veriyorum." Kafamı sallayıp tekrar dudaklarımızı birleştirdim.

Evet final bu kitaba 6 şubattan sonra başlamıştım. Sterek editleriyle kafamı bozduğum zaman okuduğunuz için teşekkür ederim diğer Sterek kitaplarımada bakabilirsiniz bu kitabı daha fazla uzatarak tadını iyice kaçırmak istemedim. Seviliyorsunuz❤️‍🔥🏹